Fietsen in Zeeland......

En zaterdagochtend vroeg reden Jannie en ik naar Renesse, met een tussenstop in Goedereede, een kop koffie in De Gouden Leeuw en daarna naar ons hotel, Slot Moerland in Renesse...een heuse oprijlaan en toen...een hotel modern, gebouwd aan een heel klein stukje oud...en verder leek het een leuke NH-hotel...dus werkelijk scheurend van de lach, omdat wij verwachten in een oud slot, of landhuis te logeren (hoe verwarrend kan een foto zijn) kwamen wij daar binnen. En binnen een half uur zaten wij op de fiets. En al fietsend van Renesse naar Burghsluis, naar Serooskerke, naar Scharendijke, naar Emmelot (of was dit nu een andere naam) wind tegen, wind mee, door prachtig duingebied, over zandpaden, 10% stijgen en dus weer dalen, kortom werkelijk gebroken eindigden wij na vijf en een half uur fietsen weer bij ons Slot Moerland. Een fles water, twee glazen wijn en oh ja mijn dieet...de man vijf hele bitterballen. Daarna verkleumd ongeveer een uurtje slapen en dineren voor de open haard, niet veel, weer vanwege mijn dieet...een fles Pouilly Fumé uit het Loire gebied dit keer, twee flessen water en om half elf belde ik Annemarie, ik was kapot...ik denk zo'n kilometer of vijftig gefietst, langs kreken en dijken. En om kwart voor elf was ik van de wereld, diep in slaap...hoezo heftig weekend, gewoon vroeg slapen in een hotel...hoe heerlijk! Na een dag vol indrukken. Pratend, lachend, genietend van het landschap. En genieten van het feit, dat wij hier ooit, ik denk zo'n 33 jaar geleden op drie tandems door het landschap fietsten, met mannen en vrouwen, liefdes van toen...en overnachten in Zierikzee destijds, in tentjes, dronken van de wodka (dat was ook toen) en nu, zoveel jaar later, realiseerden wij ons, dat we oud worden en elkaar trouw zijn gebleven, in moeilijke en mooie tijden. In lief en in leed, dat we verlies hebben gekend, en plezier, dat we met elkaar knokten, bang waren elkaar te verliezen en de uitkomst is, dat dit nooit zal gebeuren. Vandaag al vroeg bij Pa van Loon die zo mooi zei tegen Jannie 'je bent een beetje een derde kind van me he..' en genoot van haar aanwezigheid. Genoot van de middag, waar we tot half vier met zijn drietjes waren. En toen kwamen Els, Ha, Hienh en Anne en Pa zou met hen, op uitnodiging van tante Anita en oom De, met Arie en Noor erbij, gaan eten bij de Chinees. En wij reden terug naar huis, Jannie thuisgebracht en daar was weer mijn lief, Annemarie. Hoe fijn is het om weer thuis te zijn, en hoe mooi is het als je je realiseert dat je elkaar gemist hebt. En vanavond waren wij samen in Amsterdam, bij Angela Groothuizen, in de Kleine Komedie...een prachtige show, we zaten op het balkon heel dichtbij het podium en genoten van muziek, van Angela, van haar muzikale compagnon Nico, van de meisjes van Sway,  van zang, van muzikaliteit en nu, voor het slapen gaan, voor een drukke week schrijf ik deze blog. Overal is hard gewerkt, bij Yarden, door mijn team wederom. En ik...ik was zomaar vrij, een soort vakantie op de fiets. Mijn grijze haren wapperend in de wind, mijn Gaastra jackie aan, mijn spijkerbroek..en het was heerlijk. Dit weekend was heerlijk, een mengeling van vroeger en nu, terugdenkend, vriendschap ervarend, met mijn beste vriendinnetje op stap. Wat een rijkdom...fietsen door de polder...slaap lekker. Liefs, Anita