Nog eventjes....

Terwijl er hier prachtige rozen, staan, mooie orchideeen in een prachtige pot, met twee schitterende kandelaars erbij (kadootje van het team van Suzie Fleurs!) lees ik op een weblog dat er weer iemand is overleden, ongelooflijk....iemand die ik niet ken, maar via via lees ik al die verhalen over mensen die kanker hebben gekregen en sta ik even stil bij dit verlies, zomaar een jonge vrouw, die een vriend, een moeder en drie kindjes achterlaat. Iemand die de strijd dus niet heeft kunnen winnen....en bouw ik even een moment van stilte in, voor al diegenen die het niet redden, niet maken...niet meer kunnen maken!

Wat ben ik toch een mazzelaar.....
Aniet

Zaterdagochtend.....

De boerderij vanaf een afstand...de plek waar mijn vader al bijna 80 jaar woont....

Zomaar een luie, lome zaterdagochtend. Geen Leuven, dat doen we in januari wel. Annemarie die een beetje ziek was de afgelopen week, de drukke en volle agenda, het is even genoeg zo. Weer pas op de plaats maken. Lui zijn, kopje koffie, nog rond lopen voordat je onder de douche bent geweest, lekker lang de krant lezen. Niets hoeven, heerlijk! We vieren op deze bijzondere manier dat we twee jaar getrouwd zijn. Dat we elkaar al ruim drie jaar kennen, dat we samen zijn...heerlijk!

Buiten is het droog, lekker fris alweer, die bladeren van de Catalpa liggen weer overal. Ik probeer deze elke dag weg te halen. De buitenschilder is even gestopt, in december gaat hij binnen verder. De keuken, de deuren, het trapgat...heerlijk, alles netjes en geleidelijk aan, zodat ons prachtige huis, er weer optimaal uitziet. Ik hou er zo van als alles netjes en opgeruimd is.

Op kantoor heb ik gisteren heerlijk gewerkt, lekker op de fiets er naar toe. Paar uur werken, terug naar Floor voor haar verjaardag. Daarna weer op de fiets, oh wat een geweldig iets om op de fiets naar je werk te kunnen. Deze week, een leuke week, met leuke ontmoetingen. Nieuwe mensen, oude mensen, een afscheidsfeestje van Anita Arts bij Prorail. Anita zat in de Raad van Bestuur van Prorail en gaat nu iets anders doen. Zij was mijn mentor bij De Baak, geweldig wat een prachtvrouw, en dan bedoel ik wat een prachtig mens. Zo echt, zo puur ook!

Coachtrajecten die gaan starten, advieswerk waar ik mee bezig ben. OCW wat een vervolg gaat krijgen hoop ik, nieuwe opleidingen, nieuwe contacten, Marco met Jeugdzorg...wie weet, wat er nog komen gaat. Wat jammer toch dat een week maar vijf dagen heeft om te werken, ik vind zoveel dingen leuk....geweldig! Maar tussen alles door, ook weer een dagje, een momentje met mijn Pa, en misschien wel even een kop koffie bij tante Anita? Zou mooi zijn toch....donderdag 6 november ben ik weer bij mijn vader. Ik realiseer me dat dit de laatste keer veel te lang heeft geduurd. En ik mis hem dan ook weer...en weet je, ik besef me heel goed, hoe geweldig het is als je vader nog leeft. Hij wordt volgend jaar 80. En voor mij betekent dat, dat ik nog veel met hem wil genieten. Met hem wil samen zijn....heerlijk toch!

Een mooi, en lekker weekend gewenst, samen, alleen, met elkaar!

Anita