Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 8 maart 2011

en nu nog even afmaken....

en ik drukte op een toets en toen was mijn bericht geplaatst...maar deze toevoeging hoort er nog bij. Ik heb een gedichtenbundel gekocht van Poul Gelderloos 'het geheim tussen ons mensen' en een stukje uit een van zijn gedichten is voor jullie :
'In de stilte
Daar waar niets is
Daar is alles
Daar is je hart
Alleen met jou'

mooi he...die gedichten die zijn zo bijzonder, zo intens...net zoals mijn contacten met al die mooie mensen, steeds maar weer...ik bewandel een ingewikkelde weg die leven heet, maar die het leven wel zo bijzonder maakt...slaap lekker!
Liefs, Anita

'Ont-moeten' en ontmoeten....

Vandaag was de dag van het'ont-moeten' en van het ontmoeten. Ik word zo ongeveer geleefd door dat wat werken heet en heb mijzelf de ruimte en tijd gegeven om me terug te trekken. Egoistisch wellicht, maar zijn met mijzelf en mijn gedachten, werkelijk ont-moeten. Ik hoef niet zoveel...en temidden van deze prachtige emotie, mocht ik vandaag iemand ontmoeten, die ik al jaren ken voor mijn gevoel, maar in werkelijkheid nog nooit had ontmoet. Andrea...de vrouw met wie ik mailde, omdat haar man dezelfde specialist in het LUMC had, een ziektebeeld waar vergelijking in te zien was met mijn ziektebeeld, alleen heb ik zoveel meer mazzel gehad dan hij...gelukkig leeft ook hij nog, en met zijn vrouw had ik mailcontact..en hoe leuk was het niet om elkaar vandaag zomaar te ontmoeten, voor een prachtige lunch in de Scheveningse haven, bij MERO, zeker aanbevelenswaardig. En hoe leuk is het niet om in een restaurant binnen te stappen en een wildvreemde mevrouw te zoenen als begroeting...alleen de buitenkant was wildvreemd, want ons gesprek ging over de dingen die bekend zijn. Want zij kende mij via de blog, had een foto van mij gezien..en kende het werk van Annemarie, kende de kinderen, kortom kende mijn leven en hoe leuk was en is het nu, dat ik haar mocht leren kennen....prachtig, en waardevol! En vanavond was de Voorschotense schrijversavond in de Bibliotheek. In Voorschoten zijn 27 schrijvers waar ik er 1 van ben...en ik stond naast Cees Smit...een blinde schrijver met zijn vrouw. Heel bijzonder, hij heeft een fictief boek geschreven over een liefde, een liefde waarvan de hoofdpersoon gaat overlijden in een Hospice...en de opbrengst van zijn boek is gegaan naar het VPTZ in Bunnik. Prachtig...een mooi mens die Cees. En vanavond had ik prachtige gesprekken met mensen over het leven, over het ziek zijn...een mevrouw wilde met mij op de foto...ik mocht mijn boek signeren. Heel bijzonder....en opeens stond daar een mevrouw die weer een heel klein beetje haar had, na haar kaal zijn en ik stond op, gaf haar een zoen en overhandigde haar mijn boek...zo bijzonder, deze emotionele ontmoeting...ze gaat me bellen, om te praten over haar strijd...en deze mevrouw woont hier om de hoek. Bijzonder toch..ook mijn lieve vriendin en buurvrouw Anneke was er...wat een rijke avond, rijk aan indrukken, rijk aan emoties. Een mevrouw zoende me toen ze mijn boek kocht, omdat haar dochter terminaal ziek is...heftig he....het was een avond vol emoties..Ik ben geinterviewd voor Regio-tv Voorschoten, door mijn vriendin Marjolein Altena. De wethouder mevrouw Adema, waar sinds vandaag een prachtig schilderij van Annemarie op de kamer in het Gemeentehuis hangt, zo ook bij Freddie Blommers, de andere wethouder, kwam naar me toe. Al met al een prachtige avond, die eindigde met een bezoek van Lineke en Carine, leuk en gezellig! Nu nog genieten van een mooie gedichtenbundel die ik er gekocht heb van