Beslissingen nemen is ingewikkeld....

En soms zijn er van die momenten, dan wordt er als het ware door een andere macht, een andere kracht, voor jou beslist. Dan voel je dat je een stap wilt gaan zetten, die gebaseerd is op zekerheden, op vastigheid, maar ergens in jou is een heel klein stemmetje dat dit het hier niet mee eens is. En zo was het vandaag, ik zou gebeld worden voor een vastere verbinding met een club in Rotterdam. En dat stemmetje dat bleef maar de kop op steken, want wil ik wel die vastigheid aangaan of niet...of niet met deze club, ik twijfelde en twijfelde...want ergens aan de horizon gloort nog iets anders, iets meer aansprekends voor mij en dat komt pas volgende week. En mijn gesprekspartner heeft dit gevoeld, simpelweg gevoeld. Dus hebben wij dit naar elkaar uitgesproken. De afstand tussen de core business van dit bedrijf en de persoon Anita van Loon is misschien wel te groot, waardoor een vaste verbinding niet de wens is. Niet van het bureau en niet van mijzelf. Wel kiezen wij ervoor om samen opdrachten te gaan doen. Ieder vanuit de eigen identiteit...dus blijf ik dicht bij mijzelf en vrij, in mijn eigen ruimte...en pffffttt alsof er iets van me af is gevallen. Dus binnenkort praten wij verder, maar dan vanuit de relatie die er ondertussen wel is! Over een mogelijke opdracht, als interimmer....
Weer een knoop doorgehakt...spannend! Opgelucht, ik ga verder...straks naar de kapper, ik zie eruit als een 'woesteling'. Fijne dag, Anita

Authentiek vrouwelijk leiderschap....

Uitzicht op de Maas, gezien vanuit Hotel New York.....en hoe,

Vanuit deze twee ligstoelen hebben Annemarie en ik hier zaterdag begin van de avond gezeten....

Leuk gezicht he...overal stoelen, met mensen en drankjes erop en de Maas aan je voeten...

Zo'n klein relatiegeschenkje van Annemarie....gemengde technieken met acryl op doek...

Gisterenavond is het begonnen, zomaar weer een mooi treffen met een aantal dames, met wie ik Authentiek Vrouwelijk Leiderschap ben gaan volgen, of Authentiek Leiderschap, een mooie bijeenkomst bij Leonie en Wim in Den Haag. Een kantoor, waar de volgende keer prachtige kunst van Annemarie zal hangen, sfeervol, aantrekkelijk en zodanig dat dit als het ware een kadootje is voor de ambiance, een kadootje om te zien...geweldig! Het werd een leuke en vooral bijzondere avond. En vandaag mocht ik zelf weer voor de groep staan, in Amsterdam, Plannen en Organiseren, een theoretisch taaie stevige dag, 15 mensen in totaal, mannen en vrouwen uit allerlei organisaties, uit Zorg en Welzijn, maar ook iemand van Accenture....leuke en interessante mensen. Mooi, lekker met de trein, op zich al een avontuur. De trein is altijd druk en vol in de ochtend, en aan het einde van de dag wat minder druk...leuk mensen kijken, en nu, lekker thuis, lekker even geslapen, gewoon zomaar, want ik was er hartstikke moe van...

Morgen is een spannende dag, wordt vervolgd...ik hou jullie op de hoogte...een telefonische meeting...over werk....spannend, duim maar voor me...Liefs, fijne avond nog, Annemarie komt zo thuis, ik verheug me er weer op haar te zien!

Anita

Vader en dochter dagje....

En vandaag was het dagje van mijn vader en mijzelf...wij samen op de boerderij, al vanaf negen uur vanmorgen. Lekker koffie drinken, wat rondkijken, wat praten over vroeger, over nu...samen de landkaart van Hongarije bekeken en de tocht van ruim 4500 kilometer die Pa en Els door dit mooie land hebben gemaakt, nog een keer doorlopen. En toen gezellig samen een lekker broodje gegeten in Middelharnis en aansluitend mocht ik even 'bijzitten' bij het 'herenbezoek' in de serre. Oom Koos en oom Dirk waren op bezoek. Gezellig, bijzonder ook om te zien, hoe deze drie mannen, met drie heel verschillende levens en ervaringen, hun maandagmiddag met elkaar doorbrengen, daar op die ouwe stee, op Flakkee...altijd als ik daar ben is het een soort herinneringen ophalen aan vroeger. Aan mensen die ik ken, maar ook hoor ik steeds vaker dat er weer iemand is overleden, uit de vrienden- of kennissenkring van mijn ouders. Eng hoor oud worden, maar gelukkig heb ik nog steeds dit soort momenten met mijn papa...heerlijk!
Nu authenthiek vrouwelijk leiderschap in Den Haag...dag, fijne avond, Anita xxxx

Een piano gekocht!!! En nog meer muziek....

