Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 5 augustus 2018

Het ultieme gevoel van vrijheid.....

ja dat heb ik zo ervaren, deze vakantie, een ultiem gevoel van vrijheid. Rijdend in onze cabrio, over prachtige wegen, snel, langzaam, open en dicht, een beetje 'go with the flow'. Bijna continue offline. Heerlijk. Nadenkend over later, over mijn en ons leven. Over mijn droom of liever gezegd onze droom. Een B&B ergens hebben, ruimte om te trainen, te coachen, een ruimte om vrienden te ontvangen, een vuur te maken in de tuin, net als op de boerderij. Kortom, dromen en dromen. En ondertussen kreeg ik een prachtig bericht tijdens mijn vakantie. Ik mag gaan trainen als freelancer bij het NCOI. Geweldig vind ik dat. Een beetje mijn oude vak oppakken. Bij een prachtig landelijk instituut. Trots ben ik, op basis van mijn ervaringen uit het verleden als docent bij het ISBW, ga ik weer meedoen. Heerlijk! Komende week even goed reageren en een en ander in gang zetten. Terwijl ik dit schrijf, hoor ik de meeuwen weer schreeuwen, we zijn weer thuis. Dichtbij de zee, en meeuwen hebben het er maar druk mee. In Italië kwamen we eer in prachtige verlaten plaatsjes, met mooie steegjes, in dorpjes waar bijna geen mensen meer wonen, veel huizen leegstaan. En die paar mensen die er wonen, die er wonen er met elkaar. Zitten bij elkaar op een rij, te kijken naar die enkele toerist die langskomt, en water drinkt uit de pomp. Mooi, eenzaam ook, bijna triest en troosteloos soms. Maar Italië is ook het land van de mooie stranden, het heerlijke eten, de overheerlijke tomaten, en de zon. Welnu zon hebben we hier ook hier in Nederland en in Duitsland, op de terugweg, was het in de avond in Karlsruhe nog ruim 37 graden. Dus zon krijgen we allemaal. Wel heerlijk, in je korte broek rondlummelen. En nu, weer heerlijk op mijn dakterras, aan het water. Een overheerlijke Nespresso gedronken, maar ach die hele kleine espresso's in Italië zijn ook niet te versmaden hoor. We hadden afgelopen nacht een prachtig hotel, in Karlsruhe, splinter nieuw en mooi ingericht. En ik zat daar als de koningin in mijn stoel. Zalig...
Mooi stoeltje he...heerlijk om te lezen, om zomaar in te zitten, voor het slapen gaan. Weet je, dat is het fijne van vakantie, dat je zo intens kunt genieten. Lui kunt zijn, kunt slapen, zwemmen en dromen. Ongekend wat heb ik veel gedroomd, hele realistische dromen over Yarden. Net alsof ik naar een film aan het kijken was. En zo enorm duidelijk was het beeld. Ongekend. En gisterenavond kreeg ik via LinkedIn, een prachtig bericht te lezen van een psychiater, Dirk de Wachter over verdriet en eenzaamheid. Over verbinding, over liefde en ook over hoe lastig het leven soms kan zijn. En hoe je dit aan kunt gaan. Indrukwekkend verhaal. Ik ga proberen deze mens te ontmoeten. Het spreekt me enorm aan, hoe hij naar het leven kijkt. En weet je, als ik al deze dingen lees en door mijn hoofd laat gaan, dan voelt het alsof mijn weg, mijn toekomst uitgestippeld is. Gek om dit te zeggen, het voelt als zonneklaar en het is nog echt niet zonneklaar. Ik ben nog steeds bij Yarden, ik ben nog steeds aan het doen wat ik altijd deed, maar zet langzaam aan stapjes naar een nieuw doel. Grappig, hoe ik vorig jaar al aan Ron mijn directeur vroeg, om me in te mogen schrijven bij de Kamer van Koophandel. Welnu, het is zover. De toestemming had ik al, nu gaat het gebeuren. De eerste voorzichtige schreden worden weer gezet. Oooh hoe fijn, een vakantie geeft zoveel mooie nieuwe inzichten. En toen ik lag te dobberen in het water, met mijn kop in de zon, toen realiseerde ik me, hoe ik aan het genieten was. Als ik nu kijk, in het scherm van mijn computer, dan zie ik een woeste kop, met door de wind verwaaide haren en een gebruinde huid. Ontspannen en vrij. En dat is wat ik iedereen gun. Ik heb mezelf ook heel erg blij gemaakt met een soort van lamp, zaklamp, met een discobol erin van LED licht. Je ik ben net een klein kind, geen idee wat ik ermee ga doen, maar dat komt wel goed. En nog iets, een zakmes. Ook dat is een afwijking van me, tja ik realiseer me, dat ik er veel heb, een zakmes van Laguiole met een kurkentrekker eraan, van mooi hout, gekocht onderweg op de heenreis. Prachtig. Welnu, een mensenhand is snel gevuld, ik voel me zielsgelukkig. Ik hoop jij ook. Dag...een fijne mooie zondagavond nog. Geniet, ik ga een heerlijke fles wijn zoeken en deze straks soldaat maken. Dag, morgen nog vrij. En dinsdag ga ik weer naar Yarden. Fijn, Ron is terug. Ik heb er zin in. Dag!
Mooi he, de markt in San Remo, heerlijk al die hammen....