Tussen alle felicitaties door vragen mensen mij ook 'wat betekent het nu eigenlijk Aniet dat je geen kwade cellen in je lumbaalvocht hebt?' welnu, dat zal ik proberen even uit te leggen.
Ik heb een tumor in mijn rug, die door de chemo-therapie aan het slinken is. Dit proces loopt nog steeds. Daarnaast heb ik een slechte ruggewervel en dit was eigenlijk een raar iets voor de artsen. Dus wilden zij weten of er in het lumbaalvocht rondom mijn ruggewervel kankercellen aanwezig waren. Zou dit zo geweest zijn, dan was er kans op aantasting van andere ruggewervels en mijn wervelkolom naast deze beschadigde wervel. En dan was ik dus in de aap gelogeerd geweest. Er was al eerder geconstateerd dat ik geen verdere uitzaaiingen had (aan de hand van de CT-scan). Dus concreet betekent dit alles dat ik alleen te maken heb met een bizar groeiende tumor die nu aan het slinken is. Deze tumor probeert men weg te krijgen of onder controle. Door regelmatig onderzoek en strenge controles is het zaak dat deze tumor in ieder geval in 2008 niet weer gaat groeien. De kans dat de tumor weer zal gaan groeien is 50%...maar als dit bijvoorbeeld in 2009, 2010 of later is, dan is deze goed te behandelen (moet er even niet aan denken...weer chemo's etc.).
Preventief wil men mij nog 11 rugchemo's gaan geven, om ervoor te zorgen dat er geen kankercellen in mijn lumbaalvocht terugkomen. Vrijdag hoor ik hoe deze behandeling zal worden voortgezet en er is ee klein kansje, dat deze wordt stopgezet...wie weet. Dat vertel ik vrijdag wel.
En deze optimist gaat er gewoon van uit, want ik voel me sterk en goed, dat eind december na alle chemo's (nog een op 8 oktober, en nog een op 29 oktober) en na de bestralingen (start 15 november voor vier weken) de tumor onder controle is, of dat ik zelfs 'schoon' ben (tumorvrij). En let maar eens op wat dat gaat betekenen voor mij, voor Annemarie, de meisjes, mijn familie en vrienden en voor iedereen om me heen! Ik ga weer werken, weer volop verder met leven. We laten ons niet bang maken voor de kans op terugkeer van de tumor. Dit overwin ik en daar heb ik altijd in geloofd vanaf het begin!
Dikke kus
Anita
