Goedemorgen allemaal! Wat een mooie wereld, althans om te zien! De sneeuw maakt de wereld zo mooi en zo moeilijk begaanbaar. Afspraken worden afgezegd, want iedereen is bang, treinen rijden slecht, auto's staan stil of rijden/glijden van de weg af...(heb je gisteren het journaal gezien, die man die boven op het dak van zijn auto, die langzaam aan onder water verdween, zat?). Sneeuwpoppen met ijsmutsen op, ook Annemarie en Floor hebben bij ons een prachtige sneeuwpop gemaakt. Open haard aan, kerstboom met mooie lichtjes...en koppen warme thee die gedronken worden. Heerlijk wat een mooie wereld...maar aan de andere kant, zijn er een stel onverlaten die zomaar die prachtige boerderij van mijn vader zijn binnengedrongen, en de hele boel overhoop gehaald hebben, deuren geforceerd...wat oneerlijk toch he. Dat mensen zich maar van alles toeeigenen, zomaar in je spullen zitten! Oh wat ben ik blij, dat die lieve vader van mij niet thuis was. Want je weet maar nooit waar dit soort lui toe in staat zijn...ongekend he...
Ik zit nu op kantoor, ben lekker gaan wandelen vanmorgen. Fietsen is niet echt mogelijk, autorijden is niet lekker in het dorp, de straten zijn spekglad, dus in alle stilte ben ik lekker gaan wandelen vanmorgen. En ik genoot van de stilte, en de schoonheid van de sneeuw! Nu luister ik radio 2 en ben ik aan het plannen voor januari 2010 alweer. Een volle maand, met prachtige opdrachten zoals het er nu uitziet. Heerlijk! Vrijdag kreeg ik op de valreep zomaar een aantal opdrachten erbij. Ik geniet enorm van dit soort opdrachten, maar ook de waardering voor alles wat ik tot nu toe heb gedaan, is erg positief! Straks nog eventjes naar Den Haag voor een coachgesprek...eens even kijken of ik er redelijkerwijs kan komen. Moet wel lukken denk ik...
Ik vraag me wel eens af, als het hier echt winter gaat worden, hoe dan ons leven er uit ziet. Nu al is alles ontregeld, de wegen, de rails, trams en bussen rijden soms niet...ik vind het wel iets spannends hebben. Ergens heel vaag in mijn geheugen denk ik aan 1963, toen waren we ingesneeuwd op de boerderij. Ik was klein, de Noordzee was bevroren, we hebben nog een filmpje dat Arie en ik over de ijsschotsen liepen met onze ouders. En nu...het is niks in vergelijking met toen, en toch is alles ontregeld...
En terwijl ik dit schrijf geeft de scheurkalender van Marijke Lingsma aan 'Ergernis? Verwonder je liever!' de spreuk die mij altijd doet denken aan mijn moeder en aan Remco, een collega van ADP, een jongeman, die deze spreuk altijd uitsprak. Mooi he...en wat een wijsheid!
Lieve mensen, ik ben wat onregelmatig met het schrijven. Ik blijf het doen, steeds maar weer. Ik wens jullie allen een prachtige witte kerst toe, maar wel zodanig dat we elkaar kunnen blijven bezoeken. Ik schrijf tussendoor nog wel...luister nu naar de top 2000, heerlijk op radio 2! Dag, liefs, Aniet...
Ik kijk terug op een goed 2009, met veel zorgjes, als beginnend ondernemertje, maar ook met veel plezier! En de vooruitzichten voor 2010 zijn echt goed!!!