Stond ik vrijdagavond met Jannie te swingen op 'dansen, dansen, dansen...' van de Dijk, met een hele leuke Huub van der Lubbe, de zanger van de band, de band die ook zingt 'Een man weet niet wat 'ie mist...als ze d'r niet is..' en nog veel meer prachtige liedjes, emotioneel, mooi, maar vooral lekker. Een kleine zaal, dus veel contact met de band, we stonden vooraan. Geweldig! En nadat we lekker uitgeslapen hadden, rustig aan onze dingen deden, vertrokken we naar Rotterdam. Daar zit Van Urk, de pianohandel aan de Westersingel. Zo'n zaak die ik nog kende van vroeger, hoe en waarom ik die zaak ken, weet ik niet meer. Zo'n zaak met een geblokt parket en overal piano's en vleugels. Een hele leuke meneer met krulletjes heeft ons geholpen. En hij speelde een deuntje dan weer op de ene piano, en dan weer op de andere, nemen we een Yamaha, of een Bechstein (Annemarie wees steeds piano's aan die heel erg duur waren, meer dan 10 duizend euro ofzo...ik beperkte me steeds tot de wat 'gewonere' merken, was wel leuk)een Petrov of een Kawai. Welnu, en na eventjes nadenken, goed luisteren naar klanken, heb ik gekozen voor een prachtige piano, met een wat zachtere, warmere klank, een mooie zwarte Kawai.....pffftttt met een verstelbare zwarte Beethoven kruk ervoor. Dus al het geld van deze verjaardag, de vorige verjaardag (weet je wel van die fietsen) en nog een boel erbij, maakt dat er over ongeveer twee weken een prachtige piano hier wordt gebracht. Dan ga ik op zoek naar boeken, weer een beetje tokkelen, een beetje oefenen en zodra de agenda het toelaat, ga ik bij meneer Wolthuis pianoles nemen. We meten nog wat op, we denken nog wat na, en waarschijnlijk komt de piano in de keuken te staan. De keuken is het hart van ons huis, waar bijna alles gebeurt....maar misschien, terwijl ik dit schrijf, komt de piano toch wel in de kamer te staan. Omdat ik daar rustig kan oefenen....welnu, over twee weken moeten we deze beslissing hebben genomen...het komt goed.
Een Kawai...volgens die vriendelijke meneer met die krullen, een prachtige piano om een leven lang van te genieten....dus daar gaan we dan maar weer voor!
Anita

Oh ja, en het is de week van de borstkanker, of de week voor de borstkanker. Koop allemaal het blad PINK Ribbon bij de bladen man. Overal zie je nu advertenties van twee borsten, waarbij over de borsten heen als het ware met viltstift een gedichtje is geschreven, zoals deze :

Kiki en Marlies
twee bijzondere meiden
tegenlijk geboren, wijken nooit van elkaars zijde
delen hun leven, en al hun spullen
van liefdes, tot truitjes waarin ze zich hullen
vrij op het strand, verstopt in de stad
de meiden zijn altijd als duo op pad
want donker, licht, groot of klein
borsten zijn geboren om
altijd SAMEN te zijn....

En zo zijn er nog veel gedichtjes, die ene van die twee wat oudere borsten spreekt mij wel aan, zal wel door mijn vijftigste levensjaar komen! :)
Dag, Anita

Mother how are you today???

En zomaar op deze stille mooie zaterdagochtend zit ik hier te huilen aan de computer, terwijl ik speciaal voor mijn moeder haar liedje draai 'mother how are you today' omdat ik haar zo mis. Het is zo gek om je moeder te missen, die er al die jaren al niet meer is. Fysiek dan hier dichtbij....terwijl ik weet, dat ze bij me is, ach, ik hou zoveel van die vrouw...ik zie haar voor me, vechtend voor haar leven met ons, bij ons, vol liefde voor een ieder om haar heen, maar toch ook zo alleen, zo in zichzelf, zo afgesloten vaak. En als we dan samen waren, zij in haar bed, ik er naast, dat waren van die prachtige momenten. Zo vol liefde, vol rust, vol van ons samen zijn...en ik wil zo graag dat zij weet, dat het goed is. Alles, dat ik voor mijn vader zorg, dat Pa weer gelukkig is, dat Arie en ik het goed hebben samen, dat ik gelukkig ben met Annemarie en haar kinderen. Met onze familie, met de familie van An, dat alles en iedereen op zijn plek is gekomen...dat ik haar familie zie en spreek, en dat ik zo ongekend blij ben dat zij mijn moeder is. Maar ook, zou ik haar nog zoveel willen vragen, haar wijsheid willen aanspreken, haar gewoon eventjes heel dichtbij me hebben en dit zal altijd zo blijven denk ik ...dag lieve mam!
Ik ben heel dicht bij je....Anita

Een mooie dag ligt voor ons.....

Goedemorgen, als ik nu in de polder zou wonen, zou het lekker vochtig zijn zo boven het water, een beetje hei-achtig...een frisse lucht, en nog een beetje donker....het weerspiegelende water...welnu uitgedroomd, dauw op de auto-ruiten, tanken in alle vroegte, op weg naar Den Haag, file op de A44, een energie-reep in de hand...maar dat hoort er ook bij. Op weg naar Ermelo, met Henk samen. Maar eerste heb ik zoveel mooie energie al mogen ontvangen, uit mails van mensen, met wie ik samenwerk, met wie ik praat, een opdracht voor een lezing over Personal Empowerment, geweldig...er ligt een mooie dag voor ons...
Vanavond naar Jannie, een verrassing nog voor mijn 50e...iets leuks samen doen? Bijzonder he...gisterenavond was het ook al zo gezellig, met de meisjes, en Annemarie...er ligt dus ook een mooie dag achter ons...
Dag, Anita

Waarom.....

Soms doe je de dingen, gewoon omdat het goed voelt. Omdat het je iets brengt of geeft en dat gaat niet over business, dat kan simpelweg een leuk gesprek zijn! En terwijl ik dit schrijf, zie ik een blaadje en hierop staat ....'mooi zijn de stromen die komen uit de bron van het hart' en volgens mij is dat direct het antwoord. En dat is dan ook direct de grootste verdienste van mijn leven nu...je bent met mensen in gesprek, omdat je die mens zomaar een keer bent tegengekomen. Omdat je elkaar aanspreekt. Omdat je elkaar helpt. En ik geloof er heilig in, dat als je dit doet, dat er dan ook andere bewegingen ontstaan. Dat er dan ook mensen jouw kant op komen, of worden gestuurd, dat er opdrachten komen, contacten komen die zinvol zijn. En met zinvol bedoel ik dan zakelijk zinvol. Het levert je wat op. Want zoals Marijke altijd zegt 'er moet wel kaas op het brood komen toch?'
Deze week zou de week van de belangrijke beslissingen worden. En dat lukt me maar ten dele, omdat een gesprek een week is verplaatst, maar ook omdat er gisterenavond om tien uur een telefoontje kwam, wat zomaar weer veel impact kan hebben op al die beslissingen...schreef ik laatst niet over mijn Boksbond, en mijn wens om in de uitvaartwereld iets te gaan doen...welnu, met dat laatste heeft het te maken. En dit alles wordt vervolgd op 8 oktober a.s. spannend...eigenlijk zijn er weer drie pijlen afgeschoten...Maar al veel eerder schreef ik ook zo positief. En steeds weer kwam die pijl wel ergens terecht, heel dichtbij, maar net naast, of net voorbij me...dus nu ben ik wat gematigder in mijn enthousiasme...en hou ik jullie nog even vast in die geheimzinnigheid...stuur me maar energie. Stuur me veel energie, en duim en denk aan me...en dan komt het vanzelf gewoon goed. Dag, liefs, Anita

Mijn boek...Kanker....

