Lieve allemaal...het is 2 januari 2009. Op dit moment zit ik op kantoor en overdenk ik wat er allemaal gebeurd is, of gebeuren gaat.
Een nieuw jaar ligt voor ons, voor mij. Een jaar vol onafhankelijkheid, vol van vrijheid, vol van eigen keuzes maken. Een jaar wellicht van zorgen, van spanning, maar een jaar vol liefde, vol van mooie vriendschappen, een jaar voor en met elkaar. Een jaar waarin de ronde getallen gaan overheersen, van 50, 70 en 80, maar ook een jaar waarin iemand die mij zeer na aan het hart ligt 85 gaat worden. De vader van Annemarie, en mijn tante Anita. Mooie markante cijfers...2009.
Het jaar waarin alweer 6 jaar geleden mijn moeder is overleden, en speciaal voor haar las ik dit :
'Ik wil de regen op mijn gezicht voelen, glimlachen tegen mensen, alle kopjes koffie drinken die me worden aangeboden. Ik wil mijn moeder kussen, tegen haar zeggen, dat ik van haar hou, huilen op haar schoot en mijn gevoelens laten zien, zonder me daarvoor te schamen, want ze waren er altijd, maar ik verborg ze'.
En voor 2009 wil ik jullie allemaal iets meegeven om over na te denken. Maar het zijn ook mijn wensen voor een ieder die deze wensen wil zien, wil ervaren, wil ontvangen :
'Op elk van deze 365 dagen zal ik naar iedereen en alles kijken alsof het voor het eerst was - vooral naar de kleine dingen.'
door - Paulo Coelho -
'Soms is het onmogelijk de stroom van het leven tegen te houden'
En voor al diegenen, die bezig zijn met hun strijd, of de strijd van je partner, je geliefde, je vriend of je vriendin :
'Toen ik niets te verliezen had, ontving ik alles. Toen ik ophield te zijn wie ik was, vond ik mezelf.'
'Ieder mens weet, al is het onbewust, dat er vlak bij hem een brug naar het onzichtbare is, die hij zonder vrees kan oversteken'.
Dag, sterkte, liefde, geluk, gezondheid, wijsheid voor 2009 gewenst! Voor iedereen!
Anita
