Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 25 mei 2007

Huilen en veel pijn....

Lieve lieve vrienden van me...terwijl ik hier werkelijk zit te janken aan de computer, en de pijn zich weer meester van me maakt, wil ik jullie bedanken voor alle hartverwarmende momenten, woorden, telefoontjes, kaartjes en bezoekjes. Met jullie steun, jullie vriendschap en liefde knok ik verder. Maar ik vind het wel heel erg zwaar, vooral de pijn...en het verdriet wat ik veroorzaak nu. Als ik naar de kindjes kijk, naar Annemarie, naar mijn vader, Els, iedereen, dan is het zo oneerlijk. Ik wil deze strijd winnen en geef alles wat ik in me heb...en ik voel me gesteund door jullie allemaal.

Iedereen die op bezoek komt, is gekomen, gaat komen...ik zal proberen het wat te faseren, zodat ik rustig met iedereen kan praten, niet te veel tegelijk...ik wil genieten van alle momenten met al diegenen die me dierbaar zijn.

Ik hou van jullie...en alsjeblieft, let goed op mijn Annemarie...ook zij heeft jullie steun nodig. Annemarie en haar meiden...ze heeft zo geknokt voor mij, voor dit leven samen met mij...en we zijn nog lang niet klaar samen.
Dank je wel...

dikke zoen en ik hoop een goede nacht....met veel liefs
Anita

Slecht nieuws - lymfeklierkanker!!!

Lieve allemaal...ik hou het kort nu. We zijn net thuis en proberen mijn vader en anderen te bereiken.
Hou je vast - de uitslag is heel ernstig. Ik heb een vorm van lymfklierkanker die al in een groot gebied van mijn lichaam zit, en het is te groot om operatief te verwijderen.
Het is een kwaadaardige vorm van kanker, en a.s. dinsdag moet ik naar de gipskamer om een gipskorset aan te laten meten. Mijn wervels zullen broos worden door de bestralingen en chemo-kuren en daarom moet ik een gipskorset gaan dragen. Direct daarna heb ik een afspraak bij de hematoloog en woensdag moet er een CT-scan gemaakt worden.

Het is dus goed fout! Annemarie en ik zijn nu thuis, willen dit nieuws even in alle rust verwerken.
Maar ik kan jullie nu al aangeven dat ik ongelooflijk hard ga knokken om zoveel als mogelijk uit dit leven te halen wat er nog in zit voor me!

Dinsdag meer!
Dank je wel allemaal.
Liefs en liefs, en nog meer liefs
Anita en Annemarie

Vanmiddag afspraak bij de neuroloog

Zojuist gebeld door assistente van de neuroloog. Vanmiddag om 13.30 uur een afspraak in het LUMC met dr. Cox, de neuroloog.
Dus even afwachten weer. Deze assistente wist mij ook niets meer te vertellen op dit moment.
Afspraak moest vandaag gemaakt worden anders zou het te lang gaan duren.

Vanmiddag dus geen bezoek inplannen hier thuis.
Groet
Anita

Slapen in de woonkamer, in de stoel....


Ik dacht ik begin maar met een leuk plaatje, want zo zitten wij erbij overdag...en de dagen zijn tot nu toe leuker dan de nachten...want slapen dat doe je 's nachts die gaat hier niet meer op hoor!

Tja en het resultaat van deze nacht is, veel morfine, weinig lol, en slapen rechtop in de stoel in de woonkamer, zittend dus...vervolgens duurt het een half uur voor je weer op kunt staan, want mijn lijf is in elkaar gezakt door deze houding, maar op deze manier heb ik tussen half twaalf en nu, bijna zeven uur, wel een uur of vier/vijf geslapen...en dat is de beste score tot nu toe.


Pijn, tintelende benen en pillen die niet doen wat ze moeten doen, althans bij mij niet, de pijn wegnemen, zodat ik horizontaal rustig kan slapen...welnu, overal is een oplossing voor te vinden, zo ook voor dit slapen, dus zolang ik nog thuis ben doe ik dat dus in de stoel...





Vandaag is de dag...ik ben reusachtig benieuwd en hou jullie op de hoogte.
Ik ben sterk vandaag, ik voel het...dus ik wil er graag tegenaan, ik wil beginnen aan de eerste trede omhoog op de ladder! Let op!

Anita