Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 20 mei 2007

de zon schijnt....

Het mooie van vandaag is dat de zon zo lekker schijnt, vanmorgen al een aantal lieve vrienden en vriendinnen aan de lijn gehad. Vanmiddag komen Pa, Els en Jannie mijn vriendinnetje uit Den Haag. Grappig Jannie belt iedere dag, stuurt lieve kaartjes en ze zegt 'ons hele leven samen trekt aan me voorbij....' gek hoe zo'n proces opeens alles in de war gooit. En hoe je stil staat bij alle essentiele dingen in dit leven. Je familie, je vrienden, je collega's die vrienden worden. Je werk en of je wel de goede dingen doet in dit leven. Annemarie zei net heel lief 'ik blijf altijd bij je hoor schat...' en nu gaan we muziek opzetten en genieten van de zon...heerlijk...

de pijn die is er...maar soms verzacht alles de pijn even...een mooi woord, een lief gebaar...
Aniet

Pijnscheuten en echt huilen van de pijn....

Zondagochtend tien over zes....in mijn ochtendjas met een kruik in mijn rug achter me, zit ik hier in de keuken, net weer morfine genomen....huilend van de pijn wakker worden, enorme pijnscheuten, in mijn benen, mijn rug...zo overal doorheen, je weet niet meer hoe je moet liggen, of zitten of staan...het enige wat je wil is dat het er niet meer is....maar je weet niet hoe...
het doet zoveel pijn...je lijf laat je zo enorm in de steek...

Gisterenmiddag kwam Nathalie...met boekjes over wijn, en tijdschriften. Praten over haar vertrek, hun vertrek naar Belgie...spannend, lijkt me ingewikkeld als je moet verhuizen maar je wilt het niet. Als je partner wel wil en het helemaal ziet zitten...wat gaat er dan gebeuren met je huwelijk, je kinderen (Nathalie en Max hebben 2 tweelingen, Pim en Beer van een jaar of 7/8 en Noortje en Joep van 4). Max zit in het rubber...rubberen vloeren, rubbers voor auto's, rubber voor....bedenk het maar...en is overgeplaatst naar Helmond.....
Het was gezellig, en al snel trokken we een overheerlijke fles rose open...heerlijk! De zon erbij...daarna hebben Annemarie en ik nog even geslapen op onze nieuwe ligbedden in de zon...heerlijk...ik eindigde weer in bed, want ik kon niet meer liggen...soms is een houding dwars door het bed heen de beste....je zoekt en zoekt en uiteindelijk vind ik rust...ingewikkeld, niet romantisch, niet gezellig...maar met de minste pijn....

Vandaag komen Pa en Els en ook Jannie uit Den Haag, zal wel even langskomen schat ik zo in...heerlijk die afleiding...ik zie er naar uit.
Mijn rug wordt lekker warm, de tinteling in mijn benen wordt langzaam aan minder...wie weet schuif ik straks weer lekker naast Annemarie in bed...

De zondag mag beginnen....met zon...lijkt me goed en lekker...buiten zijn is wel heerlijk nu!
Bijna dinsdag...ik wil verder, ik wil uitslagen, ik wil dat ze gaan beginnen met me....ik wil me anders voelen, beter...ik ben ongeduldig...de arts zegt 'u wilt snelheid, wij gaan voor zorgvuldigheid en dat is niet altijd snel'. Hij heeft gelijk schat ik zomaar in.