Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 12 juli 2008

Zomaar een regenachtige zaterdagochtend....


Lekker lui op gang komen, James Brown met 'Living in America' en meer van die lekkere wat oudere nummers klinken hier door het huis. Annemarie is boven nog lekker bezig, we hebben ontbeten op ons gemak met een kopje nespresso erbij...heerlijk. Wat mails mogen ontvangen. Ik mag een verhaal vertellen voor het Womens Network van Shell, voor 40 tot 100 dames, in het engels..geweldig. Over leiderschap, over diversiteit, over allemaal van dit soort mooie thema's...dankzij mijn eigen netwerk. Een dame die bestuurslid is van dit netwerk, heb ik ooit getraind...geweldig, dank je wel Diana. Daarnaast is onze haagse intervisie-groep ook erg lekker bezig. We ontmoeten elkaar op 4 september weer. Bij Shell, in verband met vergaderfaciliteiten en de mogelijkheid om met elkaar te eten. Ik vind het werkelijk prachtig wat er allemaal zo voorbij komt. Gisteren was ik nog even op de Golfbaan bij HGC aan de Buurtweg in Wassenaar. Daar heb ik in een prachtige teakhouten tent prosecco geschonken namens Schutter...leuk, zo'n omgeving, mooi zonnetje erbij en drassige velden. Ik had zo'n golfcar tot mijn beschikking en een dame die werkt op het kantoor van de VVD en geblesseerd was, kwam mij spontaan helpen en zij klokte zelf net zo lekker mee, als alle spelers die langs kwamen...een bijzonder moment weer!
Zo lossen ingewikkelde en mooie momenten elkaar af in mijn leven op dit moment. Maar al met al heb ik het geloof dat dit alles goed komt. Gisterenavond kwamen Ellen en Hans, mensen die ik niet zo goed ken, een oud-collega van Annemarie, die op haar expositie is geweest en een schilderij van zichzelf wil laten maken door Annemarie. Leuk, interessante mensen, leuke mensen, dus nog maar een flesje prosecco...heerlijk! Gisterenavond vertelde Annemarie over ons leven samen, vanaf augustus 2005 tot nu, al bijna 3 jaar...maar wat er al niet gebeurd is...scheiden, co-ouderschap, trouwen, huis kopen, kanker krijgen en nu...ongelooflijk en toen ik een foto liet zien van mijzelf met kaal hoofd voor de Politie Zuid-Holland-Zuid, waar ik destijds een inleiding mocht houden over leiderschap, toen raakte me dat toch wel...dat was in december ofzo...en als je me dan nu ziet. Dus alles komt goed. Gisteren had ik een ontmoeting met twee dames die voor zichzelf zijn begonnen en ooit bij mijn werkgever hebben gewerkt, en zij hadden mij vorig jaar veel lieve kaartjes en berichtjes gestuurd. Zij waren aangenaam verrast dat ik er zo goed uitzag. Wel zagen zij aan mijn ogen, mijn gezichtsuitdrukking dat ik veel heb meegemaakt, verdriet en zorgen heb gekend. En dat zie ik zelf ook, een vorm van ouder worden, door verdriet, loslaten, rouwen (zoals Kirsten en ik het noemden van de week)die je ziet in mijn uitdrukking op mijn gezicht. Maar dan moet je wel naar me kijken en me willen zien...
Lieve mensen, een lekker weekend, met leuke mensen en familie ligt voor ons. Ik verheug me erop...ik wens jullie veel moois toe, met een zonnestraal overal tussendoor...

Lieve groet,

Anita