woensdag 7 januari 2009

7 januari 2009

Vandaag is de sterfdag van mijn moeder, nu alweer zes jaar geleden. Een moment waarop ik altijd even stil sta...een moment, waar ik altijd weer een beetje emotioneel van word. Een moment waarop ik mij realiseer wat er allemaal gebeurd is in de afgelopen jaren.
Om twee minuten voor 12 vanmorgen, deed zij haar ogen voorgoed dicht en blies zij haar laatste adem uit. 'Mam vanavond zal ik samen met Annemarie een glaasje wijn op je drinken!'.
En vanmorgen toen ik weg reed was het koud en glad, lag er sneeuw, en werd er gewaarschuwd voor gladheid, ijzelf en weet ik wat al niet...en tot nu toe viel het mee. Het ging best goed, als je rustig rijdt, als je niet te gek doet, valt het wel mee....
Ik wens jullie een mooie 7 januari 2009 toe. Ik verzorg vanmiddag een workshop en ga daarna weer lekker naar Annemarie toe. Morgen verzorg ik een lange lesdag van drie dagdelen, al met al een drukke week. Een mooie week qua omzet. Tja, zo denkt een zelfstandige...hoe staat het met mijn omzet. Welnu, als deze week kenmerkend is voor 2009, dan komt het goed. Net als voor die meneer die schaatsen verkoopt, of voor die andere mevrouw, die zout levert aan Rijkswaterstaat en de bouwmarkten...het komt wel goed in 2009!
Dag,
Anita

2 opmerkingen:

  1. Voor jou Anita, je mooie blogs, en je moeder:

    "Geen kind meer" van Karin Bloemen

    Je leeft je eigen leven
    wat zij er ook van vindt
    je bent allang geen kind meer
    al blijf je ook haar kind
    je wilt erover praten
    maar niet op haar manier
    je zult haar best verdriet doen
    maar niet voor je plezier
    wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag
    en dan opeens, dan is-ie er, die dag...

    De dag waarop je moeder sterft
    dat jij wordt losgelaten
    en al haar eigenschappen erft
    die jij zo in haar haatte
    de scherpe tong, de bokkepruik
    de zure schooljuffrouw
    die zullen ze dan binnenkort
    herkennen gaan in jou
    en hoop'lijk ook de and're kant; de aardige, de zachte
    maar of je die hebt meegeërft valt nog maar af te wachten
    de dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn
    de dag waarna je nooit meer kind zult zijn
    http://www.free-lyrics.org/14673-Karin-Bloemen.html

    Wat al die jaren fout ging
    komt dan niet meer terecht
    en wat je nog wou zeggen
    blijft eeuwig ongezegd
    de machteloze frasen
    van je genegenheid
    en dat het niet haar schuld was
    en ook dat het je spijt
    de dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou
    en dan zo graag nog één keer zeggen zou

    De dag waarop je moeder sterft
    de dag die al je dagen
    van dan af aan wat grijzer verft
    al hou je niks te klagen
    je hebt je goede vrienden nog
    die staan je ook dichtbij
    en als je soms een minnaar zoekt
    dan staan ze in de rij
    maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen
    en niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen
    de dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein
    de dag waarna je nooit meer kind zult zijn

    Gezongen door Brigitte Kaandorp http://www.youtube.com/watch?v=R2ynO7UP07c

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Anita,

    Ik wil jou sterkete vandaag wensen ...
    je sta toch bij stil...

    Dikke kus
    Gabija

    BeantwoordenVerwijderen