Lieve allemaal. Want ik merk en hoor dat veel mensen deze weblog nu weer lezen om bij te blijven als het over mijn lieve vader gaat. Welnu, het gaat niet goed. Zo heeft hij gisteren koorts gekregen, en zijn er onderzoeken gedaan, of het is een bacterie, of een longontsteking...zijn weerstand is slecht. De functie uit zijn linkerbeen is er niet meer op dit moment, zo vertelde een vriendelijke verpleegkundige mij vanmiddag aan de telefoon! En hij is erg vlak qua emoties...ik maak me zorgen, meer dan dat...en ik merk ook, dat iedereen om me heen onrustig is over het welzijn van mijn vader. Ikzelf blijf ijzig kalm, nog wel, ik blijf overeind...en vanavond moest ik opeens huilen, toen ik uiteindelijk na een heel intensieve mooie dag, Yarden, MoneYou, en een module afgerond Persoonlijke Effectiviteit, met Frieda erbij over het Enneagram en na afloop kreeg ik bloemen! Afgelopen week kreeg ik een evaluatie van andere modules, gemiddeld over vijf modules, een 9,84, super toch, ruim 0,6 boven het landelijk gemiddelde...en weet je, dat is toch wel bijzonder voor een meisje, dat met een bijna miniumlijst is geslaagd voor de HAVO in 1976...of niet dan?:)
Liefs van een heel verdrietige Anita...ik ben zo bezorgd...want vanavond sprak ik nog met Arie over kwaliteit van leven, en hoe we dit nu, voor mijn vader, aan het bijstellen zijn...want hij is nu alles, wat hij niet wil zijn, wat hij nooit wilde zijn...en dat vind ik zo verdomde ingewikkeld! Hij wil niet afhankelijk zijn, hij wil niet invalide zijn, hij wil niet beperkt zijn, hij wil niet 'niet meer auto kunnen rijden', hij wil genieten, hij wil leven, een glas wijn in zijn hand, genieten van het vrouwelijk schoon, hij wil leven met zijn Els, de liefde beleven en lachen en praten met de mensen om hem heen, en ik weet het zo zeker, dit is niet wat hij wil...en het lijkt alsof hij ermee stopt nu...ik mag dit misschien niet schrijven, maar het voelt wel zo...dag, welterusten...morgen een dagje naar Yarden, het voelt alsof het al zo bij me hoort en dan, naar mijn vader toe, samen met Annemarie...liefs, welterusten lieve mensen, ik heb jullie weer zo nodig nu...Aniet
