Terwijl ik kijk naar onze zij-tuin bij de carport en de jacuzzi, tijd voor een blog. Een vrolijke andere blog. Over genadeloos lekkere wijntjes. Nog steeds verdiep ik mij, in prachtige wijnen, natuurlijk voor hier thuis maar nu ook voor de wijnclub van Nieuw-Vossemeer. Inmiddels al 40 leden, stel dat iedereen er zou zijn. Maar gemiddeld hebben wij avonden met 25 tot 30 mensen, die samenkomen in ons mooie Wagenhuis. En hoe leuk is dat. Ooit bedacht ik me, dat ik graag de 'wijnliefhebbers' in dit dorp wilde ontmoeten. Voor een glas wijn, voor het delen van onze wijnverhalen, een lekker hapje erbij en klaar. En dit alles is uitgegroeid tot een kleurrijk gezelschap, die tot laat in de avond doorgaat. Als heel het Wagenhuis naar huis is, dan zijn wij er nog. En of dit nu reclame is, of niet, geen idee. Maar het is ongelooflijk leuk. Mooie gesprekken, mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten en er achter komen, dat in hun vriendenkring gezamenlijke vrienden zitten. Mensen die genieten van de vrolijkheid, de puurheid, maar vooral van dat lekkere glas wijn met een heerlijk hapje erbij. Verbinden, samenzijn en samen komen. Hoe belangrijk is dat in ons leven. En voor mij begon het met een prachtig glas wijn.
En zo ben ik nu, privé in de verkennende fase rondom de druif Sauvignon Blanc. Dronk ik vroeger de Pouilly Fumé, de Sancerre of een wat minder bekende wijn van deze druif uit Frankrijk, Zuid Afrika of Nieuw-Zeeland. Zo ben ik nu, in Oostenrijk en Italië beland, kleine wijnhuizen met pareltjes van wijnen. Niet heel goedkoop, maar je wilt nu een glas proeven en intens genieten. En zo zit ik op vrijdagavond met Annemarie hier thuis, binnen of buiten en dan genieten we van een heel bijzonder glas wijn. Soms nog een glas, maar niet zoveel meer. Het genieten is begonnen. En een van die wijnen komt uit Südsteiermark in Oostenrijk. En los van de geweldige smaak van deze wijn, is de fles afgesloten met een prachtig klein glazen stopje. De wijn zit vol limoentjes en kruisbessen, en als de fles leeg is, dan heb je nog een prachtig glazen stopje. Nee, ik doe er niks mee, ik geniet er alleen van. En bewaar het. Als herinnering. De wijnproductie is heel laag, en ik ga op zoek naar dit wijnhuis, om te kijken of ik nog meer van deze wijn kan kopen. Om te delen met mijn vrienden. Of de kinderen. Want al die mooie pareltjes, die moet je eigenlijk delen met de mensen van wie je houdt. En door deze genadeloos lekkere wijn, zijn we weer terug bij mijn vaste onderwerp. Verbinden, samen de dingen doen en samen delen.
En met dit mooie uitzicht denk ik terug aan de dochter. Een tijd geleden heb ik samen met haar en Teun, een plekje op de begraafplaats voor haarzelf en voor haar moeder uitgezocht. De moeder was al ziek, de dochter voelde zich zo thuis bij ons op de Bosdrift. En Teun liet zich gewillig aanhalen en aaien. En afgelopen week werd moeder binnengebracht in de 24-uurs kamer en de dochter vroeg mij 'is Teun er ook' maar Teun was er die dag niet.
En gisteren, woensdag, was Teun er wel en de dochter ook. En Teun met zijn knuffelbeer in zijn bek, liep met haar mee naar de 24-uurs kamer en de dochter zei 'mama Teun is hier' en ze huilde. En Teun bleef zitten naast de kist, en liet zich aanhalen door de dochter. Teun onze troosthond, telkens weer, doet hij de dingen en laat hij je vol verwondering achter, door zijn liefdevolle aandacht, zijn manier van kijken en zijn. Hoe blij kun je zijn met onze hond Teun. Nooit heb ik me gerealiseerd, hoe fijn het is om een hondje te hebben. Gisterenochtend reden Teun en ik naar Hilversum, heel vroeg weer, de zon moest nog wakker worden. En toen hoorde ik op de radio het liedje 'het zou maar eenzaam zijn' van Diggy Dex. Een heerlijk liedje, echt zo'n liedje die op mijn lijst met favorieten komt te staan. Soms zit ik vrolijk mee te deinen achter mijn stuur en als ik de tekst ken, zing ik heel hard mee. Soms zo hard dat mijn Siri zegt 'wat kan ik voor u doen'. Tja, zegt vast iets over mijn zangkwaliteiten.
Soms zit er zo'n mooie zin in een tekst 'het zou maar eenzaam zijn, zonder jou dichtbij, al het moois zou lelijk zijn, zonder jou hier dichtbij'. Gaat voor mij over de liefde. Zo voel ik het. Prachtig toch. Gisteren las ik een tekst 'de boom herinnert zich, wat de bijl vergeet'. Komt uit een boek, ben even vergeten welk boek. Maar als je nadenkt over deze tekst, dan gebeurt er wel veel met je. Gaat in mijn beleving over pijn, die niet meer overgaat, die jij nooit meer vergeet, maar degene die je pijn heeft gedaan, is zich daar vaak niet van bewust. En soms is dat zo geloof ik. Dan zegt iemand iets tegen je. En dat raakt je zo ongelooflijk diep. Volgens mij wordt er dan een oude draad geraakt, een oude pijn aangetikt. En wij, als mensen zitten vol oude draden, en soms dus ook oude pijnen, en het is niet iedereen gegeven, om goed om te gaan met deze stukjes in jou. Ik, ik blijf altijd nadenken over dit soort mooie zinnen. Geniet van woorden, van teksten, al vanaf kinds aan, ik heb nog boekjes vol teksten, zinnen, gedichtjes en woorden, die me ooit zijn bij gebleven. En het lijkt, alsof ik nu al die teksten laat samenkomen in mijn leven. Alsof ik woorden aan elkaar rijg, tot nieuwe zinnen, en nieuwe verhalen, het komt bij elkaar in mijn leven nu. En ik geloof zomaar, dat ik op enig moment, onder het genot van zo'n prachtig glas Gamlitz een boek ga schrijven, waar al die draden verworden tot een verhaal. Een verhaal vol verbinding tussen vroeger en nu, waar Teun tussendoor loopt, de jacuzzi lonkt en waar ik in mijn ooghoek mijn lief, mijn Annemarie rond zie wandelen. Want zij maakt mijn leven completer dan het ooit geweest is. Tja, mijn leven, mijn huis, mijn werk, mijn vrouw en haar familie, mijn vrienden, mijn liefde voor het leven, mijn Gamlitz, mijn Teun, het is zo'n prachtig leven. Ik voel me soms zo nietig en klein, als ik naar de wereld om me heen kijk. Als ik iemand ontmoet die eenzaam is, of ziek, als ik denk aan mijn vriendinnetje, dan word ik nietig en klein en tel ik mijn zegeningen. En vandaag was dat mijn reis door de wereld van de mooie wijnen. Als je hier een keer komt, dan laat ik je een prachtig glas proeven. Drinken we samen een Gamlitz. Wow....je bent welkom!