Dag allemaal...vanmorgen had ik een bespreking bij het Center for Servant Leadership en onderweg daar naar toe werd ik gebeld door een oud-collega. Hij had mijn boek gekocht en gaat dit als kado schenken aan zijn schoonzus die kanker heeft. Bijzonder...vorige week was Linda uit Wassenaar bij mij, zij heeft mijn boek gekocht. En die zaterdag ervoor was ik bij iemand hier in Voorschoten, die mijn boek ook kado heeft gegeven aan haar schoondochter, ingewikkeld hoe dit boek in andermans levens komt, hoe mensen mijn boek als een vorm van houvast kunnen zien. Want kanker krijgen hoeft niet altijd te betekenen dat het stopt. Zo vertelde mijn lieve collega van vroeger, dat ook hij prostaatkanker heeft gehad. Dat hij goed behandeld is....en dit doet me weer denken aan Jan, die hier nu ook mee te maken heeft. Jan, mijn zogenaamde 'broer' van Flakkee...maandag hoop ik hem weer even te zien. Samen met de andere 'heren' die dan bij mijn vader zijn. Maandag heb ik weer zo'n vader/dochtermoment. Even samen zijn...'t is te weinig dat wij elkaar zien. De agenda neemt het soms weer over...
En wat zo bijzonder is, vanmorgen kwam ik in gesprek met een aantal mensen van Beyond Servant Leadership en een van deze mensen, wil mijn boek ook als kado geven...mooi he...eigenlijk schrijnend hoeveel mensen kanker in hun nabije leven tegenkomen.
Gisteren ben ik op de fiets naar Ada gegaan. Mijn vriendin in Leiden, zij heeft samen met Jannie gezongen op mijn 50e...een lied over mijn leven, twee liederen eigenlijk...prachtig. We hadden weer een ouderwets gezellige avond samen. Ada is die knapperd met al die masters, 9 oktober krijgt zij haar bul en ik ben er bij aanwezig. Als trotse vriendin...
Heerlijk op de fiets door het leven gaan...wat een genot is dat toch. Ach er speelt nog zoveel meer...ik zal jullie er later over vertellen. Zo dadelijk een kop koffie met Lineke, jawel die mevrouw van U Staat Centraal. En dan een mogelijk nieuwe coachklant...het leven is boeiend of niet dan...
Liefs, een mooie dag, ik loop hier in mijn pak, ik zag er 'managerial' uit zo gaf Madjori vanmorgen aan. Leuk, zij was ook in Hilversum....een soort ontmoetingsplek van mooie mensen. Voelt goed.
Aniet

Een hele goede morgen....

Het is alweer herfst nu...en dat betekent, dat het al weer vroeg donker aan het worden is. Dat je 's morgens de lichten van de auto weer aandoet, of het licht op je fiets..dat ja na gaat denken over die andere kleding, of je wel of geen jas aan doet. En als je naar buiten kijkt, wordt groen weer langzaam geel, ga je bladvegen, al met al weer een periode die mooi is, het koude vocht in de lucht, lekker fris wel weer...en terugdenkend aan de zomer, was deze weer zo goed....gewoon zo basic en zo goed!
En nu, zo rond half acht, was ik op kantoor. In mijn nette kleding, want vandaag ga ik eerst naar Henk, ons voorstel bespreken wat we vrijdagochtend voorleggen aan de opdrachtgever. En aansluitend naar Rijswijk, voor de tweede intervisie-bijeenkomst met mijn groep voor Defensie. Leuk, ook met de collega's met wie ik dit mag doen is het leuk. Daarna terug naar huis, en dan op de fiets naar Leiden, naar Ada, waar ik vanavond ga eten, en eens eventjes bijpraten, gewoon lekker ouderwets.
Thuis gaat het wel lekker, school, Floor heeft het druk, leert veel, Rosanne doet haar ding, commotie rondom de voetbal, wel of niet voetballen met leeftijdsgenoten. Bijzonder hoe Roos graag 15 wil zijn en zich ook zo wil gedragen, alleen lukt het nog niet altijd...had ik denk ik ook wel vroeger. Je wilt altijd groter en ouder zijn dan je echt bent....en dan is het lastig dit te begrijpen. Maar mijn lieve Annemarie, heeft ongelooflijke rugpijn. Ze loopt zoals ik liep, zo zielig...ik heb haar net een kopje thee op bed gebracht. Volgens mij zo'n vrouwenkwaal...ingewikkeld wat je lijf allemaal doet he...en je hebt er niets over te vertellen! Althans zo lijkt het...
Weet je, ik wens iedereen een goede dag. Ik hoor weer vreselijke berichten over kanker, weer heel dichtbij, heel intens en ingrijpend allemaal...en juist dan realiseer ik me weer, dat je iedere dag moet genieten, heel eenvoudig, heel fijn, maar wel gewoon genieten....
Liefs, Anita

Het Ben Bril Memorial....

