Deze nacht was ondanks morfine, rampzalig. Ieder uur van de klok gezien, zit nu ook een beetje gebroken met mijn kopje thee aan tafel. Ondanks de morfine, kon ik niet goed slapen. Ik kon niet op mijn rug liggen, en iedere keer van de ene zij op de andere zij. Maar steeds stapte ik dan uit bed en schoof er dan op de andere zij weer in. Draaien was onmogelijk...het deed veel pijn, pas vanmorgen kon ik weer op mijn rug draaien, maar ondertussen was ik wel 5 morfine tabletten verder en 1 paracetamol...dus ben ik weer blij dat de nacht erop zit.
Gisterenavond stond onverwachts Lineke op de stoep en ook onze eigen Wim van Local Support, omdat ik wel mail kan ontvangen, maar niet kan versturen. Helaas kwam hij er ook niet uit, dus vandaag met planet bellen wat er aan de hand kan zijn. Lief he...dat hij kwam...Kirsten had bij hem ingesproken. Lineke had gehoord van een vriendin van Annemarie wat er hier aan de hand is, en kwam even poolshoogte nemen.
Vanmiddag komen er wat mensen van het ISS-team, en ook vanuit het DL-team kan ik mensen verwachten, leuk wel...even een beetje plannen, omdat ik heel snel moe ben...door alles denk ik, maar ook door de pijn, en door de drukte... Ook vrienden van me, Roel en Karin, willen eventueel vanavond nog even langs komen.
Ik vind het fijn als mensen komen en even bij me zijn...ik verheug me er op. Je vertelt wel steeds het verhaal, maar het is ook leuk om dingen te horen/lezen over de afdeling, het werk.
De afleiding is goed voor me...doet me ook goed merk ik. Lachen, plezier maken heerlijk.
Buiten hoor ik de vogels al lekker fluiten, en de deuren staan alweer open. Heerlijk is dat...die zon die langzaam aan binnenkomt.
Ik hoop dat het in de DL-kamer nog uit te houden is. Nog een paar maandjes en dan gaan we verhuizen....naar ons nieuwe kantoorpand. Ik heb er zin in...
Geniet van deze mooie dag...ik ga nog wat slapen. Ben erg traag merk ik...moe ook.
Anita
