Soms heb je van die dagen...

Soms zijn er van die dagen, dan zeg je net de dingen niet zoals je ze zeggen wilt, dan lijkt het alsof je mondeling wat gehandicapt bent...ken je dat? Ik heb dat soms, dan ben ik moe, komen dingen er wat anders uit, dan ik zou bedoelen. Dan kan ik niet verwoorden wat ik voel. En soms kwets ik dan mensen denk ik...ach, een van Loon kan soms wat onhandig zijn in woorden. En soms ook juist helemaal niet. Dan kan ik alles aan lijkt het wel. Vandaag niet...een dag vol lange vergaderingen, maar wel met een mooi begin in Amstelveen. Met een paar mooie gesprekken, over mijn passie voor de wereld van de uitvaart, over Yarden, over...afscheid, zoals we het zo mooi weergeven. Een bedrijf met als kernactiviteit afscheid nemen. Hoe toepasselijk...juist deze dag. En nu, heb ik lekker wat businesscases nagekeken. Helaas soms zwaar onvoldoende...gelukkig is Jan Pieter weer geslaagd en daar ben ik blij om, blij mee. Het is zo leuk met hem te werken. Soms heb je van die mensen, waardoor je leven zomaar wat leuker wordt. En waardoor het werk zomaar wat intenser wordt...een mooi woord vind ik intensiteit. Soms voel ik dat woord zo onderhuids bij me binnenkomen, herken je dat...dan kan ik huilen om een mooi muziekstuk, dan voel ik me geraakt, dan weet ik weer waarom ik zo intens van dit leven hou...omdat het leven me zo aanraakt, zo aan tikt...gisteren was zo'n dag, dankzij mijn vriendinnetje Monique, die me zomaar hielp binnen een half uurtje...ik worstelde met een tekst, en zij was mijn guardian angel...geweldig...en dan ben ik zo blij met vriendinnen. Kirsten die jarig was en die ik natuurlijk gewoon een dag te laat feliciteerde, geeft niet, komt gewoon weer goed. Volgende week dansen we met elkaar...heerlijk, en toasten we op het nieuwe levensjaar van mijn Annemarie. Dag, een fijne avond, liefs, Anita...die intense weet je wel...glimlach!