Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 31 juli 2009

Vader en dochter-avond....

En gisterenavond was zomaar weer zo'n mooi moment. Een avond voor mij en mijn vader samen. Eerst bijpraten op de boerderij, en daarna naar een restaurantje in Middelharnis. Samen simpelweg genieten. En op het moment dat ik daar zo zit, dan realiseer ik me eens te meer, hoe fijn het is om dit te mogen doen. Te mogen delen met elkaar. Als ik naar hem kijk en zie hoe hij toch langzaam en soms ineens wat sneller ouder wordt, dan bekruipt mij ergens de angst om hem ooit te verliezen. Want ook al hoort hij wat slechter, nog steeds is het een genot om met hem samen te mogen zijn.
Dus pap, het is zo heerlijk om bij je te zijn! Dank je wel.
Liefs, Aniet

maandag 27 juli 2009

Nieuwe werkdag.....in de zomer...

Tony, Katerina, Annemarie en Anita...onze laatste avond op Poros...
Tja zomaar samen zwemmen vanaf de boot...ergens voor anker in een prachtige baai!

Mijn plekje voorin de boot...heerlijk genieten van de wind, het water en het mooie uitzicht

Dag lieve mensen, terwijl ik jullie nog laat genieten van wat mooie foto's....en het gevoel van heimwee wat daarbij hoort (en terwijl het hier zelfs een beetje koud lijkt), zit bijna mijn eerste dagje werken er op. Zo dadelijk nog even langs het postkantoor. Wat dingen versturen, wat dingen regelen en dan naar huis, de meisjes zijn er tenslotte! Vandaag een hele dag op kantoor geweest. Op de fiets (dankzij het nieuwe slot met het rode labeltje...waardoor ik steeds aan Reynaud denk). Een ontmoeting met een bijzondere man, een paar telefoongesprekken en veel mails. Nieuwe afspraken, nieuwe kansen....tja...morgen is het Paardemarkt ofzo...in Voorschoten, met paardenrennen en nog meer spannende dingen. Een beetje werken, een beetje niet, zoiets zal het wel worden.
Fijne avond...
Anita



zondag 26 juli 2009

Griekenland....

Dit is dus Griekenland....geweldig he...
Twee toeristen....en achter ons die prachtige blauwe zee...

Het mooie zachte licht en de ferry naar Athene...gezien vanuit Poros stad.

Als we naar 'huis' liepen, zagen we dit...aan de overkant van het water zie je Poros stad.

Een prachtige steiger, van mooie sloophout. We hebben nog een mooi grieks raam (de sponning dus) vanuit Hydra meegenomen, in die typische blauwe kleur...daar gaat de kunstenaar Annemarie iets mee doen schat ik zomaar in....

Tja en het heeft dus even geduurd en voor mijn trouwe lezers was het dus even wachten. Ik was, nee wij waren 16 dagen weg, naar Poros. Een mooi en klein eilandje in de Saronische Golf. Vanaf Athene te bereiken met de draagvleugelboot of met een ferry. Een eiland waar je geniet van de griekse gastvrijheid...geweldig. Zo zijn wij samen uitgenodigd door een visser, een man die calamaris vangt, op een heel klein bootje. Prachtig om rond het eiland te varen, mooie kleine baaitjes...genieten. Mooi helder blauw water. We hebben veel gelopen, gefietst, maar ook heerlijk genoten van een goed boek op het strand. Fantastisch!! En toen wij op Schiphol aankwamen, stonden Emmy en Reynaud daar. En werden wij zomaar enorm verwend, de hele tuin geweldig mooi gesnoeid, het terras schoongemaakt. Auto's geboend en beide auto's vol met benzine...een nieuw slot op mijn fiets (ik was mijn sleuteltje kwijt...), kortom, hoe kun je twee mensen, die simpelweg tot rust zijn gekomen in een heerlijke warmte, nog meer verwennen. In de koelkast lekker eten, vers fruit, taart, en hoe fijn voor Annemarie, dat Roosje gelijk op de stoep stond, met een kadootje voor mama uit Turkije. En nu zit mama Annemarie met haar twee meisjes, lekker in de kamer. En ik ben achter de pc gekropen, om nog even te genieten van de rust. Nog even na te genieten als ik denk aan Griekenland, aan Poros. Aan Thony en Katerina, aan Kostas en meer van die leuke mensen. Maar ook aan Romy onze reisleidster, en hoe klein is de wereld. Dit meisje herkende Annemarie, zij woont in Wassenaar, loopt stage op Poros en Annemarie heeft toen zij in de tandartspraktijk van meneer Slootweg werkte, haar beugel geplaatst. Leuk he...en ook de moeder en het zusje van Romy waren er...uit Wassenaar. De wereld is klein.
Morgen weer aan het werk. Een afspraak, deze week twee coachgesprekken. Veel nakijkwerk. Een rustige week. Even schakelen weer. Komt goed. Ik ga weer met een regelmaat schrijven!
Dag, Anita