Tja wat is dat nu weer? Welnu, Ben Bril was een joodse bokser, en later bekend Amsterdamse scheidsrechter in de bokssport. En ter nagedachtenis aan deze bijzondere man, wordt er nu al voor de derde keer op rij, in theater Carre een boksgala georganiseerd op 26 oktober a.s. Een enorm happening volgens mij, en vanuit mijn rol als bestuurslid van de Nederlandse Boks Bond, zit ik straks ook in die zaal! Geweldig...het idee alleen al! Ondertussen ben ik bezig met de HRM Leergang voor Executives, HR2020. Een Leergang die we vanaf januari 2010 via het Center for Servant Leadership gaan laten draaien. Een Leergang die Harry en ik a.s. woensdag gaan presenteren...in Hilversum. Morgen ben ik weer intervisie-coach voor de Leergang Defensie Coach en ook dat is zo'n hoogtepunt deze week! Voor de rest coachgesprekken, de presentatie van ons advies voor de Gamma bouwmarkt a.s. vrijdag, kortom veel en mooie dingen!
En ondertussen heb ik hier voor jullie nog een mooi gedichtje van Annetta da Graca genaams 'Trouw'

Laat mij vrij
alleen zo kan ik vliegen
naar mijn rijke wereld vol kleur
Ik beloof
telkens terug te keren
om zacht neer te strijken
in het binnenste van je hart

Mooi he..Aniet

Authentiek Leiderschap M/V door Voorwaarde!!

Lieve mensen....weer een kogel door de kerk, na goed overleg, heb ik besloten deel te gaan nemen aan de Leergang Authentiek Leiderschap M/V door Voorwaarde, het bedrijf van Leonie Vermeulen te Den Haag. Een leergang die bestaat uit vijf sessies en het is een combinatie van:
voorbereide literatuur over authentiek vrouwelijk leiderschap, van ‘harde’ op data gebaseerde tot de opinievormende literatuur;
begeleide intervisie, waarin volgens beproefde methoden de verschillende niveaus van het eigen functioneren aan de orde komen;
discussie met vrouwen uit verschillende sectoren van de maatschappij die (eind)verantwoordelijkheid dragen in organisaties met besturen/directies, toezichthouders en/of aandeelhouders. En weet je wat zo heerlijk is, dit alles begint al heel snel...op maandag 28 september om precies te zijn. Wil je meer weten of lezen hierover, kijk dan snel op de site www.voorwaarde.nl dan kun je gelijk Leonie zien!
En zo worden er geleidelijk aan nog meer knopen doorgehakt deze week! De week van de beslissingen. Liefs, Anita

Vlieland.....

Ach wat een heerlijk weekend ligt er achter ons....wij (met zijn viertjes, Annemarie, Florine, Rosanne en ik) waren op Vlieland omdat daar een prachtig intiem feestje georganiseerd werd voor de 50e verjaardag van Eveline. En alles deed mee, de zon, de mensen, de Vliehors Expres, heerlijk werkelijk waar. We genoten van het fietsen, en vooral van elkaar. Een lekker weekend, en dit weekend maakte dat wij al snel ons bed in doken toen we thuiskwamen, moe, maar voldaan! En nu weer aan de slag. Lekker werken, een kop koffie bij de hand. Dit wordt een week, waarin ik een beslissing ga nemen over mijn toekomst, onze toekomst. Dus duim maar voor me...het is spannend, meer dan dat!
Ik schrijf jullie later meer, maar wil jullie het gedicht rondom de verjaardag van Eveline niet onthouden :
''Ik kan je wilde ziel niet vangen zilte druppels vluchten uit mijn hand
Mijn eiland van verlangen, zacht streel ik je witte zand”
(gedicht in het zand van de Vliehorst expres)
Geniet van deze week...tot snel weer! Het mooie was dat ik vorige week iemand sprak, deze mevrouw kocht mijn boek, Linda uit Wassenaar en zij volgt mij/ons via mijn weblog. En als ik dan eventjes niet schrijf, dan maakt zij zich soms zorgen, of het wel goed met me gaat. Lief he...nee lieve mensen, geen zorgen meer. Ik ben sterk, gezond, gelukkig en mijn lichaam doet het over het algemeen heel erg goed. En echt geloof me, als het anders is, dan zeg ik het ook! Dus geen zorgen, als ik er eventjes niet ben, want jullie weten het 'een echte van Loon geeft nooit op' en volgens mij ben ik wel een echte van Loon!
Liefs, Anita

Vergaderen, trainen, vergaderen...

Lieve mensen, wat een lekker druk weekje. Heerlijk gewoon, gisteren weer een nieuwe groep in Utrecht getraind, leuke bijzondere mensen, 13 vrouwen en 1 man...prachtig! Genieten, werkelijk waar! Daarna zomaar lekker eten temidden van Kirsten en haar kinderen, gezellig, samen een roseetje buiten op de bank...terwijl er van alles in en uit loopt, allemaal buurkindertjes, heerlijk! En toen, jawel de Boksbond, kennismaken met leuke mannen. Kennis maken met trainers die kampioenen als Arnold Vanderleijde hebben getraind, geweldig...wat een sfeer. En weet je wat nog leuker is, ik ga als bestuurslid naar het Ben Bril Gala in Carre, en naar het Bep van Klaveren Memorial in Rotterdam...super toch. Gewoon live bokswedstrijden meemaken, kennismaken met sponsors en allerlei mensen uit het boksbolwerk...ik glim al op voorhand.
En nu als de wiedeweerga weer weg, richting Arnhem, een nieuwe ontmoeting met een leuk bureau denk ik en aansluitend weer naar mijn bouwmarkt in Ede. Praten, gesprekken voeren en inventariseren. Komt helemaal goed.
Ik heb nog zoveel meer te vertellen, over allerlei mooie dingen die ik meegemaakt heb, maar dat komt later wel...als ik weer eventjes de rust heb. Heerlijk...fijne dag allemaal en liefs, van Aniet

Nog even iets over Servant Leadership...wat is dat nu?

