Deze week is een bijzondere week. Bezig met een opdracht, die ik rustig vanuit huis kan doen, hoezo een auto nodig...helemaal niet! Lange dagen van werken en tussendoor wat telefoontjes plegen, wat mailen, wat netwerken. Heerlijk, daarnaast OPB en nog van alles, waar ik vrijdag pas meer over wil en zal vertellen....weer een vervolg met en bij mijn Gezondheidscentrum, en een aantal nieuwe contacten. De balans maak ik per week op, en het is goed zoals het is...rustig, niet al te gek en toch zoveel ruimte voor nieuwe dingen! Het is al goed, meestal schrijf ik het komt goed....maar ik realiseer me dat het al goed is! Dat het al heel lang goed is, en juist omdat ik gezond ben, omdat ik mag doen wat mijn hart mij ingeeft....gisteren las ik ergens 'gepassioneerde loopbaanbegeleider' en toen dacht ik 'dit gaat over mij' volgens mij ben ik dat wel. Een gepassioneerde loopbaanbegeleider. Misschien een beroep waar ik niet bewust voor heb gekozen, maar wel een beroep wat bij me past, wat me ligt en wat ik zo stilletjes aan doe...zonder dat ik dit weet. Mensen helpen, met een contact, een verbinding, waardoor er ruimte is voor een stageplek, of voor een gesprek, een baan soms....en juist omdat het 'zomaar' is, is het goed!
En morgen, morgen begint echt mijn eerste dag bij Daan Fousert. Ik ben zo benieuwd hoe dit alles zal verlopen, hoe de interactie zal zijn. Wat er gaat gebeuren in de groep. Meestal is mijn ervaring, dat door zo'n opleiding er altijd een bijzonder contact blijft bestaan met een of twee mensen, zo zijn Artje en Gemma in mijn leven gekomen, en Eveline, en Ada...en uiteindelijk zijn dit vriendinnen geworden, die heel dichtbij zijn gekomen. Mooi en intens. Het gekke is dat je het soms direct weet, zo was het met Ada, zij gaf mij even duidelijk aan dat te laat komen (en echt ik kom nooit te laat, alleen die dag) niet zo haar 'ding' was. Heerlijk....
En nu, zo vroeg in de morgen, vertrek ik naar Wijk bij Duurstede...heerlijk! Oh ja en dit jaar gaan we veel op reis, zomaar, naar Duitsland met de hele familie en de meisjes omdat mijn vader 80 gaat worden - Cochem aan de Moezel -, naar Leuven - het Kloosterhotel al lang geleden geboekt maar toen kon het niet doorgaan omdat Annemarie ziek was, naar Poros en Hydros, en ook hebben we nog een huis met een sloep erbij gehuurd, een vakantie met de meiden (en eventueel vriendinnen, het huis is groot genoeg...geweldig!), kortom 2009 een jaar vol ontdekkingen, ver weg en dichtbij, en het leuke is...van al die vakanties, dat Annemarie lekker dichtbij me is...heerlijk vind ik dat. Iemand sprak ooit over symbiose tussen twee vrouwen, en of dit nu goed of niet goed is, het is wel zo...als je samenleeft met een vrouw, dan ontstaat er zoiets dat je als het ware met elkaar versmelt. En dit is niet stoer, of goed voor vrouwen die zelfstandig zijn, onafhankelijk willen zijn, maar het is wel heerlijk...en zo voelt het, samen met mijn Annemarie. Ik 'drink' het alsof ik lang niets te drinken heb gehad....en het smaakt zo goed!
Een mooie dag...
Anita
