Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




maandag 3 maart 2008

En net belde mijn vriendinnetje Jannie....

en ze was een beetje geschrokken van mijn bericht op mijn weblog over mijn gesprek van vanmorgen....maar eigenlijk wisten we dit toch allemaal al. Deze meneer is alleen heel duidelijk en eerlijk. En ik wil dit ook, ik kan hier iets mee...en maak je vooral geen zorgen, ik ga er niet naar leven. Ik ga niet zitten wachten totdat....of wat dan ook. Ik ga door, door met leven (wie zingt dat liedje ook alweer...)en volgens mij doen we dit al een beetje...ik ga af en toe lekker te laat naar bed, ik lach volop en geniet. Ik doe te veel dingen, ik sjouw soms te veel, ik maak me soms wat zorgen, maar ik ga vooral door met leven...samen met Annemarie, samen met al mijn vrienden en vriendinnen en reken maar...dat we gaan feesten als die uitslag van de MRI goed is....swingen gaan we dan...
en Jannie, je bent lief, maak je geen zorgen...het komt allemaal goed!
Aniet

Gesprek met dokter Willemze....

Mijn eigen vertrouwde dokter Willemze is weer terug en vanmorgen had ik een gesprek met hem in het ziekenhuis. Hij is vijf maanden lang in Parijs werkzaam geweest en heeft het fantastisch gehad. Maar hij was wel op de hoogte van mijn situatie en samen hebben we alles nog een keer doorgelopen. Alle behandelingen, de MRI-beelden van 29 november jl., de lumbaalpuncties (met een traumatisch dieptepunt op 31 december zoals hij het noemde...), mijn bloedwaarden. Mijn huidige status, rugpijn, stram en het gevoel het lichaam te hebben van een oudere dame dan van een dame met mijn leeftijd. Dit alles is volgens hem gewoon toe te schrijven aan de stevige behandelingen die ik het afgelopen jaar heb doorstaan. Het zal nog drie tot zes maanden duren voordat ik hier een beetje vanaf ben. Als er niets bijkomt of tussendoor komt. Hij verwacht op basis van dit alles dat de MRI morgen een remissie zal laten zien. En als dit niet zo is, als er nog aktieve cellen zijn, dan volgt er weer een serie chemo-kuren. En dan begint het hele circus weer opnieuw, kaal worden, ziek worden, etc...Dat heeft hij me als antwoord gegeven op mijn vraag hiernaar 'wat als er nog aktieve cellen te zien zijn morgen dokter?'.
Ook gaf hij aan dat de kans groot is dat de kanker weer terug komt, en dit hoeft niet in de vorm van een tumor te zijn, het kan een lymfklier zijn of een andere uitzaaiing...en zo gaf hij aan.
Hij gaf aan dat ik een bijzonder geval ben en dat de nacontrole, mocht de MRI goed zijn (dit weten we volgende week pas, ik mag hem maandagmiddag bellen...)zal bestaan uit regelmatig lichamelijk onderzoek door hemzelf, bloedprikken en eens in de drie maanden een MRI of CT-scan.
Ook gaf hij aan dat mijn weerstand door alle behandelingen minder goed is dan deze ooit was. Dat ik sneller ziek zal zijn, sneller moe, doordat mijn lichaam een enorme opdonder heeft gehad. Daarbij geeft hij aan, dat een tumor als deze nooit voor 100% weg kan zijn, en dat ze spreken over een remissie als er 90% van de tumor weg is. En hoe die resterende 10% zich gedraagt, daar hangt alles van af. Het kan zijn dat dit zich pas na jaren weer laat zien, maar het kan ook zijn, dat deze 10% sneller weer aktief gaat zijn en de kanker dus ergens weer de kop op steekt....
Ingewikkeld maar waar. Hij gaf aan dat ik antwoorden wil, die hij mij niet kan geven. Die niemand mij kan geven.
Dus morgenochtend een MRI, en maandag de 10e maart rond 13.00 uur kan ik hem bellen voor de uitslag. En afhankelijk van die uitslag volgt een afspraak...spannend, dus duimen met zijn allen....
En liefs,
Anita