Veel vragen krijg ik over Servant Leadership,Dienstbaar leiderschap. Wat is dat nu? Welnu SL laat zich herkennen door:
Dienstbaarheid naar de ander, het andere.
Bewustzijn van jouw ZIJN voor het ZIJN van die ander.
Kijken over de grenzen van vandaag en morgen.
Zorgvuldig omgaan met de mensen van je organisatie en de organisatie in het geheel.
Zoeken naar de mogelijkheden voor je mensen en daarop sturen.
Door mensen boven eigen belang te stellen.
Beschikken over de capaciteit een gemeenschaptoekomst te geven, hetgeen impliceert dat je voortdurend bezig bent met toekomstige waardecreatie.
Mensen bewust maken van hun vrijheid om anders te zijn.
De mens als uitgangspunt van je beleid te kiezen.
Herkenning en erkenning van eigen beperktheid.

Meer informatie nodig, ga een keer mee naar een Inside/Out-bijeenkomst...of kijk op www.centerforservantleadership.nl maak een keer een afspraak met me, dan kan ik je meer laten zien?
Groet, Anita

Maandagochtend....

Terwijl het al bijna maandagmiddag is, schrijf ik nog even snel op mijn weblog. Het weekend is alweer voorbij, ik heb een prachtig boek gelezen WEG een boek dat gaat over 'verliefd worden is vrij eenvoudig; de liefde onderhouden kost veel tijd en energie; maar uit elkaar gaan is het moeilijkste wat er is. Dit motief is de leidraad van Weg, de langverwachte tweede roman van Minke Douwesz' een prachtig indringend boek. Een kadootje voor mijn verjaardag van Jannie. Mijn vriendinnetje...een boek, met van die mooie dunne bladzijdes, bijna 600 pagina's dik...geweldig. Ingrijpend, je voelt de spanning, de pijn en het verdriet en uiteindelijk...de opluchting. Ik kon het boek niet weg leggen..ik moest door en door. Prachtig...hoe kan een boek je raken. Geen vrolijk onderwerp...maar zeker een aanrader.
En nu, op kantoor, geleidelijk al alweer een heleboel afspraken gemaakt, voor werk, of voor anderen, voor Fred de sporttekenaar. Een drukke week ligt voor me, drie volle dagen trainen, dus stevig. Wat gesprekken tussendoor...ik hou jullie op de hoogte. Veel liefs...een fijne dag!
Gisteren was Reynaud jarig...en het was heerlijk om daar te zijn. Gezellig...met de meiden, met Annemarie, met vader Smitshuysen, Ruud en Anke...veel liefs, Anita

Leonard Cohen...live in London

Vandaag is een dag die zo lekker begon....rustig opstaan, kop koffie en de krant. Heerlijk, Florine moest turnen in Voorstraat, Annemarie ging met Rosanne mee naar voetbal. En ik op zoek naar kadootjes voor iemand, die me heel dierbaar is....en daarna lekker thuis voor de buis, met een boek en de dvd van Leonard Cohen op, een prachtig concert uit 2008 in London...geweldig, die man is 73 jaar op dat moment en hij zingt, beter dan ooit tevoren. Toen ik 15 jaar was, zag ik hem voor het eerst live in AHOY, prachtig...indrukwekkend bijna...en nu, heerlijk om naar te kijken, die lekkere rustige stem, die mooie teksten...die rust. Heerlijk...nu is iedereen weer thuis, de drumsolo's galmen door het huis. Cohen weer terug in de kast...een ander moment. Een mooi weekend gewenst, het is het weekend van Voorschoten, vanmorgen heb ik even staan praten met Ingrid Schonk. Zij is coordinator bij het Hospice in Wassenaar. Mooi...kijk maar eens op de website www.hospicewassenaar.nl
Dag, fijn weekend,
Anita

Verklaring van het woorde LOVE

Tijdens onze certificering Servant Leadership vertelde Miranda hoe zij het woord LOVE leest :
L iefde
O vertuiging
V ertrouwen
E chtheid/eenheid

Mooi he..
Aniet

Bijzondere contacten....en mooie kunst...

Goedemorgen, terwijl ik vanmorgen op de fiets alweer voelde dat de lucht frisser wordt, maar ook wel weer geniet hiervan, ben ik nu op kantoor. En het bijzondere is dat deze dag in het teken van de kunst staat. Vanmiddag komt Fred, de sporttekenaar en vanmorgen was er zomaar weer een berichtje van Marielle. Marielle is een vrouw uit Londen, met wie ik mail, eigenlijk alweer een lange tijd, sinds mijn ziekzijn, zomaar opeens was zij er en zij volgt mijn leventje op afstand. Nooit hebben we elkaar ontmoet, ik weet niet veel van haar, alleen dat zij gelukkig is en kindjes heeft en schildert...mooie kunst, gezien als het ware door kinderogen, als ik haar website goed begrijp. Een beetje sprookjesachtig bijna, kijk zelf maar een keer www.mariellealbers.com Het leuke is dat Marielle gaat exposeren in Londen, dus ben je daar toevallig, ga eens kijken! Het bijzondere vind ik, dat er een vorm van verbondenheid is tussen Marielle en mijzelf. De afgelopen week dacht ik regelmatig, dat ik haar wilde mailen en nu...nu is zij daar! Van Marielle ga ik eventjes verder met Annemarie...weer een nieuwe stap in haar loopbaan. Zij maakt nu ook voor bedrijven, voor individuele kopers, kleine werkjes, heel schattig, inspirerend, een leuk kadootje. Prijs slechts € 35 euro. Zomaar een mooi kadootje, zomaar iets liefs. Het idee is ontstaan, door een gesprek met een zakelijke relatie van me, die voor haar relaties werkjes van Annemarie als kerst-relatie-geschenk wil geven en An heeft nu een aantal kleine doekjes gemaakt...heel leuk! Binnenkort plaatsen we deze op haar site...nu prikkel ik jullie door erover te vertellen..Mooi en bijzonder, daar zijn ze weer die twee woorden, die zo passen bij mijn taalgebruik! Volgende week weer een lekkere drukke week, het trekt weer een beetje aan. Nog veel spannende contacten en gisteren was een hele mooie dag. Ik heb weer een dilemma om over na te denken, een gesprek over werk, met een vastere vorm...alleen vanwege de verbinding want die is ontegenzeggelijk aanwezig.....maar daarnaast wil ik heel graag mijn eigen ruimte behouden, voor dit soort leuke dingen. Kunst, coaching, een stukje training...oh spannend....Ik denk er nog over na....nog een paar dagen...voor nu, ligt er zomaar een mooie dag voor me. Dag, veel liefs, Anita

