Zomaar wat leuke plaatjes....

Pannekoeken bakken met Rosanne...

En deze is voor jullie....

En dit is Schoonhoven in de nieuwe stijl...mooi he....

En nu echt een heel mooi en lekker weekend!

Anita

Dokter Halkes....en nu even afwachten....

Gisteren had ik even een gesprek met dokter Halkes. Aanleiding was mijn rugpijn. De dokter heeft al mijn reflexen gecheckt en deze zijn goed. Nu moet ik even twee weken afwachten tot er een MRI komt. In die tussentijd zou, als alles goed is, de pijn in mijn rug moeten afnemen. Hoogstwaarschijnlijk komt de rugpijn van de bestralingen. Door de bestralingen is er oedeemvorming ontstaan en dit zou de pijn kunnen veroorzaken. Een andere optie blijft altijd dat de tumor actief is. En de MRI kan hier uitsluitsel over geven.
De dokter heeft er een handje van om mij erop te attenderen wat die laatste optie in zou houden...stamceltransplantaties en zware chemo-kuren. En daar ben ik me van bewust, maar ik ga voor optie een en dat is dus oedeemvorming door de bestralingen! En zodra ik wat weet, weten jullie het ook, ok?

Vanmorgen ben ik op de fiets naar het hockeyveld gegaan. Lekker koud buiten, en Rosanne en haar team stonden na de eerste helft met 2-1 voor. Leuk om te zien en lekker in de zon staan, terwijl het koud is. Als je je ogen dicht doet, is het net de wintersport, qua gevoel dan...heerlijk!
Op de terugweg wat boodschapjes gedaan en nu even mijn weblog bijwerken. Langzaam aan bekruipt mij het gevoel dat deze periode op zijn einde loopt. Een periode van ziek zijn, langzaam aan kom ik weer terug in mijn energie en wat mij betreft, als de uitslag goed is, gaan we weer aan de slag. Geleidelijk aan opbouwen, tot ik weer volledig inzetbaar ben. Dan kan Hans, de meneer die interim mijn baan invult (en laat duidelijk zijn dat hij het hartstikke goed doet) datgene gaan doen waarvoor hij bij Arinso is gekomen. En ergens in mijn hoofd komen dan weer allerlei data op, maar de arboarts is leading in deze. Zij mag wat mij betreft, mijn reintegratieplan vormgeven en ik zal volgen. Klinkt netjes he...zo volgzaam. Ondertussen geniet ik nog even van het niet hoeven, zomaar in slaap vallen, midden op de dag in het zonnetje...en soms om half negen naar bed gaan. Het voelt als een oude tut, maar het is soms gewoon nog heel erg nodig merk ik...

Maar het betekent ook, dat ik maandagmiddag even naar mijn vader ga. Even langs het graf van ma ga. Even vrolijke bolletjes neerzetten bij haar, blauwe druifjes, omdat ze daar zo van houdt...
En dan even binnenwip bij tante Anita, zomaar even hallo zeggen, en eigenlijk wil ik ook even langs Jantje, die met haar been omhoog zit. Ook maak ik afspraken met mensen die ik ken vanuit mijn netwerk, om te praten over van alles en nog wat. Gewoon zoals Anita dat altijd al deed...en ook ga ik weer een keertje koffiedrinken bij Arinso, vrijdag heb ik weer afgesproken. Maar dat laatste is ingewikkeld, koffiedrinken en luisteren. Niets mogen doen. Terwijl ik merk als ik aan het netwerken ben, ik lekker praat, en geniet van alles om me heen. Ik ga ook nog een keertje op de koffie bij ADP, mijn oude werkgever. Daar zijn zoveel mensen die met me bezig zijn geweest de afgelopen maanden. Lijkt me wel een goed plan.

En dit weekend wil ik wel een keertje lekker naar buiten met de meiden en Annemarie, lekker erop uit, ergens wat drinken, zomaar even genieten, een strandwandeling maken. Heerlijk.
Voetballen met Rosanne op het strand.
Voor jullie, veel buiten zijn, genieten, lekker koud...heerlijk!
En een heel mooi weekend.
Dag, Anita