Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 17 april 2025

Van dikke kabels en toekomstdromen....

En vandaag gaat de hele boel hier open en weer dicht. Kabels voor zonnepanelen worden van voor naar achteren doorgetrokken, het pad gaat open en het pad gaat dicht. Meterkasten vervangen, of bijgeplaatst, kortom er gebeurt een heleboel. De tuin wordt klaargemaakt voor al die toekomstdromen die wij hebben. 

En Teun, die vindt het gelukkig weer allemaal prachtig. Gisteren was er zomaar opeens iets, waardoor hij ongelooflijk bang was. Hij trilde over zijn hele lijfje, en dit hield maar aan, het begon zomaar opeens op de begraafplaats en tot vannacht was hij enorm angstig en bang. Hij liep met zijn staart tussen de benen, trilde en durfde hier niet uit de auto. Ik heb hem naar binnen gedragen en vanmorgen was het zomaar weer onze oude Teun. Hij snuffelt, hij kijkt, hij ruikt, hij rent, hij speelt, hij eet en drinkt. En ik, ik had zomaar een hele slechte nacht. Spoken, denken, piekeren en doen. Terwijl ik nooit pieker. Grote ingewikkelde problemen worden opgelost. Thema's blijven nooit lang hangen, daadkrachtig kan ik keuzes maken en doorgaan zal ik altijd. Maar gek, hoe kwetsbaar ik ook kan zijn. Als er iets is met de mensen van wie ik hou. Of als er iets is met mijn Teun. Onze Teun, maar stiekem ook een beetje mijn Teun. 

En ondertussen ben ik vanuit huis ook een beetje aan het werk. De Paasdagen komen er aan. Mensen zijn even vrij. De agenda is weer gewoon gevuld, niet extreem maar heel gewoon. Waardoor iedereen even op adem kan komen. Waardoor we met elkaar in gesprek kunnen over die dingen, die wel of niet goed gaan. Tijd is soms zo kostbaar. Tijd om even te lezen, even dat mooie gesprek te hebben met je vriend of vriendin. En die tijd, die is er soms te weinig merk ik. Gisteren was mijn vriendinnetje jarig en door allerlei dingen kon ik daar niet bij zijn. Gek, ongezellig en ongemakkelijk ook. Ik voel me schuldig maar ga nu wel lekker eten met haar, gewoon samen. Soms is dat fijner, elkaar even samen te zien. En dit soort keuzes maak ik, steeds meer. Even een ontmoeting een op een. Jij en ik. Afgelopen weekend was een heel goed vriendinnetje van ons hier in Nieuw-Vossemeer, van vrijdag tot maandag. Heerlijk even tijd hebben, gewoon een dagje hangen in de tuin. Genieten van de zon, en tijd voor elkaar. Tijd.

De beukenhaag wordt langzaam groen. Het laatste blad valt eraf. Heerlijk vind ik dit. De mooiste tijd van het jaar breekt aan. De tuin staat bomvol met bloemen en planten, vol met kleuren, de berk is prachtig groen al en laat zien, hoe heerlijk de zomer gaat worden. En Teun, Teun is gewoon overal bij. Fijn. 
Op de een of andere manier vind ik het voorjaar fijn, dan is er nog zoveel te verwachten. Dan komt er nog zoveel moois. Dan begint die mooie lange vrolijke tijd tot oktober, begin november. Maanden vol van genieten, van liefde, van gezelligheid, van mensen, van ontmoeten, van evenementen, van vul maar in. Van Parga, van asperges eten, Paasdagen vieren met de familie en hoe leuk, voor het eerst met nog iemand erbij. Want kinderen worden groter, ontmoeten mensen, die langzaam aan bij de familie gaan horen. En hoe doet dit me denken aan vroeger, ik sjouwde werkelijk iedereen mee naar de boerderij. Al mijn partners, of vrienden, of liefdes of vul maar in. Op de boerderij was altijd plek voor iedereen. En nu hoop ik maar zo, dat onze kinderen hetzelfde doen. Dat ze genieten van de gastvrijheid, die hier zo is. Waar ik, waar wij, zo van houden. 

Liefde is echt overal he...ik vind het zo leuk, om te zien, hoe je buiten in allerlei vormen, op allerlei momenten iets moois kunt zien. Dit is een dijkje hier in de buurt, waar ik vroeger wel eens ging lopen met Teun. 

Toekomstdromen. Heb jij dat ook? Droom je weleens over iets wat je graag nog zou willen doen, of ervaren. Of over dat gesprek dat je nog wilt voeren? Welnu, doe het maar gewoon nu. Vandaag, of morgen, of dit weekend. Maar stel het niet al te lang uit. Morgen, we weten niet wat morgen ons brengt? Ja ik hoop nu even dat ik het wel weet. Want morgen komt mijn toekomstdroom. Mijn mooie youngtimer wordt gebracht, donkerbruin, heel bijzonder met dat speciale klokje erin. Die auto waarmee ik hoop tot mijn dood te kunnen blijven rijden. Tja...genieten. Simpelweg genieten. Van elkaar. Van alles. Leuk, ik blijf dromen en ik probeer deze te blijven realiseren. Iedere dag opnieuw. En soms zeg je dan gewoon 'dankjewel' als je daarbij geholpen wordt. Of als iemand je even vasthoudt om je dromen te realiseren, te ervaren, te doorleven, te beleven. Ik las van de week ergens 'zij leefde me de liefde voor'. Zo'n zin die ik noteer, zo'n zin die ik koester. Want hoe mooi is het als iemand deze zin opschrijft. Zo koester ik zinnen, woorden, citaten en schrijf deze op in mijn telefoon. Om te delen met jou...fijne Paasdagen, geniet, zoek een ei, nodig gasten uit aan je tafel, drink je mooiste wijnen, leef gewoon maar...liefs!