Aspirant bestuurslid Nederlandse Boks Bond

Jawel...het is zover. Sinds gisterenavond mag ik mijzelf aspirant bestuurslid van de NBB noemen. Aspirant omdat de Algemene Ledenvergadering in november nog officieel moet stemmen voor mij als bestuurslid. Maar dat komt goed! Leuk he...met drie leuke mannen heb ik gisteren een inspirerend gesprek gehad over boksen, over besturen. Iets heel anders dan bestuurslid van een Hospice/VTZ-organisatie. Ook een andere maatschappelijk doel, maar toch wel een heel bewuste keuze...en toen ik gisteren thuiskwam, sprak ik tegen Annemarie mijn gedachten uit. Hoe komt het toch, dat ondanks een ingewikkelde zoektocht, een best wel zwaar leven (hard werken, knokken voor mijn gezondheid, veel zorgen voor de ander, minder zorgen voor mijzelf) er nu uiteindelijk stukjes in mijn leven op zijn plaats gaan vallen. Het begon al met mijn liefde, onze liefde, de liefde die Annemarie en ik samen mogen ervaren. Dat was het eerste en belangrijkste stuk....onze basis! Toen overwon ik mijn ziekzijn, een tweede stuk, zonder gezondheid kun je niet genieten van de liefde bijvoorbeeld :)! Boksen is al mijn passie sinds ik klein ben, en nu mag ik bestuurslid zijn in de NBB! Ongekend toch. Werk...ik heb nog zo'n droom, om uiteindelijk een rol te mogen vervullen in de uitvaartbranche...hoe bizar dit ook klinkt, zou die droom dan ook nog in vervulling mogen gaan...maar eigenlijk is mijn droom als het over werken gaat, werken vanuit verbinding en volgens mij is deze droom, hoe ingewikkeld ook in deze tijd van crisis, ook al voor een groot deel ingevuld. Nu heb ik nog een kleine droom, dat het allemaal gewoon lekker loopt, financieel dat er wat rust komt, dat er een mooie nette stroom gaat ontstaan...en dan, dan ga ik lekker piano spelen als ontspanning, fietsen door de polders, genieten van de mooie dingen van het leven...dus de puzzel is nog niet af. De puzzel is nooit af, maar het begin, nee een groot deel is al gelegd...geef me nog wat tijd, en het komt goed...
Vanmorgen stond er een prachtige uitnodiging van mijn lieve vriendin Ada, een van de zangeressen op mijn 50e verjaardag, zij is afgestudeerd die knapperd, zij studeert op 9 oktober a.s. af als Master of Arts in Humanistics aan de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht. Ik ben zo trots op die vrouw...ooit hadden wij het er samen over in Groot-Ammers, dat zij eens informatie moest inwinnen bij deze Universiteit en zij is afgestudeerd in twee richtingen, Geestelijke Begeleiding en Educatie...en daar gaan we natuurlijk een borrel op drinken. Wat dacht jij dan???
Heb een mooie dag, dit is weer een dag, waarop er stukjes bijgelegd kunnen gaan worden aan mijn puzzel...ik ben zo benieuwd...
Anita

Werken vanuit Schoonhoven....

En vandaag zit ik lekker te werken vanuit Schoonhoven. De rust komt je tegemoet, een muziekje op de achtergrond. Annemarie ergens in de buurt, wat kan het leven toch mooi zijn...straks komt een meneer de cv-ketel schoonmaken. Vanavond een afspraak in Amersfoort bij de Nederlandse Boks Bond...een belafspraak. En ondertussen gewoon wat zaken regelen, wat contacten leggen, wat afspraken maken. De deuren open, een frisse wind langs je benen....heerlijk!
Wellicht gaan we hier samenkomen met mensen van Coachboulevard, wellicht ga ik vanuit hier ook af en toe mensen spreken. Mooi gelegen in het hartje van het stadje Schoonhoven...interesse het eens te zien? Laat het me weten.
De rust doet goed...een kopje nespresso erbij. Heerlijk...
Terwijl ik dit schrijf, moet ik even denken aan het woord symbiose, versmelting. Een woord dat veel gebruikt wordt in de context van de vrouwenliefde. Vorige week sprak ik hier nog met iemand over. Normaal gesproken als je getrouwd bent, een mannelijke partner hebt, dan heb je heel veel dingen die je deelt met je vriendinnen en dat zijn van die dingen, die je niet makkelijk met je man bespreekt. Bij een relatie tussen twee vrouwen is er zoveel meer in mijn beleving, want je bent partners, maar ook elkaars beste vriendin, ingewikkeld, mooi en intens...ik hou er wel van. Maar ik kan me ook zo voorstellen, dat dit iets is, wat je niet aanspreekt. Symbiose...alleen het woord is al zo mooi!
Gisteren heb ik mijn presentatie voor 'Fris in je hoofd' een event wat op 4 en 5 november a.s. plaats gaat vinden in Utrecht gemaakt. Ik mag beide avonden twee keer mijn verhaal vertellen over Personal Empowerment. Ga maar naar de website http://www.mindz.com/plazas/Fris_in_je_hoofd_ en meld je aan. Een leuk initiatief waar je leuke mooie mensen kunt ontmoeten! En waar je mij kunt horen als je dat wilt.
Dag, fijne dag,
Anita

De schoonheid van dit leven....

