Tja...en zomaar opeens lig ik weer een aantal uren wakker, ga ik piekeren, denken en helaas niet dromen....eruit dus maar. Weblogs lezen van vriendinnen die op reis gaan, de wereld in trekken, de een naar Palestina, de andere naar Santioga de Compostela. Leuk om hen op deze manier te volgen....en af en toe hen te kunnen schrijven, door een berichtje achter te laten....
Ik was zo moe, hoe kan dat nou.....geen slaappil genomen. Ik wil er niet afhankelijk van worden. Annemarie ligt zo heerlijk te slapen...ik vind het luisteren naar haar slapen, heel rustgevend...een lekker geluid. Je bent niet alleen. Gisteren vertelde een vriend van mijn broer me dat hij samen met mijn broer in een tentje had geslapen en dat Arie, mijn broer, zo ongelooflijk snurkt. Volgens mij is dat niet zo erg als het je geliefde is, die snurkt (let op ....Annemarie snurkt niet hoor, die maakt zo'n lief pruttelgeluidje....), maar als je naast een vriend of vriendin ligt, die bizarre geluiden maakt, wil je volgens mij oordoppen of iets hebben, waardoor je dit niet meer hoort. Volgens mij zit het verschil in de manier waarop je met iemand verbonden bent, de intensiteit, de liefde...
Tja daar denk ik zomaar over na nu...
Nu ga ik proberen weer naast haar te kruipen, ik zit alweer ruim twee uur in de keuken achter de computer....slaap lekker nog, en voor morgen, heb een goede dag....succes op het werk, maandag is het altijd druk....ik denk aan jullie.
Anita
