Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 24 december 2011

Veel verbinding met diegenen die je lief zijn....

Mijmeren...en genieten...

Vuurwerk in de achtertuin, zomaar omdat Annemarie 49 is geworden. Wensen doen en uitspreken, liefde en geluk en vriendschap in overvloed. Mooie mensen, die Annemarie een bezoek brachten, en een meer dan gezellige sfeer. Andrea die kwam...dank je wel! Dansend naar de klok van twaalf, de tantes van Annemarie waren erbij, op tante Roos na, jammer helaas. Zij heeft een slijmbeursonsteking in de arm geloof ik en dus wens ik haar beterschap...champagne flessen overal en een tafel vol happen. Een bende van jewelste, zoals iedere keer...maar oh wat is ze jarig. Mijn broer Arie erbij, en nichtje Noor, hoe blij kun je met je familie zijn. En hoe leuk is het niet, dat mijn vrienden allemaal zo blij waren dat Arie er weer is, weer gezond is...Dank jullie wel voor lieve felicitaties per mail, per sms, per post...mijn Annemarie is meer dan verwend. En ik, ik vind het heerlijk..ik heb genoten. Florine heeft ongekend goed geholpen, en gezorgd voor vele gevulde glazen. De glasbak was onze grote vriend vanmorgen...zo leuk om met een gezicht alsof het heel normaal is, ongekend veel lege flessen in die bak te gooien...Vrienden en vriendinnen die met elkaar naar de film gaan, die delen, wat is het leven toch leuk...en kerst staat voor de deur. Kerst is terugblikken, kerst zonder Ron, zonder Freek, zonder nicht Leonoor, kerst zonder de moeder van Ada, kortom dit jaar zijn veel mensen ons ontvallen. En kerst betekent dat ik voor al die mensen, die niet meer hier bij me zijn, een kaarsje brandt, en in Venetie...heb ik veel kaarsjes ontstoken in mooie oude kerken. Ik heb niet zoveel met de kerk, maar ik wil wel altijd een kaarsje branden. En hoe mooi, kwam Rietje gisteren met een brief van mijn moeder uit 1981, gericht aan Rietje...en vanmorgen las ik deze brief, de zorgzaamheid van mijn moeder...geweldig...hoe fijn was het om haar handschrift weer te mogen lezen. Vandaag een beetje rustig aan, een oliebol etend, een boekje lezen, een mooie cd beluisteren en zomaar samen zijn. De meisjes, in vertraagd tempo, gaan naar Hugo...en wij doen zomaar niets. Heerlijk....ik wens een ieder een prachtige kerst! Liefs, Anita...een kerst vol dromen, een kerst om van te dromen...een kerst vol liefde in je hart, een kerst die bij je past...