Lang geleden sprak ik alweer over dagen met gouden randjes. Vandaag is zomaar weer zo'n dag, een telefoontje, een aanbeveling, een kans, een goed gesprek, de zon die schijnt, mooie mensen om me heen...en volgens mij geniet ik weer, zit ik in mij kracht, en ga ik mee met de flow van het leven! Werkelijk een genot!
En ondertussen lees ik een uitspraak van Katherine Hepburn 'wie alles volgens de regels doet, mist alle pret' en denk ik tegelijkertijd aan een uitspraak die ik ooit van mijn moeder heb geleerd en in mijn werkzame leven wel heb toegepast....'het is beter achteraf om vergiffenis te vragen, dan vooraf om toestemming' en als kind sprak deze me wel aan. Als ik dan een keer te laat thuis kwam...dan....en ook in mijn werk, als ik soms wat meer ruimte nam dan goed voor me was. Maar door mijn directie werd dit soms gezien alsof ik niet met hierarchie om kon gaan. En tja daar zit ook wel wat, want hierarchie is volgens mij een wat achterhaald begrip. Respect voor elkaar, en elkaar ruimte geven, komt dichterbij mijn ideaalbeeld. Tja en 'van Loon je bent een lastige donder' die kreeg ik ook wel vaak terug in loondienst...dus volgens mij heb ik de goede keuze gemaakt. Zelfstandig zijn, vrij zijn, mijn eigen ruimte bepalen. En van daaruit samenwerken met anderen. Mooi...we zijn er weer!
Anita

Mooie dagen....

Gisteren was zo'n mooie dag, een dag vol contacten, afspraken, nieuwe momenten! Spannende balletjes die ik ooit de lucht in heb gegooid en die misschien wel weer een keertje vallen...zo noem ik het altijd als er kansen zijn op nieuwe business! Allemaal balletjes die we wegschieten en soms, zomaar onverwachts, is er een balletje raak. Ik weet het nog niet zeker, ik hou jullie op de hoogte. Zo dadelijk hier op kantoor een afspraak met Monique en Daphne, twee intervisie-coaches met wie ik de Leergang Defensie Coach mag doen. Leuke mensen...genieten, vrolijk, open en eerlijk. En ondertussen draai ik 'leer me de liefde weer' van de cd van Toine, mijn mede Servant Leader Professional. Leuke reacties, ook zakelijk op mijn certificering. Ik ben benieuwd wat komen gaat...ik hou jullie op de hoogte!
Ik wens jullie een hele fijne mooie dag toe! Liefs, veel liefs, Anita
Nog een spreuk '' voor de een is de tijd beperkt, voor de ander eindeloos" dus 'niet steeds in het verleden leven, maar in het nu....'
Dag! Aniet

Terugkijken naar een mooi en vooral intens weekend....

Het is zondagavond, en een beetje rozig van de mooie fietstocht die we hebben gemaakt, zit ik nu weer in de keuken te schrijven. Het weekend was heerlijk...altijd weer ingewikkeld, als de meisjes vertrekken, zeker voor Annemarie. En nadat we de spullen weggebracht hadden en afscheid hadden genomen, kwamen we hier thuis. Kaarsjes aan en de sfeer was mooi, ons bezoek was mooi, Lineke en Rob. Twee bijzondere mensen met wie je praat over de dingen die er echt toe doen. Leuk soms komen er zomaar nieuwe mensen je leven binnen wandelen, en dan blijkt dat er weer zoveel raakvlakken zijn. Daarna lekker slapen, het was een enerverende week geweest! Zaterdagochtend in alle rust de auto in en toen naar Schoonhoven. Mijn huis daar is momenteel niet verhuurd en is dus vrij om van te genieten...er staan twee fietsen, heerlijk werkelijk waar...het is ongelooflijk gezellig ingericht, er hangt kunst van Annemarie aan de muur. Er is muziek en prachtig licht...een lekker bed, een mooie douche, dus voor al diegenen die een keer een weekend willen genieten, laat het me weten, zolang het vrij is, is dit mogelijk!
En vandaag zijn wij lekker op de fiets gestapt, via Cabauw, Lopik met het fietsveertje over naar Ameide, via plaatsjes als Waal, Langerak, Nieuwpoort en vervolgens met de pont weer terug naar Schoonhoven. Een mooie tocht, met prachtige huizen, tuinen, vergezichten...werkelijk genieten. Het pontje van Lopik naar Ameide vaart nog tot en met september, maar er zijn zoveel mooie tochten te maken. Wat dacht je van een fietstocht naar Oudewater...echt heerlijk! En zo leuk, toen wij in Ameide op een terras een kop koffie gingen drinken, zat daar nog een echtpaar. En die mevrouw zei tegen Annemarie 'zo u bent ver van huis, u bent toch de zus van Ruud Smitshuysen?' dit was Marjan of Marianne, een directe collega van Ruud. Ze kende ons verhaal van foto's, van Smaken Verschillen, van de krant...bijzonder he...hoe klein kan de wereld zijn!
En nu weer thuis, lekker verder in onze boeken, vroeg naar bed. Een mooie week ligt weer voor ons....dag, liefs, Anita

Tadada....gecertificeerd Servant Leadership Professional, Anita van Loon!