vrijdag 10 juli 2009

Vaderdag, Rosanne, een mooie nieuwe trui...etc.

Wat een leukerd he...die Annemarie Smitshuysen!
Gezellig, he onze nieuwe opstelling op het terras,

Rosanne, onze kunstenaar als het gaat om de diabolo!!

Mooi he...nieuwe trui, vrolijk of niet???
Een symbolische aktie op vaderdag, vier vaders knippen 'het buffet aan de Papelaan 58 te Voorschoten open'!
Dag, Anita




Publiciteit!!

Goedemorgen allemaal. Terwijl Nederland weer zo typisch nederlands is, het lekker nat en een beetje guur is buiten, zit ik lekker op kantoor. Vanmorgen vroeg bij de tandarts geweest en jawel, een prachtige brug, een mooie glimlach, zodat Annemarie nog meer blij met me is dan ze al was. Want ja een mondhygieniste kijkt graag naar een mooie mond vol tanden...en wie niet eigenlijk. Want hoe belangrijk is die lach, die indruk niet! En ondertussen zijn er hier weer veel contacten die zorgen voor de nodige publiciteit. Dus koop nu deze week allemaal de LIBELLE en lees in het artikel 'De dag nadat....' mijn verhaal! Een mooi intens verhaal, opgemaakt door een geweldige vrouw met wie ik een mooi interview mocht hebben! Zonder foto helaas maar het gaat om het verhaal. Voor jullie bekend!
Dan komt binnenkort voor diegenen die hier mee te maken hebben, het blad KRACHT uit. Een blad wat je aan kunt vragen via KWF, en hier staat ook een interview in met mij. Een kort stukje, met foto. Bijzonder wel vind ik zelf.
En jawel, ook Annemarie komt goed in de publiciteit. Het blad ZIJ aan ZIJ voor de vrouwen die van vrouwen houden (jonge vrouwen tot ca. een jaar of 40 lezen dit blad veel, 35.000 abonnees) besteed in het eerstvolgende nummer aandacht aan Vrouwen in de kunst en jawel, hier komt een stukje over Annemarie, met wat foto's van haar werk. Ik ben erg benieuwd, dit blad verschijnt 31 juli en dan zien jullie het werk van Annemarie. Later in het jaar komt er nog een interview met Annemarie in dit blad. Mijn verwachting is, vanuit marketing oogpunt gezien, dat een mogelijke doelgroep voor het werk van Annemarie (vrouwelijk naakt) dit blad leest. Dus wel weer heel spannend! Grappig is dat Monique mij ooit geattendeerd heeft op dit blad, dus Mo nog bedankt!
En nu, nog even aan de slag. Nog leuk om te vertellen. Had een grote groep mensen lesgegeven in Rotterdam, een driedaagse training over HR Management en de hele club is geslaagd. Wel weer een mooie resultaat toch, zo vlak voor de zomer!
Fijne dag, Anita

donderdag 9 juli 2009

Van teleurstelling naar waardering...

