Een zaterdag in Voorschoten....

En zomaar is het weer zaterdag, na een drukke en rommelige week, met veel nieuwe contacten, hernieuwde contacten en langzaam een gevulde agenda. Gevuld met werk, met opdrachten, maar ook met afspraken in het kader van mijn opleiding tot consultant Servant Leadership. En de eerste dag heb ik achter me liggen, een dag met mooie ervaringen, met veel delen en langzaam aan doordrongen worden van het begrip Servant Leadership! Ik ben het boek Synchroniciteit aan het lezen van Jaworski en eigenlijk zou ik iedereen die iets ergs heeft meegemaakt (je vrouw gaat er opeens met iemand anders vandoor, je krijgt kanker, je raakt opeens je baan kwijt of iets wat ik nu nog niet bedenken kan....)aan willen raden om dit boek te lezen. Werkelijk prachtig. Het pakt je, het neemt je mee en je komt jezelf zo ongelooflijk tegen...een verhaal, een levensverhaal met als subtitel - de innerlijke weg naar leiderschap -.
En ik hoor het jullie denken, 'ach ze is ziek geweest, en nu is ze verworden tot een soort softie' maar nee echt niet. Het enige wat er met me gebeurd is, is dat ik heel dicht bij mezelf ben gekomen. Mijn eigen kern, en dat heeft zeer gedaan om daar te komen maar het was hard nodig, want de weg die ik bewandelde...was de weg die ik om me heen zoveel mensen zie bewandelen. De weg van de carrieres, de grotere auto's, ik heb een 5-serie en kan wel in een 6-of 7-serie gaan rijden nu ik promotie heb gemaakt. Ik deed het zelf ook, ik had al een mercedes en wilde er nog een sportwagen bij, en deed het dus ook....(en nu ben ik al blij met een hele mooie oude bak...wat kan een mens zichzelf tegenkomen zeg....) Of de vakanties die steeds exclusiever worden, waardoor het soms lijkt alsof een weekend in Nederland echt niet meer leuk is. En ik gun echt iedereen dat hij of zij dicht bij zijn eigen kern komt, want als je niet dienstbaar naar jezelf kunt zijn, kun je het zeker niet naar een ander zijn. En als je niet van jezelf houdt, hoe kun je dan in hemelsnaam van een ander houden. En nu we het hebben over een weekend weg, we zijn uitgenodigd om een weekend mee te gaan naar Oerol op Terschelling. Leuk zeg...door Hans en Ria, die daar jaarlijks twee weken zijn om Oerol te 'vieren' geweldig he...
Lieve mensen, het is rustig, de meisjes slapen lekker uit, zijn moe, net als iedereen op zaterdag een beetje moe is, de schilder komt straks weer...we hebben een feestje, een borrel vanmiddag bij Ineke en Dik, heerlijk! Gezellig ook. Morgen wordt mijn broer 52 en Karin ik denk 42 ofzo...en dus staat het weekend in het teken van de bloemen van Suzie...leuk is dat!
Dat ene belangrijke of leuke telefoontje komt maandag of dinsdag...dus nog even hou ik de spanning erin...en dan meld ik jullie alles weer! Wij wensen jullie een fijn, en vooral gezellig weekend. Geniet van elkaar, van je verjaardag, van je man, je vrouw, je vriend, je vriendin en vooral van elkaar. Maak er wat moois van, glimlach naar de wereld en rust goed uit!
Liefs
Anita