Terwijl het winterse weer ons land is binnengekomen, ik met handschoenen aan op de fiets zit, trap ik door het dorp! Heerlijk vanmorgen vroeg naar kantoor. Lekker op tijd beginnen, een prachtig coachgesprek. Daarna op de fiets naar het Wapen van Voorschoten, een lunch met mijn oude jeugdvriendin Loes Jongejan, nu Stevens. Loes en ik hebben elkaar een jaar of twintig of langer niet gezien. Vroeger zaten wij samen op school, moesten wij collecteren in de remonstrantse kerk. Waar mijn moeder in de kerkeraad zat. En dat ging niet altijd even goed, zo liepen wij (omdat we dachten dat ma ons een seintje gaf) door de kerk heen met de collectezakken, terwijl dat nog niet echt de bedoeling was. Mijn moeder keek altijd streng achterom omdat wij zaten te 'scheuren van de lach' en dat was dus nog niet het seintje om naar achteren te lopen en te gaan collecteren. Loes en ik hebben dus vanmiddag in het Wapen herinneringen opgehaald, aan onze jeugd op Goeree- en Overflakkee. Heerlijk, en ondertussen zagen wij daar veel bekenden, Lineke, Berty, Elly, kortom bekenden van Loes, van mij, of van allebei...twee Flakkeese meisjes die nu een leven in het Westen hebben opgebouwd, Loes woont in Warmond en Anita in Voorschoten. Bijzonder hoe ons leven is verlopen....
Het is koud en fris. Heerlijk. Ik hoop dat ik de moed heb om straks op de fiets naar Den Haag te gaan, voor mijn Authentiek Vrouwelijk Leiderschap. Dan kan ik met een van de deelneemsters die ook in Voorschoten woont en altijd per fiets komt, terugfietsen, door de koude nacht. Dan slaap ik vast heel erg lekker....lijkt me wel wat.
Ik ga nog even denken en laat het jullie snel weten. Voor nu, nog een mooie maandag gewenst...die laatste weken van dit jaar, die doen mij veel....het lijkt wel alsof we met elkaar alles afronden, en even tijd nemen om bij te praten met elkaar. Heerlijk....Anita