Ingewikkeld proces omgaan met teleurstellingen. Vind ik. Maar door de reactie van de man zelf, met wie ik in gesprek ga, zou gaan is dit overgegaan naar waardering. Waardering omdat uit deze reactie spreekt dat meneer gaat voor eerlijkheid. Gaat voor eerst het een afmaken, een kans geven en dan weer verder zien. Een persoonlijke mail sturen naar mij en uitleg geven over het waarom. Prachtig. Wat zou het leven leuk zijn, als iedereen zo met elkaar om zou gaan. Dus de teleurstelling die ik wel gevoeld heb, heeft plaats gemaakt voor waardering. Voor meer simpele dingen als een fietssleutel die nergens meer te vinden is. Ongelooflijk. Ik ben meestal wel van de structuren, leg dingen graag op eenzelfde plek neer. En nu zomaar weg...heel het huis overhoop halen. En dus toch maar weer in de auto...welnu, dit morgen even regelen. Even gewoon lekker bezig zijn met simpele, lastige dingetjes, die gewoon ook bij het leven horen. En ondertussen veel nakijkwerk, de rust daalt bijna over het land, althans zo voelt het. Reacties blijven langer uit, de druk lijkt even van de ketel. Hier op kantoor is het rustiger. Minder mensen in het gebouw. De zon verrast ons nog steeds...en weet je wie me ook steeds weer verrast, Lance Armstrong. Ik kijk altijd even naar hoe hij het gewoon weer doet. En dat komt vooral door zijn intentie, zijn belangstelling, zijn goede doelen, zijn aandacht voor diegenen die ziek zijn. Wat een kanjer die man! Dag, heb een mooie dag! Anita

woensdag 8 juli 2009

Teleurstelling....

En soms dan komt er een streep door de rekening. Zomaar. Dan wordt een afspraak gecanceld, omdat er andere partijen je voor zijn. En zo ook met mijn bloedje spannende gesprek. Het ging zo lekker en nu wordt mijn afspraak voor morgen, die laatste deur, afgezegd. Omdat, heel simpel er een andere kandidaat is die mij voor is....tja, en wat doe je dan. Dan leun je even achterover en ga je maar weer door. Nieuwe kansen, nieuwe ruimte, nieuwe mogelijkheden. Ik sta opgesteld als reserve en wie weet....wel volgt er een gesprek met mijn contactpersoon en zijn directie. Dus er komt een vervolg, een dag na mijn verjaardag...dus weer spannend. Maar het zou zo lekker zijn geweest toch...Maar weet je, we leven nog, de zon schijnt, ik hou van Annemarie....maar ik ben gewoon wel eventjes heel erg teleurgesteld. Zomaar. Anita

dinsdag 7 juli 2009

Concrete samenwerking....

En vandaag was het zover...in het prachtige huis van Marijke Lingsma, mocht ik een aantal mooie mensen ontmoeten om samen met hen mee te gaan werken aan een schitterende opdracht. Een opdracht die voortduurt tot medio 2010...leuk, boeiend, interactief. En toen ik wegreed daar, voelde ik de energie al stromen. Eenmaal op kantoor een tas vol boeken, cd roms en interessante zaken rijker, had ik toch zomaar weer het gevoel dat ik een mazzelaar ben. Op dit moment een arme mazzelaar, maar toch een mazzelaar...en daar gaat het om. En die rijkdom die komt, dit is de week van de oogst zeg ik altijd maar. De week van de nieuwe dingen, de nieuwe verbindingen die ik aanga. Zo ontmoet ik morgen weer een leuke groep mensen, met wie ik mogelijk iets samen ga doen. Zo ontmoeten ik nieuwe coachee's of gecoachten, net hoe je het noemen wilt. Starten er nieuwe trajecten en daartussen door nog die bloedspannende ontmoeting, deel twee....
Terwijl de regen ons wat afkoeling brengt, ons laat voelen hoe lekker het is, ons laat ruiken hoe natgeregende bomen ruiken en zo mooi ook toen Marijke vanmorgen zei 'heerlijk is dat geluid he...' en zij doelde op het ruisen van de bomen. Een geluid wat voor mij altijd weer de verbinding brengt met de boerderij. En terwijl ik schrijf over de boerderij herinner ik mij een mail, die mij vanmorgen bereikte van iemand van Flakkee, of ik mee wil werken aan een artikel over vrouwen van de RGO (mijn middelbare school) en natuurlijk wil ik daar aan meewerken. Geweldig zelfs...voor een blad wat verspreid gaat worden onder de vrienden van de HBS uit Middelharnis. Zo dadelijk stapt hier een onbekend mens binnen, een meneer die ik nog niet ken, alleen wel vanuit de mail. En daarna kijk ik nog wat businesscases na en dan ga ik voor de tv zitten, om afscheid te nemen van een icoon uit de muziekwereld, Michael Jackson. Gisterenavond hebben we al naar een concert gekeken...geweldig. Wat gebeuren er toch grootse dingen in ons leven. Maar soms heeft het ook zo'n trieste afloop. Lieve mensen....bijna 50 en nog dagelijks vol verwondering zijn, wat is het leven toch indrukwekkend! Dag, fijne dag, met af en toe een drupje regen, en daarbij mooie zonnestralen...haal lekker adem en geniet! Aniet

