Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 16 december 2016

Opruimen.....

Aan het einde van elk jaar wil ik opruimen. Mijn hoofd leeg, mijn soms bezwaard gemoed leeg, mijn kasten netjes, overtollige spullen weg. Dus ben ik lekker aan het opruimen. En schrijf ik soms een kaartje, naar iemand, die ik lang niet heb gezien. Gewoon, om hem of haar nog iets te zeggen. Gek, hoe dat voelt en is om te doen. Maar ook ben ik muziek aan het opruimen, cd's en dat is helemaal gek. Want bij al die cd's hoort een verhaal, een concert herinnering, een ontmoeting, een moment waarbij er soms een glimlach verschijnt, of een traan, dat kan ook. Muziek, als ik aan mijn ouders denk, hoort daar muziek bij. Mooie muziek, maar ook cabaret, theater, Wim Kan, Toon Hermans, ik zie de elpees nog voor me. Maar ook Ramona van de Blue Diamonds. Mijn vader hield van de wat meer populaire muziek, daar werd je vrolijk van. Ik weet nog dat we ooit naar een concert van BZN zijn geweest, ergens in Dirksland, staat mij bij, vast in De Staver. Ik was nog heel jong...en altijd als hij dan BZN hoorde dan glimlachte hij en werd hij nog iets vrolijker. Zo is hij ooit met Noor, want Pa en Noor waren fan van Frans Bauer, langs het woonhuis van Frans Bauer gereden, geweldig toch, zo'n opa voor Noor! Mijn moeder hield van Ramses, en het nummer Zing, vecht, huil, bid, lach en bewonder draag ik nog altijd aan haar op. Uit haar collectie heb ik altijd nog wat muziek, en deze zal ik nooit wegdoen. In de auto, heb ik altijd muziek aan. Een rit naar Groningen, of naar Zeeland, is niet erg, door deze geweldige muziek. Tijden komen langs, en met een glimlach, zit ik luid zingend (beter als er niemand naast me zit) in de auto. En soms zie ik mensen kijken, want ik doe dit ook om half zeven in de ochtend. Geen probleem. Ook dat zit in mij, heb ik van mijn vader. Heel vroeg opstaan vind ik heerlijk. De dag langzaam wakker zien worden...het leven zien beginnen. Fijn. Dus mensen ik ben aan het opruimen. Maar met dit opruimen, ben ik ook door mijn agenda aan het gaan. En maak ik keuzes, wat wel en wat niet. Want zo druk als 2016 was, zo druk mag het nooit meer worden voor mij in 2017. Want mijn lijf protesteerde flink deze week. En dit maakt, dat ik ook hierin keuzes maak. En met dank aan mijn directeur, ben ik nu zomaar lekker vrij vanaf donderdag 22e in de middag tot 2 januari 2017. Ongekend he. En ik weet niet hoe dat bij een ander werkt, maar ik maak mij altijd wel voornemens voor een volgend jaar. En voor mij is dat - dicht bij mijzelf blijven. Mijn hart laten spreken. Betere balans werk en privé. Mijn vrienden meer zien en meer mooie dingen samen doen. Lekker naar de film gaan. Veel aflossen, zodat ik lekker nog vrijer kan leven, als ik straks niet meer werk. Genieten. Lekker de zon pakken. Fietsen met mijn nicht. Vakanties naar leuke landen, plekken. Mooie wijntjes drinken. Mila blijven helpen. Het lijkt heel wat...en het is eigenlijk een continuering van alles wat ik steeds al doe. Gewoon leven, lekker leven. Ik heb dit jaar gevoeld, gezien en gemerkt, hoe snel een leven zomaar voorbij kan zijn. Door ziekte, door een ongeluk, door...maakt niet uit wat. Afscheid nemen, heb ik veel gedaan dit jaar. Van mensen, waar ik echt veel van hou. En altijd van zal blijven houden. Ik kan al die mooie mensen, die niet meer hier bij mij zijn op aarde, zo intens missen. Ik praat tegen hen, draai soms een muziekstuk voor hen. Ik draag hen bij me, want zij hebben mij mede gevormd. Maar zij hebben me ook doen inzien, dat het leven zo ongekend de moeite waard is. En ik, wil dus gewoon door gaan met leven. Met mijn prachtige baan, mijn prachtige team. Met al die collega's en vrienden om me heen. Met mijn thuisfront, met al die mensen die dichtbij me zijn. Voor wie ik mijn hart geopend heb. Lieve mensen ik zal best nog wat blogs schrijven dit jaar. Ik denk even aan Manish, mijn vriend uit India, voor wie ik deze week, het afscheid van zijn vader heb mogen verzorgen. Ja ik, ik was voor even uitvaartleider. Ik heb samen met de Pandit, en met Majid, mijn collega uit West, een waardevol en bijzonder afscheid vorm gegeven. Hij leeft nu verder, met zijn vrouw, met zijn moeder Krishna, en ik mocht even dichtbij hen zijn. Met rituelen passend bij het hindoe geloof. Waardevol en intens, met een barra, in plaats van cake in de koffiekamer. Dank je wel hiervoor. Ach ja, mijn leven is rijk, en vol met mooie momenten. Ik koester deze...en wens een ieder de ruimte, om eens stil te staan bij wat er is. En dat te omarmen, hiervan te genieten. En te beseffen, hoe rijk je bent, met jouw leven. Dag....