even wat gedachten met jullie delen....

Vanmorgen bestelde ik wijn bij Okhuysen in Haarlem, kijk voor de grap eens als echte wijnliefhebber op hun site www.140jaarOkhuysen.nl geweldig...en deze wijn is op dronk tussen nu en 2012....dus als dat geen optimistisch teken van Anita van Loon is dan weet ik het niet meer...een Saint-Veran, les Rives de Longsault...goddelijk lekker. Een Cuvee Anniversaire omdat Okhuysen dus 140 jaar bestaat. Als je in Haarlem bent, moet je even die wijnwinkel binnengaan, even in de kelder kijken...genieten! Mijn wijnkast ga ik herinrichten, mijn logboek bijwerken en af en toe een kwaliteitswijntje drinken, een mooi glas champagne, een bijzondere rode of witte wijn, dat is genieten zeg...een glas wijn inschenken, de geur tot je nemen en dan heel diep in de ogen van diegene die je lief is kijken.....

En nu net las ik een spreuk 'Als gevoel de vrijheid krijgt, wordt leegte ruimte' en ook die wil ik even met jullie delen. Ik heb het mijn leven lang al over ruimte, over onafhankelijkheid, over zijn wie ik wil zijn en zo langzaam aan heb ik het gevoel mijn ruimte te hebben gevonden. Hier in dit mooie leventje met mijn Annemarie, misschien had ik nog net een tik voor mijn donder nodig en moest ik even voelen hoe het zit met de ruimte van iemand anders, van Annemarie in dit geval...ik weet het niet, maar deze spreuk dekt de lading wel aardig. Want het begint met je gevoel. En daarom weet ik dat het zo goed zit in ons leven hier, met Annemarie en mijzelf, dat we hier samen doorheen komen. Maar dat je ondanks het mooie van samen zijn, en samen delen, samen voelen, altijd je eigen ruimte nodig hebt in dit leven.
Ik heb tijdens mijn ziek zijn zo ongelooflijk veel kadootjes gekregen, mooie boeken, mooie muziek, mooi woorden, spreuken, lieve kleine boekjes, bloemen, kaarten, tekeningen, en allerlei steentjes, laatst een kleine kastanje, een herinnering aan mijn moeder. Toen zij overleed vond ik in al haar jaszakken kastanjes, goed om je vingers, je handen soepel te houden. Van Rosanne kreeg ik een doosje in de vorm van een hartje, en daar heb ik al die steentjes, en die kastanje in gestopt..een doosje vol lieve dingetjes, het staat bij mijn bed....

Vandaag is de dag dat de kinderen weer naar papa gaan. Dus wordt er hier gewassen, gestreken en nog veel meer. Tassen ingepakt. En als de kinderen weg zijn en we de spullen hebben gebracht, dan gaat Annemarie chillen, ik ga voor haar koken vanavond, dek de tafel mooi, zet mooie muziek aan en de rust in dit huis valt werkelijk over je heen. Een rustig weekend voor de boeg, de prednison wordt afgebouwd en daarmee mijn weerstand...dus veel slapen en bijkomen.
Ik wens iedereen die iets anders doet, een mooi weekend toe...geniet ervan, van elkaar, van je ruimte...

Nog eentje dan 'in het juiste licht en op het juiste ogenblik is alles bijzonder' mooi he...koop het blad Felderhof maar een keer. Dan ga je zitten en laat je je meevoeren naar andere landen, dan geniet je van mooie beelden. Als je het een keertje niet ziet zitten, dan kom je vanzelf weer in een andere sfeer terecht.

Anita

Voorbereidingen voor eerste expositie van Annemarie

Jawel het gaat gebeuren...vanaf begin oktober zullen de werken van Annemarie te zien zijn in 'Restaurant de Markiezen van Wassenaer' adres Langstraat 8 te Wassenaar. Een mooie gelegenheid, waar je heerlijk kunt dineren. De werken zullen hier een maand of twee getoond worden en er komt zelfs een samenspel tussen de beelden van bekend kunstenaar Kees Verkade en de schilderijen van Annemarie. Dus wie weet wat hiervan komen gaat. Het huis hier zal ontdaan worden van veel mooie schilderijen, die voor een maand of twee naar Wassenaar verhuizen. Of als ze verkocht worden, niet meer terugkomen, dat zou leuk zijn....Doeken die bijna klaar zijn worden afgemaakt en Annemarie heeft er zin in. Lijsten worden gekocht, maten genomen en composities gemaakt wat waar komt te hangen. Haar eerste echte moment. Ik hoop dat velen van jullie een keer gaan eten, lunchen in dit restaurant en naar haar werk gaan kijken. Altijd de moeite waard.

Verder niet veel te melden, met de voeten in de emmer met soda, nu ook een vingernagel die doordat ik een goot heb schoongemaakt, ontstoken lijkt en een ongelooflijk zere rechterarm weer, de trombose-arm. Verder hou ik me goed. Zojuist de laatste 60 mg prednison naar binnengewerkt en de maagtablet (die maag van mij krijgt zo ongelooflijk veel rotzooi te verwerken) en het gaat goed met Anita. Mijn lijf is sterk genoeg om al die rotzooit goed op te nemen, te verwerken en zijn of haar werk te laten doen. Ik slaap onrustig, maar ga geen nachten meer opzitten. Moet me er nu op gaan richten mijn boek overdag te gaan schrijven. Komt goed, geen zorgen. In januari is het af...Annemarie is bezig met een schilderij voor de omslag, ik mag het nog niet zien...spannend.

Annemarie is naar haar fysio toe, de meisjes naar school. Jullie aan het werk, of thuis, of anders. Een dikke zoen, een mooie dag. Veel liefs.
Anita