zondag 5 juli 2009

Zondagmiddag....

Een rustige zondagmiddag lekker buiten. Onder de pergola op ons terras zit ik nu. Floor en Annemarie doen een spelletje 'Levensweg', Rosanne is 'afscheid nemen met haar klas van haar oude schoolgebouw' en Lex legt de laatste hand aan de buitenboel hier. Lex is onze schilder. Die al maanden lang, met een bepaalde regelmaat ons huis er nog mooier uit laat zien. Muziek op de achtergrond, een kopje koffie bij de hand. Heerlijk...
Gisteren hebben we de verjaardag van Noor mogen vieren in Dordrecht, een verjaardag in Dordrecht staat altijd garant voor mooie zelfgemaakte taarten, gemaakt door Noor en Anja (de moeder van Noor), leuk is dat...gisteren zaten we verspreid tussen het huis, de kamer rond de grote tafel waar we altijd zitten en beneden, op het mooie binnenplaatsje achter het huis. Omgeven door oude muren van huizen die er al staan sinds 1600 ofzo..met passiebloemen, hortensia en roze rozen heeft Arie daar iets moois van gemaakt. Dus dat was gezellig...de komende week is een week vol ontmoetingen, gesprekken, kennismaking met nieuwe mensen en ook een week waarin misschien wel heel belangrijke beslissingen genomen gaan worden voor en door mij, zakelijk gezien. Dus nog even laat ik jullie in spanning...
Geniet van de mooie zondag, dat doen wij ook! Liefs, Anita

vrijdag 3 juli 2009

De juiste wens...

Ik las dit verhaaltje en wil dit graag met jullie delen.

De juiste wens...
Een visser vond in zijn netten een koperen fles met een loden stop. Hij opende de fles en voor hem verscheen een machtige geest die alle wensen kon vervullen. De bevrijde geest zei tegen de visser : 'je mag drie wensen doen en die zal ik vervullen. Wat is je eerste wens?' De visser dacht even na en zei toen : 'ik wil dat je me de wijsheid geeft om de juiste keuze te maken voor de twee resterende wensen'. 'Het is al gebeurd' zei de geest 'en wat zijn je andere wensen'. De visser was even stil en zei toen 'Dank je, ik heb verder geen wensen'.
Anita

Mooie ontmoetingen...

Zomaar vanmorgen op het strand met Margreet en daarna bij Yolanda in de tuin in Oegstgeest...de wind, een regenbui, de zon en het wuiven van de bloemen en grassen...zomaar bezig zijn met contacten, met twee mooie vrouwen. De een kiest voor de wind in de zeilen...de ander kiest voor edelstenen, zie www.miyu.nl
Vrouwen waar ik met verbonden mee voel, waar ik samen mee wil werken, wil delen, wil zijn. Vrijheid in verbondenheid, dat woord komt bij me op. En van Yolanda kreeg ik een prachtige steen mee, een steen die past bij mijn sterrenbeeld, de steen van het geduld, een fluoriet. Die steen, en stenen doen mij denken aan mijn moeder, ligt nu hier op kantoor...samen met de kaart die past bij mijn sterrenbeeld Maagd, en die door Yolanda omschreven is/wordt als 'de grote beschermer'....Gesproken over servant leadership, over samen dingen doen....over haar boek 'de happy worker' een prachtig boek over leiderschap, over cultuur en werkklimaat. Haar motto 'kijk, luister en stel de juiste vragen. Oordeel niet meteen en heb aandacht voor de ander' . Tja als daar geen verbinding zit, en weer met mijn moeder, en weer met mijn spreuk 'oordeel niet verwonder je'. De cirkel is weer rond. Het weekend staat voor de deur...de drukte ligt op de loer...tijd om rust te nemen, te slapen in de zon....heerlijk...zomaar een kwaliteitsmomentje....
geniet van dit weekend. Nicht Noor viert haar verjaardag...dus zien we de hele familie weer morgen, leuk! Liefs, Anita

