Kantoortje in Voorschoten....

Tja en daar zit ik dan, zomaar een avond op mijn kantoortje in Voorschoten, een coachgesprek gehad. Mooi traject, leuk en nieuw! En ondertussen ruim ik op, gooi ik weg en zoek ik uit...want ik ga afscheid nemen van dit kantoor in Voorschoten. Een nieuwe fase in mijn loopbaan breekt aan, een bezuiniging ook, want ik werk meer voor Yarden en minder voor mijzelf en financieel betekent dit dat ik fiks geld inlever, iedere maand. Ik train nog wel, ik coach nog wel, maar de combinatie van dit alles bij elkaar maakt, dat ik pas op de plaats maak. En een kantoor aanhouden, voor 2 avonden per maand, en af en toe een dagje voor Annemarie, is niet haalbaar. En dus zullen wij dit kantoor per 1 oktober a.s. verlaten...weer een nieuwe stap in mij bestaan. En eigenlijk voelt het goed, alleen heb ik als mens zoveel verzameld alweer....zoveel boeken, zoveel spulletjes, papier...dat ik nu ga ruimen, goed ga ruimen. Heerlijk vind ik dat eigenlijk wel...met de bezem er door heen. Afscheid nemen, loslaten en opruimen....en daar begin ik vanavond nog mee. En volgende week nog een keer, en die week erop nog een keer, zodat uiteindelijk alles schoon is. Voor Annemarie zoeken we een ruimte in Voorschoten, en hier zijn we al druk mee bezig om te schilderen...en ik, ik werk wel vanuit huis ofzo...we zien wel. Komt goed...is al goed. Dan kan ik in de avonduren thuis de administratie doen, of businesscases nakijken. Een training voorbereiden...het kan gewoon...Zo dat is het stukje werk. En dan nu zomaar eens wat terugkijken op mooie dingen die gebeuren. Zo was ik afgelopen week bij het Kabinet van de Gevolmachtigde Minister van Curacao. In hetzelfde pand, als waar ik vroeger 5 jaar heb gewerkt, en toen was het nog van de Nederlandse Antillen. En daar zag ik Yvonne, en haar man Ronny, de heer Miguel, en Amarylles (schrijf het vast niet goed) maar ook Janga, en zelfs mevrouw Wallé de leidinggevende uit het archief, die flink met de zweep erover kon gaan. Wat een geweldige tijd heb ik daar mogen beleven, wat een lol. Genieten, dansen, drinken, en heerlijke hapjes eten, kortom een groot feest. Nu was ik uitgenodigd ter ere van een dienstjubileum van 35 jaar, Yvonne werkt daar al 35 jaar...echt mooi! Leuk om daar te mogen zijn, een eer bijna. En zo vier ik het leven, en vandaag was een dag vol afscheid, eerst een vader van mijn collega, en daarna Bep, mijn 'vriendin' uit Nieuw Rijsenburgh. Slechts 65 jaar jong...een afschuwelijke lijdensweg de afgelopen weken...een mooie kleine plechtigheid, het samenzijn en de wandeling naar haar graf, witte bloemen...het was een dag met verdrietig randje...bijzonder! En steeds weer realiseer ik me, dat het leven zoveel randjes heeft. Verdrietige randjes, kwetsbare randjes...eigenaardige randjes...en elke dag kom ik wel een randje tegen....Zo mocht ik deze week kennis maken met een hele bijzondere mevrouw, en heb ik haar in dienst genomen per 1 september a.s. als 0-uren contractor. Fijn is dat, flexibiliteit biedt mij dat, en tijdens dit gesprek gaf zij mij terug, dat zij mijn 'passie' voelde voor Yarden. En in een interview zei ik 'de uitvaartwereld heeft voor mij maar een naam, en dat is Yarden. En Yarden hoort bij mij en ik bij Yarden.'.....mooi he...en zo voelt het ook. Als een soort verbinding die er zomaar is...het klopt. Dag, ik ga lekker naar huis, naar Annemarie...ik ben moe van deze dag...liefs, Anita