Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 18 april 2018

Welke dag is het? Het is vandaag.....mijn favoriete dag!!

En zomaar is het 26 graden. Schijnt de zon volop en kun je weer buiten eten. Werkelijk genieten..ik lees net een stukje uit Winnie de Pooh. Vroeger mijn favoriete kinderboek - 'welke dag is het vandaag? Vroeg Pooh. Het is vandaag zegt Knorretje. Mijn favoriete dag zei Pooh'. Heerlijk toch. Vanmorgen was ik heel vroeg in Almere, het kantoor moest bijna nog ontwaken. Heerlijk ik vind die vroege momenten zo fijn. Mails wegwerken, lekker aan de slag, niet gestoord worden, hooguit door een andere vroege collega die koffie komt brengen. Toen naar Spijkenisse, op bezoek bij een vrijwilliger, die heel ziek is geweest. Een soort van ziekenbezoek, een voor mij onbekende mevrouw. En dan praat je zomaar over de schoonheid van het leven. Over het werken als vrijwilliger, en hoe belangrijk het is, als we aandacht aan elkaar kunnen geven. Van mens tot mens. Prachtig. De komende dagen zijn heel druk, veel activiteiten, veel afspraken en zelfs het weekend werken, tot en met zaterdag einde van de dag. Het Yarden College, een weekend in Doorn, voor alle vrijwilligers die activiteiten organiseren. Leuk, interactief. Zelf ook een verhaal vertellen, en ook tijd en aandacht voor het goede gesprek met elkaar. Heerlijk! En dan, jawel zaterdagavond het feestje van Jannie en Joost, volgens mij 60 en 61 of 62 jaar. Een waar feest, het leven vieren, met muziek, en vrolijkheid, ik ben ervan overtuigd. Ada gaat mee, dus het komt wel goed. Dus jongens voor het zover is, is het nu gewoon vandaag. Vandaag komt Jolanda, de vrouw van mijn vriend Cees, op bezoek. Gisterenavond moest ik nog denken aan hem. Toen ik 'de reis van je leven zag' waar vier vrienden met hun vriend die ALS heeft en Johnny de Mol op reis gingen naar Canada. En werkelijk alles uit het leven haalden, wat er in zit. Mijn vriend Cees komt binnenkort in de bushokjes te hangen, een prachtige foto van een prachtig mens, gemaakt een jaar ofzo geleden. Cees is zoals jullie weten overleden. En Jolanda komt even eten, gezellig...ik kook. Wat pasta, wat sla, wat brood erbij, wat vlees en tomaten, kortom een zomerse maaltijd buiten. Met een klinkend glas witte wijn. Feest! Want het is mijn favoriete dag, vandaag. Ik heb het gevoel, dat ik in een tijd vol verrassingen terecht ben gekomen. Zo kreeg ik van mijn collega's, een jaarabonnement op Happinez. Leuk he...een jaar lang iedere maand, stil staan bij de mooie dingen in het leven. Positief, wijsheid, liefde en leven, daar gaat dit blad over. En ik lees hier 'alle gevechten waarbij je van elkaar wilt winnen, kun je beter vermijden'. Als dat geen wijsheid is. De dame, bij wie ik op bezoek was, vertelde me over haar moeder. De moeder is nu dement, maar zegt nog iedere dag 'kind als jij gelukkig bent, ben ik het ook'. Onbaatzuchtige liefde. Ik herken dat bij mijn eigen ouders. Vorige week was ik nog op hun graf, gek om daar te staan en in gedachten praat ik dan maar even met ze. Maar veel vaker, doe ik dat in de auto. Hoor ik een liedje en zing ik mee, of denk ik aan wat mijn moeder zou hebben gedaan, op dit moment in mijn leven. Hoe zou zij handelen of gehandeld hebben. Hoe zou zij in haar kracht zijn gebleven. En deze liefde, deze manier van hen meedragen in mijn hele zijn, maakt dat ik nog steeds kan putten uit hun kracht. Afgelopen weekend heb ik een lange mailwisseling gehad met nichtje Noor in Suriname. Fijn, ze geniet intens. En dat is zo mooi. Maar ook zij staat stil bij mensen die het minder goed hebben dan wij. Echt een van Loon denk ik dan maar. Deze van Loon heeft gisteren een super kek pak aan laten meten. Donkerblauw, met een subtiel ruitje, hippe knopen, stiksels, en een prachtige voering, en nog wat verrassingen hier en daar. Op de Zuidas. Heel chique. Ik voelde me net zo'n rijke mevrouw. Dit werd iets minder, toen die meneer me vertelde, dat ik flink scheef ben. Mijn ene been is langer, kortom, ook in dat opzicht lijk ik wel op Ma van Loon. Maar geloof me, het zal er prachtig uit zien, die ene speciale dag, die voor me ligt. Een dag vol liefde, denk ik zomaar. En ik, zal er keurig uitzien. Lieve mensen, geniet, vandaag. Want dit is jouw dag. Van de zon, de bloemen, de vriendschap, de liefde, van alles wat er is, om je heen, dichtbij en veraf. Van dat telefoontje van Ronald, morgenochtend naar het ziekenhuis, kijken wat er gaat gebeuren met dat been. Morgenmiddag en avond een vol programma. Ik heb er zin in. Vrolijke lichte kleuren aan, want het is zomer....Hoe leuk, zie ik een interview met Jitske Kramer in de Happinez. En hoe leuk, Jitske komt een inleiding verzorgen op onze Algemene Ledenraadsvergadering. Super gaaf. Jitske heb ik leren kennen bij de leergang Corporate Antropologie. En zij was bij me, toen ik het radio interview kreeg voor Spijkers met Koppen. Mooi, dichtbij en bijzonder. Compassie is wel een woord, wat past bij dit alles, bij het leven van nu. En dit woord past ook wel bij Jitske. Leuk, zie je vandaag is mijn favoriete dag. Geniet ervan!