De laatste lumbaalpunctie zit erin....

Vanmorgen kwart over acht vertrok ik naar het LUMC voor mijn laatste lumbaalpunctie. Bloedonderzoek (leukocyten iets achteruit ten opzichte van vorige week....volgens de arts is mijn weerstand nog erg wisselvallig) en daarna gesprek voor de laatste keer met dokter Halkes, omdat professor Willemze weer terug is en mij weer verder gaat behandelen.
Aan de arts gevraagd hoe hij mijn mri-beelden nu ziet en het ziektebeeld. Hij zei letterlijk "mevrouw van Loon wij hadden natuurlijk gehoopt met de agressieve chemo's die wij u hebben toegediend, dat de tumor weg zou zijn, maar dat is bij nog niet het geval. Er zit nog wat tumor. Maar het lumbaalvocht laat zien dat er geen kwade cellen in dit vocht zitten en dat is positief. We hebben u wat extra lumbaalpuncties gegeven en nu gaan we starten met de bestralingen. Medio maart zal er weer een mri volgen en op basis van dat beeld kunnen we kijken hoever we zijn. Het hangt er nu vooral van af wanneer de kankercellen weer actief gaan worden, want er zitten nog kankercellen in u. En als zij weer actief worden, en dat zou bijvoorbeeld dit jaar zijn, dan moeten we u heel stevig gaan behandelen, met hele stevige chemo's en stamceltransplantaties. Maar als de tumor dit jaar wegblijft en bijvoorbeeld over twee of drie jaar weer de kop op steekt, dan kunnen we u eenzelfde behandeling bieden als het afgelopen jaar. Dus laten we maar gewoon zien wat er komt."
En toen naar de elfde etage, ondertussen was Annemarie binnengekomen. Er werden nog wat vervolgafspraken ingepland in de agenda en eenmaal boven, kwam om kwart over tien dokter Thys om mij de laatste lumbaalpunctie toe te dienen. Het was eventjes wat lastig om het lumbaalvocht te bereiken, maar het lukte met een prik.
Hierna ging Annemarie weg, boodschappen doen enzo...en ik ben na een half uurtje plat te hebben gelegen vertrokken.
En nu weer thuis. Straks evens wat rusten, of misschien niet.
Dikke zoen,
Anita