donderdag 2 juli 2009

Zon, zon en nog meer zon.....

Ach wat een heerlijk weer. En mooie berichten bereiken mij ook, zo gaat het goed met Ron, de man van Andrea....hij maakt zelf weer rode bloedlichaampjes aan....ongekend, hoe bijzonder is het toch, dat de medische wetenschap dit allemaal mogelijk maakt! Dus geniet ik gewoon op afstand een beetje mee. Maar vandaag krijgt ook Jan de uitslag, ongekend spannend....
De zon schijnt, ik ga zo op de fiets naar huis, heb een afspraak in Hilversum, met Daan en Tjeb. Leuk is dat...heb hen alweer lang niet gezien. Vanmorgen kwam er zomaar een meneer in de mail, die wederom mijn site had gezien en een loopbaancoach zoekt. Volgende week een gesprek...zo druppelt het toch langzaam door. Het gaat niet snel, niet hard, maar dat geeft niet...en mijn zakelijke gesprek van gisteren wordt vervolgd, was superleuk. Bloedje spannend...ik hou jullie op de hoogte.
Hier op kantoor is het warm. Een nieuwe module in Amsterdam na de zomer, nog wat meer werk voor een ander contact, kortom september gaat goed komen...augustus begint al weer aardig leuk te zijn..maar eerst zon, zon en nog meer zon. Ben bijna een dag bezig geweest met het fotoboek van Pa van Loon....het is verstuurd, 120 pagina's met foto's....wat een feest, ik heb het nog een keer mogen beleven van A tot Z en weet je....het was geweldig! Heerlijk gewoon...
Voor nu genoeg, ik ga naar het Center for Servant Leadership!
Lieve groet, Anita

woensdag 1 juli 2009

Vrolijkheid en verdriet....

Vandaag is mijn schoonmoeder jarig. Gek he...ik heb nog nooit dit woord gebruikt. En nu doe ik het zomaar. En dus ga ik zo dadelijk een kopje koffie drinken, zomaar midden op de dag. Aansluitend heb ik een ontmoeting met een meneer in een hotel in Den Haag. Een zakelijke ontmoeting. Spannend...want het is echt heel spannend. Later meer. Ondertussen mailde ik vanmorgen met iemand die in het ziekenhuis ligt, al een hele tijd, jawel weer die k....kanker. En dan realiseer ik me, dat vrolijkheid en verdriet zo dichtbij elkaar ligt. Dat merk je zo vaak, ook in coachgesprekken. Iemand die hier binnenkomt, straalt als hij of zij kijkt naar het prachtige doek van Annemarie wat hier voor me hangt, groots, vrolijk, fris en blij...en in een gesprek opeens in tranen uitbarst. Loskomt, zich losmaakt van iets wat al jaren als een juk om je schouders hangt.
Morgen dan hoort Jan de uitslag, een bloedspannend verhaal. Want die uitslag bepaalt eigenlijk je perspectief in dit leven. En dus fietsen mijn gedachten van opdrachten naar ziek zijn naar afscheid nemen(schoonmoeder van vriendinnetje van mij is aan kanker overleden afgelopen vrijdag) en nog meer van dit soort gekke dingen en zit ik hier gewoon maar simpelweg gezond te zijn. Ik eet mijn bruine boterham met ham, drink mijn nespresso en geniet van de zon die door het raam naar binnen schijnt. Ik mag op vakantie en ben bezig met het verkrijgen van nieuwe opdrachten. Ik vind het leven zo ingewikkeld...maar vandaag vieren we feest want Emmy is jarig! Proficiat lieve vrouw!
Anita