Jawel, het is zover. Ik weet niet of ik ooit eerder zo blij was met een certificering als gisteren, als vandaag. Een soort bevestiging dat mijn manier van zijn, mijn manier van leven klopt. Dat ik authentiek ben, dat ik gewoon ook heel simpel Anita ben. Met alles wat daarbij hoort, mijn naiviteit soms, mijn enthousiasme, mijn basic zijn, maar ook mijn mensenkennis, mijn verbinding, mijn netwerken, mijn liefhebben, mijn vriendschappen, gewoon simpelweg Anita....
En hier op mijn tafel op kantoor staat heel stoer mijn Certificaat met daarbij het beeld van Servant Leadership. Een stukje uit mijn essay wil ik jullie niet onthouden :
'Inzet voor de mens, de intrinsieke waarde van mensen is veel meer dan hun functie
De intrinsieke waarde of waarden van elk mens en achter elke werkinspanning van iedere medewerker durven te onderkennen. Herkennen, onderkennen en erkennen wat ieder mens, ieder individu kan en nog kan leren en dit persoonlijk, professioneel en spiritueel voeden. Dat kan opleiding, training en vorming voorstellen, maar ook persoonlijke interesse ontwikkelen, betrokkenheid bij besluitvorming bevorderen en soms ook vertrek faciliteren en je actief inspannen om elders te leren. (naar Daan Fousert – boek Dienstbaar leiderschap dat werkt!). Terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan een citaat van Yossi Ben Khalafta ‘Niet van je functie haal je eer, de mens betuigt eer aan de functie die hij bekleedt’. Mooi he…als dit niet iets zegt over intrinsieke waarde of waarden van mensen, dan weet ik het niet meer. Vanuit Servant Leadership zie je meer dan wat je ogen kunnen zien. Luister je en hoor je meer dan je oren kunnen horen. Voel je meer dan je handen kunnen voelen. En dat betekent voor mij, dat je ziet wat drijfveren van mensen zijn. Wat waarden van mensen zijn. En hierop kun je anticiperen, door samen met de ander te kijken naar wat hij kan en wil leren, of anders wil doen of juist niet…. Hierdoor ontstaat er verbinding. Kijkend naar je rol als leider in een organisatie betekent dit dat je mensen aanspreekt op hun drijfveren, hun intrinsieke motivatie, dat mensen datgene doen, waar ze blij van worden, waardoor ze in beweging komen. En dit betekent ook dat je bijvoorbeeld een grote reorganisatie, een grote verandering kunt doorvoeren binnen een bedrijf. Door met mensen op te trekken, hen aan te spreken op hun intrinsieke motivatie, door vanuit verbinding te kijken wat mogelijk is. Maar ook wat niet meer mogelijk is. En vanuit verbinding kan dit ook betekenen, dat elkaar loslaten, een rol of functie loslaten een onderdeel kan zijn van de mogelijkheden. Ook dit is groeien….Terwijl ik nadenk over dit negende kenmerk van Servant Leadership komt mij het derde niveau van bewustzijn van Wayne Dyer voor ogen. Hij geeft aan in zijn boek ‘de 10 geheimen van succes en innerlijke rust’ dat er een derde niveau van bewustzijn (naast egobewustzijn en groepsbewustzijn) is, het mystieke niveau van bewustzijn. Op dit niveau ben je lid van de mensheid en niet van een subgroep. Op dit niveau voel je je verbonden met ieder individu, elk wezen, eigenlijk met de gehele planeet. Je voelt je niet losstaan van een ander, van iets anders of een hogere macht. Je bent niet wat je hebt, hebt bereikt of wat anderen van je denken. Mahatma Gandhi zei ‘de mens wordt groots in precies de mate waarin hij werkt voor het welzijn van de medemens’. Hierdoor begrijp je ook wat Thoreau zei ‘er is geen remedie voor liefde, behalve meer lief te hebben’. Als er mensen zijn die interesse hebben om mijn essay te ontvangen, laat me dit dan weten, dan zal ik zorgen dat je een exemplaar krijgt.
Voor nu, heb een mooie dag, ik zit op kantoor en geniet nog na. Net was Susan hier, mooi en prachtig, en weer zo intens. Het leven is echt mooi...
Liefs, Anita

Een leuke vrolijke foto dan....

Hier alvast een leuke vrolijke foto van mijn 50e verjaardag! Pa, Anita en Eveline (uit Oldemarkt dan weten veel mensen wie nu Eveline is...) Anita

Een mooie dag....met mooie berichten!

Vandaag was weliswaar een bizar drukke, rommelige dag, met veel kilometers, veel heen en weer rijden, maar een dag met mooie uitkomsten! En om maar met het belangrijkste te beginnen, mijn gezondheid, na mijn bezoek aan de heer van Riel, de arts die ik met een bepaalde regelmaat bezoek, kreeg ik te horen, dat ik het goed doe. Dat het goed gaat, dat ik dingen los laat. En dat hij trots op me is...dat we 'het' goed onder controle hebben. En dat gaat dus over mij, over mijn lijf, over mijn kanker...en over de juiste instelling die we blijkbaar nu samen gevonden hebben. An en ik, hier thuis, met de kinderen, met elkaar, met ons leven...mooi he! En dat is één! En dan nu nummer twee, een samenwerking met Servant Leadership, die steeds concreter gaat worden. Samen met Daan en Tjeb ga ik een aantal opties uitwerken, thema-bijeenkomsten, iets doen rondom leiderschap en welzijn, ziek zijn etc...'doodleuk leiderschap' zoiets gaan we het noemen! En dan nummer drie, ik word voorgedragen als bestuurslid van de Nederlandse Boks Bond. Wordt vervolgd...geweldig is dit werkelijk, mijn sport boksen gecombineerd met bestuurlijke ervaring...leuk toch...kan ik Arnold Vanderleijde nu eens in het echt ontmoeten! En dan nummer vier, op 4 en 5 november sta ik als spreker met mijn verhaal wat ik ooit voor Shell heb mogen houden over 'Personal Empowerment' op een netwerkcongres, moet ik iedere avond twee keer mijn verhaal doen. Ik krijg een vermelding op de website, krijg veel publiciteit en 10.000 adressen/contacten krijgen een mailing met hierin mijn aankondiging. Super he...dankzij mijn vriendinnetje Caroline, die mij hiervoor had aanbevolen...en nummer vijf, ik ga nu naar de Gouden Leeuw, even een hapje eten met tante Anita en oom Dé.
Dag, tot morgen, dan komt er vast nog meer. Ik ga jullie op de hoogte houden. Ik ben blij...meer dan blij! Anita