Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 17 januari 2013

Een mooie dag....

En vanmiddag was ik zomaar eventjes spontaan bij mijn vader. Even kijken of ik al weer lekker kon autorijden en jawel dat kan ik, die mercedes met winterbanden, zoeft werkelijk over de weg...heerlijk! En mijn vader, die wist werkelijk niet wat hij zag, samen naar alle hechtingen op mijn buik gekeken en hij maakte zich zorgen. Maar ook zijn wijnvoorraad was op, dus die heb ik wel eventjes aangevuld. De lokale Gall en Gall zag mij komen om Nieuw-Zeelandse Sauvignon Blanc te halen speciaal voor hem. En het was bijzonder, en mooi en intens. Zo kijk ik terug op deze dag, met een vleugje emotie ergens in mij...ach dat hoort bij mijn zijn, ik voel zo stevig de dingen die mij gebeuren...en ik ervaar het leven als een bijzonder iets, en zomaar kijkend naar mijn vader, met een knoopje van zijn hemd, wat ietwat gespannen om zijn buik staat, en als hij me dan glimlachend aankijkt, zijn ogen wat dicht knijpt, dan voel ik me zo gezegend, en dan ben ik zo blij hem weer even te hebben gezien. Ik hou zo van die man....glimlach. Slaap zacht, Anita

Een koude dag....

En vandaag is een koude dag, nog geen energie genoeg om te gaan werken merk ik. En ik vind dat lastig om te constateren...gisteren misschien wel iets te veel gedaan. Te lang op, ik weet het niet. Nu rustig achter de pc, de krant gelezen, een boterham gegeten, een kop koffie erbij. Kortom...van alles gedaan, maar niet zo druk. Ik vind het mooi buiten en ga zo eventjes een stukje rijden, kijken hoe dat voelt zitten in de mercedes en sneeuw onder de winterbanden. Ik hou er wel van merk ik...
Morgen is mijn broer jarig, 56 alweer. Leuk om te merken hoe Annemarie contact heeft met Noor over kadootjes enzo..zaterdag gaan we eventjes naar hem toe.
Ik ben nu al een weekje niet aan het werk en ik sprak een collega en zij was drie weken thuis en ging daardoor het thuis zijn weer anders zien. Ik merk, dat dit bij mij niet zo is. Ik ben geen thuisvrouw en geen huisvrouw. Ik kan het niet zo goed...ik wil bezig zijn met mijn hoofd, met mensen. En niet alleen digitaal. Ik wil gesprekken voeren, dingen delen...en als ik hier thuis ben, dan zie ik van alles, dan merk ik van alles, en realiseer ik me, dat ik daar niet zo goed in ben, huishouden, kinderen etc. Ik lijk denk ik wel een beetje op mijn moeder, zij wilde ook buitenshuis vooral bezig zijn. Met comités, met vergaderen, mensen ontmoeten, in een bestuur zitten. Zo komt het bestuur van mijn Adviesraad bijeen in februari. Ik zit in een adviesraad voor een nieuwe opleiding in de Uitvaartbranche. Leuk vind ik dat. Ik wil mij wat meer bewegen in die wereld, daar wat meer van te weten komen, mij wat meer in verdiepen. Maar eigenlijk wil ik ook meer fietsen, meer vrije tijd en dat is voor mij altijd de hobbel, ik vind zoveel leuk. Mensen, dingen, dingen doen, ervaren. Ik wil wel tien boeken tegelijk lezen, ik wil naar allerlei leuke films, maar tijd nekt mij steeds maar weer. En deze week gedwongen rust is wel goed voor me geweest, ik heb boeken gelezen, ik heb tv gekeken, veel geslapen, lekker gepraat met Annemarie. Zomaar een keertje iets doen in het huishouden, hoe summier dan ook. Heerlijk. Maar nu is het wel klaar, genoeg. Morgen ga ik dan ook eventjes naar kantoor. Gewoon lekker mijn dingen afmaken, mijn toelichting voor 2012 definitief maken. Gisteren heb ik deze doorgesproken met Sabrina. Zij was hier gisteren, gaaf was dat. Met een Ipad voor me, prachtig met klein toetsenbordje..mooie leren hoes, kortom Anita van Loon is weer helemaal bij de tijd...vanavond samen met Floor dat hele spul installeren. Gelukkig is daar de jeugd voor, zij snappen dit zo goed....nu eens de ruit schoonmaken van mijn auto. Stukje rijden...liefs, Anita