Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 22 mei 2007

Dinsdagavond 22 mei 2007

Vanavond om 20.50 uur komt er op Nederland 2 een documentaire over Hedwig. Zij was een vrijwilligster in mijn Hospice en is zelf aan kanker overleden. Dit programma is een videobrief voor haar nabestaanden. Inmiddels is Hedwig overleden....dus kijken met zijn allen! Indrukwekkend dit programma...ondertussen is deze dag, met veel bellen, praten en vertellen over de biopsie alweer voorbij. De pijn neemt geleidelijk aan toe...ik word geleidelijk aan krommer. Hoe langer de dag duurt, hoe korter ik word...gek gezicht, of korter, ik ga helemaal scheef lopen en als ik Annemarie wil zoenen, moet ze bukken, maar dat blijkt lukken gelukkig! Ik moet vaak denken aan mijn moeder, die ook helemaal krom was aan het einde van haar leven. Maar het grote verschil zit 'em erin dat ik nog midden in dit leven sta. Vandaag heb ik de zus van Ma, tante Tanneke, gebeld...ingewikkeld hoor om aan zo'n oude tante te vertellen dat je de strijd aangaat, en dat er nog niks verloren is. Voor ouderen is iets als dit vaak verbonden met doodgaan en ik zie dit zelf niet zo...gelukkig. Ik pieker wel meer merk ik nu, dan twee weken geleden...maar dat is ook omdat ik het eng vind wat er allemaal moet gebeuren, of gaat gebeuren. Ik ben ongelooflijk blij dat ik vrijdag al uitslagen krijg, ben ook benieuwd hoe het allemaal dan verder zal gaan...

Ik kreeg vandaag heel veel leuke post, mooie gekke en lieve kaartjes, uit allerlei hoeken, van de mensen bij Shell, van een vriend uit Drachten, een hele vrolijke gekke kaart van het ISS-team...heerlijk al die leuke gekke berichten! Vaak voel ik een glimlach op mijn gezicht verschijnen....
Rosanne reageerde zo schattig toen ze hoorde dat de vakantie niet door zou gaan 'mama ik was zo graag met Anita op vakantie gegaan, dat halen we toch nog wel een keertje in he....'.
Voor die meiden is het ook wel ingewikkeld realiseer ik me steeds weer.

De bel gaat, ik ga ermee stoppen, even kijken wie er komt...zien ze me weer aan de champagne zitten...ik krijg nog een naam!
Oh nee, een meneer van het astma-fonds, dus mijn reputatie komt even nog niet aan de orde.
He de zon gaat schijnen...belooft morgen weer een goede dag te worden. Ik wens iedereen een mooie avond toe...zomaar liefs, Aniet

Geen opmerkingen: