Stroomopwaarts....

Goede zaterdagochtend! En wat een mooie naam voor een Zuid-Afrikaanse wijn. Voor mijn bewoner in Schoonhoven, heb ik een fles prachtige rode wijn met deze titel uitgekozen. Een wijn die staat voor het volgende 'Zoals de bron van een stroom zijn oorsprong vindt aan de top, is de bron van een familie terug te voeren naar de grootouders' een fles wijn met een etiket geschilderd door Jeroen Krabbe, waarvan per fles 1 euro gaat naar de Stichting WorldGranny. Een stichting die zich inzet voor een wereld waarin alle ouderen met hun familie een gezond, veilig en sociaal leven kunnen leiden! Wat zijn er toch een bijzondere dingen in de wereld....
En stroom staat voor mij ook voor de weg die we te gaan hebben, denk je eergisteren nog veel werk te hebben, blijkt diezelfde avond, dat er een deel komt te vervallen doordat jouw coachee de benen heeft genomen, letterlijk ontslag dus...dus ga je weer mee met de stroom. En zo word ik net weer gebeld door iemand die met mij wil praten over zijn dromen en heb ik dus weer een afspraak in de agenda. Bijzonder, indrukwekkend en nog meer dan dat...via LinkedIn is deze meneer op mijn spoor gekomen.
Maar ook is dit een zaterdagochtend waar we weer geconfronteerd zijn met kanker. Een vriend van ons heeft gisteren dit bizarre bericht gekregen. Darmen en uitzaaiingen...potverdomme, wat is het leven toch oneerlijk. Dit maakte dat wij gisterenavond, toen iedereen weg was, na het bijeenkomen voor Floor's verjaardag, samen op de bank zaten en ons weer realiseerden, hoeveel geluk wij hebben gehad. Wij mogen doorgaan met leven, genieten, vrolijk zijn, maar daarom juist meer staan wij stil bij dit intense verdriet, die angst, die onzekerheid, die oneerlijkheid weer, waar ik in mijn boek over heb geschreven! En wij leven op onze manier intens mee...en zullen er zijn!
De week die achter ons ligt, was vol, indrukwekkend vol. De week die voor me ligt, ook, maar weer anders. Spannend ook wel weer. Maar eerst nog een goddelijk weekend voor de boeg...met rust, een glaasje bij Huub, rustig boodschapjes doen, en dan lekker eten maken, zodat als Annemarie thuis komt van Lenneke, haar vriendin (zij helpt haar met schoonmaken in haar nieuwe huis), het gezellig is in huis. Met bloemen en een glas wijn...en de komende week is de week waarin wij drie jaar getrouwd zijn! Ongekend, drie jaar alweer...wat gaat de tijd snel...en wat hebben wij het fijn! Ik wens jullie een leven, dat heel erg stroomopwaarts gaat, een leven waarin je je bewust bent van alle mooie dingen, maar ook van die mensen die je steun nodig hebben...een leven waarin je oog en oor hebt voor de mensen om je heen. Waarin je elkaar kunt steunen in moeilijke tijden, net zoals jullie mij hebben gesteund destijds. Dat maakt het leven zo de moeite waard! Liefs, Anita

Fris in je hoofd....

Tja ik zie u denken...is iemand om 23.29 uur nog fris in haar hoofd? Jawel, want dit is de naam van een Event in Utrecht op 4 en 5 november aanstaande. En ik ben op die avonden een van de sprekers. Per avond doe ik twee keer mijn verhaal, mijn presentatie...en het leuke is dat ik beide avonden helemaal volgeboekt ben. Per keer ca 20 tot 25 luisterende gasten...dus 100 man die mijn verhaal horen. Over persoonlijke kracht, over vanuit je kracht de dingen doen...ik zit te glimmen. En een van die gasten is mijn eigen vrouw, die een keer mijn verhaal gaat aanhoren...en dan als een spion rond gaat lopen om te horen, wat men over mij zegt...lief he...mijn Annemarie!
Dikke kus, we gaan naar bed! Slaap lekker.....Aniet

Korte nachten.....

En soms dan is het er zomaar...dan kom je thuis en raak met je elkaar in gesprek, over opvoeding, over het huishouden, over je relatie en dan drink je, hoe laat het ook al is, samen nog een glaasje wijn...en opeens bemerk je hoe lekker het is, dit soort momentjes met elkaar. Hoe 'rijk' het ook is om zoveel met elkaar te delen! En ach dan zijn de nachten wat kort...en dat, dat voel ik vanavond of morgen wel...het komt goed! Vrijdagavond met 'so you wanna be a popstar' in bed is ook zo lekker....
Liefs, Anita

Drukke boel....

Dag, dag...jeetje wat een hectiek...alle avonden voor een groep! Vanavond weer Amsterdam, morgen Den Haag en vrijdag Utrecht. Morgen overdag mijn bouwmarkten...kortom effectief weekje qua inzetbaarheid. Met mooie resultaten vind ik zelf! Tevreden cursisten/klanten. Maar wel laat thuis. Gisterenavond kwart over elf. Vanmorgen even uitgeslapen tot negen uur en toen weer aan de bak. Nu even naar Rotterdam...ja ja...ik zie al die lieve tantes, moeders, schoonmoeders alweer zuchten....het is druk. Maar volgende week is de balans weer wat rustiger. En dat moet ook. Tijd voor reflectie met mijzelf. En ergens weer eens even orde op de zaken stellen. Administratief, maar ook qua kantoor. De stapels papier groeien gestaag. Netjes mapjes aanleggen enzo...helemaal mijn ding. Volgende week wel weer een Defensie Leergang, wat coachtrajecten, een teamsessie bij het ROC, mijn congres Fris in je Hoofd en jawel op maandag weer een mooi moment voor mijzelf, mijn Leergang Authentiek Leiderschap!
Verder gaat alles zijn gangetje...ik zie mijn lieve Annemarie heel laat in de avond, of heel vroeg in de morgen. De meisjes zie ik eigenlijk helemaal niet, doordat ik constant de hort op ben...jammer is dat. Dat is niet goed. Voor ons allen niet. Maar dat maak ik wel weer goed. Oh ja..en bijna zou ik het vergeten, maar Florine wordt a.s. weekend 15 jaar. Dus vrijdagmiddag een kop koffie bij ons thuis, en stuur haar maar een kaartje ofzo...is wel lief en leuk! Ze is keihard aan het werken omdat ze volgende week proefwerkweek heeft!
En nog een hoogtepunt...3 november a.s. zijn Annemarie en ik alweer 3 jaar getrouwd! Dus dat gaan we in alle stilte eventjes vieren die avond met zijn tweetjes. Lekker een hapje eten, even niets aan het hoofd. Een mooi glas champagne en even stil staan bij het geluk wat ons ten deel is gevallen, om samen verder te mogen gaan in dit leven...ik voel dit nog dagelijks!
Dag liefs allemaal van mij...
'mooi zijn de stromen die komen uit de bron van het hart'! Prettige dag!

Boksen in Carre, met Hans!

En gisterenavond gingen Hans (van Rietje) en ik samen naar het Ben Bril Boksgala in Carre! Geweldig, wat een spektakel, alleen al voor het oog. Bekende boksers als Alex Blanchard liepen daar rond. Maar ook filmsterren en bekende nederlanders. Temidden van blonde dollies en nog meer bijzondere mensen. Genieten werkelijk waar. Met prachtige partijen, een ware knock-out, een titelgevecht met het Wilhelmus. Een coach die steeds weer riep 'meppen' ja zo kan ik ook coachen! En het leuke was, dat Hans en ik niet wisten van elkaar, dat wij boksfans zijn. En dus worden wij wel elkaars maatje bij dit soort evenementen. Geweldig...wat een sfeer! In de taxi naar Carre, zat een marokaanse man en hij vond ons wel erg nette mensen voor een bokswedstrijd! Toen we in gesprek raakten, kenden hij en ik veel boksers van nu en vanuit het verleden. Hij moest lachen en zei 'oh dit gesprek moet ik eigenlijk opnemen'. Helemaal leuk...
en nu, nu zit ik weer in Amsterdam (ik was vannacht om twee uur thuis en zat om acht uur vanmorgen alweer in Amsterdam) waar ik drie dagdelen les geef. Lekker. Genieten! Voor jullie een mooie en fijne dag...liefs, Aniet

Prachtige natuurlijk he...zou die champagne al werken???

Maak stilte tot een onderdeel van je leven....

Tsjonge jonge...wat een spiritualiteit! En dat na samen met Annemarie een prachige romantische film te hebben gezien, de film Last Chance Harvey...heerlijk! Champagne erbij...ik vind een regenachtige zaterdagmiddag, daar past zo'n sprankelend glas wel bij...de lichtjes al een beetje aan. Nu zit An lekker op de bank, de Bee Gees maken hun muziek, een geweldig concert op de dvd....en zomaar is daar toch dat mooie relaxte gevoel! En dan lees ik opeens dat je stilte tot een onderdeel van je leven zou moeten maken. En eigenlijk realiseer ik me wel, dat ook door Servant Leadership, ik temidden van de hectiek van iedere dag, zomaar die stilte momenten pak voor mezelf. Ook lees ik nu dat je alles wat je in je leven anders zou willen, jezelf moet voorstellen en het vervolgens dan moet loslaten. Ook meer observeren is goed voor ons welzijn. Dus lieve mensen, zomaar in stilte op een bankje in het bos zitten, of wandelen door het bos, en lekker tegen al die grote mooie bladeren aanschoppen kan zo goed zijn voor ons. Zo ongekend lekker...dus genieten wij nog eventjes door van dit bijzondere weekend. Verwonderen wij ons over alles, kijken terug op ingewikkelde vraagstukken en gaan wij zomaar weer door...het is goed, zoals het is. Ik ga een lekker kopje soep maken ofzo...iets wat past bij dit weer. Heerlijk...dag, liefs, Anita

Zaterdagochtenden...en veel regen!

Tja en in tegenstelling tot ons vorige weekend, is het nu slecht weer, het regent en wij zijn vol met 'kinderdingen'. Bijzonder want nooit eerder heb ik kranten rondgebracht (is wat lastig als je op een boerderij woont als je jong bent....)en nu heeft Rosanne een krantenwijk. En voor zaterdagmiddag moeten die krantjes hier in de wijk rondgebracht worden. Dus vanmorgen, na haar wedstrijd voetballen (1 doelpunt voor Rosanne) ben ik samen met Roos kranten rond gaan brengen. Een goede lichaamsbeweging, veel lopen. En eigenlijk zo gepiept! Het bijzondere is, en dat realiseerde ik me vanmorgen maar weer, dat een zaterdagochtend in mijn huidige leven, zo enorm anders is als een zaterdagochtend in mijn vorige leven. Vroeger stond ik op rond acht uur, half negen, ging lekker onder de douche, wandelde langs mijn winkeltjes, haalde vers brood en wat kranten en dan begon de dag...in alle rust. En was het dan een uur of een, dan voelde ik mij uiterst relaxt! En het weekend was begonnen! Nu...veel gedoe, kinderen die naar sport moeten, vriendinnetje wat nog boven ligt te slapen. Annemarie die de deur uitgaat voor de voetbal, uit bed, kop koffie, het hele spul komt weer thuis, kranten rondbrengen...kortom bijzonder! En Annemarie zegt zo mooi 'indirect heb je hiervoor gekozen' en om eerlijk te zijn, kies je hier niet echt voor, als je van iemand gaat houden. Dan neem je alles erbij, en gaandeweg de rit, ervaar je wat dit alles is. En toch, na dit hele relaas, durf ik te veronderstellen, dat ik het niet anders zou willen. Dat ik blij ben met mijn Annemarie en ook weer veel leer van puberende kinderen, van opvoeden en alles wat daarbij hoort. Maar vooral van mijn geluk met deze vrouw.. Reynaud smste gisteren dat hij nog een 'verwenweekend' wenst, nou ik sluit me daar gewoon bij aan....zomaar eventjes rust! Een mooie film, een lekker boek...ach dat zit er ook voor ons nog wel in, vandaag of morgen. Wel lastig in de regen lopen met een bril, wat een uitvinding die ruitewissers op de auto, want je ziet geen hand voor ogen meer!! Fijn weekend,
Anita

Vrijdagmiddag op kantoor...

En na een enerverende dag, samen met Ada naar Servant Leadership, en aansluitend nog een coachgesprek in Zoetermeer, zit ik nog even rustig op kantoor. Moe maar voldaan...zo kan ik deze week wel beschrijven. Een week met mooie contacten, gesprekken en veel nieuwe indrukken. Ik ben er blij mee. Ik geniet ervan. De zon schijnt prachtig, het is heerlijk weer...ik heb het dak van de auto open gedaan! Nog even een paar afspraken maken en dan zit het erop voor deze week. Een nieuwe volle week ligt voor me. Maar ook een week met mooie intermezzo's, met af en toe een rustige middag. Voor nu wens ik iedereen een prachtig weekend toe. Met veel zon, veel buiten zijn. Liefs, Anita

Wat niet uit het hart komt, zal een ander hart niet raken!

Zo...en met deze spreuk begin ik deze regenachtige dag. Een dag die is begonnen, met het genereren van beweging. Een aantal keer per week ben ik even bezig met LinkedIn. Een omgeving waar zakelijk Nederland, nee de zakelijke wereld, elkaar ontmoet. Elkaar berichten stuurt, vragen stuurt, uitleg vraagt. Zo heb ik vorige week via LinkedIn gevraagd naar het tijdschrift 'To be' een tijdschrift wat speciaal gemaakt is voor de Uitvaartwereld. Een tijdschrift waar het gaat over afscheid nemen, over er zijn, over verbinding. Een prachtig blad. En zowaar krijg ik nu twee verschillende nummers toegestuurd. Een glossy magazine over onderwerpen die ons raken, die heel dichtbij zijn, of heel dichtbij komen. En ik wil hier mee over lezen, temeer daar ik laatst gesproken heb met iemand van Yarden. Een mooie organisatie, waar ik graag als zelfstandige iets voor zou doen. Niet in vaste dienst, maar vanuit de verbinding. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan de uitspraak'vrij zijn in verbondenheid'. Mooi he...gisteren sprak ik met iemand. En dan komt hier ook wel vaak, houden van, of het relationele aspect uit het leven langs. En dan denk ik wat is er mooier, als je vanuit vrijheid je wilt verbinden aan iemand. Gewoon omdat je graag met die ander wilt zijn, wilt blijven. Met elkaar je leven wilt delen. Heel erg mooi...ik hou ervan!
Vandaag is een mooie dag. Straks een gesprek, een soort van adviesgesprek. Vanmiddag een afspraak. En vanavond mijn boksbond. Leuk. Want maandagavond is het Ben Bril Memorial in Carre. Lijkt me zo bijzonder om daar in de zaal te mogen zitten. Ben benieuwd en ik zal jullie erover vertellen.
Ik ben weer lekker druk, ter voorbereiding op volgende week eigenlijk. Volgende week ben ik alleen maar aan het werk, overdag en in de avonden (op maandag na dan..). Met hele gave dingen, de bouwmarkt, trainingen, coachgesprekken...heerlijk. Ik verheug me erop...maar deze week ga ik al de hele week vroeg naar bed, om goed uitgerust te zijn voorafgaand aan die week.
Want ik merk wel dat ik vermoeider ben dan anders, dat mijn lijf dus ergens wat minder sterk is dan het ooit was. Maar ja, mag ook wel toch, leeftijd, heftig leven en ooit es wat gemankeerd. Dus het is toegestaan! Heb een lekkere dag, ondanks die regen! Ik ga aan de koffie!
Liefs, Aniet

Kirsten komt op tv!!!

Goedemorgen! Wat een heerlijk weer, lekker fris, een koude neus, koude handen, dicht tegen elkaar aan in bed, wat een genot he...die herfst! Beetje nachtvorst, vallend blad, wel een zooitje, maar ja...ondertussen zit ik op kantoor. Gisteren waren Daan en Arlette bij ons thuis en dat was meer dan goed! Geweldig! Heerlijke mensen, zij hebben de kunst van Annemarie bekeken en Annemarie gaat in de Leergang iets doen met haar kunst. Ik ben gewoon zomaar trots op deze vrouw van me! Leuk!!!
En toen ik gisterenavond op de fiets zat belde Kirsten. En ik vertelde haar dat ik een afspraakje had in de kroeg, met mijn vrouw! Kirsten verstond met een vrouw en zei 'wat gaan we nu krijgen?' mooi he...maar toen zij hoorde dat het afspraakje met Annemarie was, was het goed. En mocht het dus gewoon doorgaan. Goed die sociale controle van mijn lieve vriendinnetje. En nu ik het over Kirsten heb, morgen, donderdag 22 oktober moet je van half zes tot half zeven naar omroep Max kijken. Kirsten komt dan zo rond de klok van zes uur op tv. Haar tv-debuut op omroep Max. Geweldig toch! Het gaat over doorwerken en het bedrijf waar Kirsten nu werkt verzorgt trainingen ter voorbereiding op je pensioendatum. Zoiets als pensioen in zicht geloof ik...dus kijken! Ik zit te glimmen van trots voor de buis dat weet ik nu al!
Verder, heb ik het druk, volgende week weer een bomvolle week, met drie avonden les geven, en alle dagen helemaal gevuld met afspraken en werk. Super...deze week nog even wat adempauze. Tijd voor ontmoetingen, gesprekken en wat al niet meer...heerlijk. Maar ook voorbereiden voor volgende week. Voor nu, een hele mooie dag gewenst!
Liefs, Anita en kijken naar Kirsten he...morgen aan het einde van de middag!

Wat een prachtig weekend!

De zon scheen, de weergoden waren met ons, en alles liep zoals het had moeten lopen. Het verwen-weekend voor Emmy en Reynaud was goed! Zo was Patrick, de vinoloog bij Huub in goede doen en proefden wij Amarone...een goddelijk glas wijn, waar je niks mee moet, alleen maar van moet genieten, zo lunchten wij bij Belvedere en had Reynaud een champagne-onderonsje met Karin, de eigenaresse van de Limonadefabriek. Terwijl de zon scheen, gingen wij per boot naar Slot Loevestein, en wandelden wij over de vestingmuur bij Woudrichem, het was mooi en fijn, maar vooral heerlijk om zo met elkaar samen te zijn. Schoonhoven was onze basis, en waardig was ons weekend daar. Een mooi samenzijn, op een plek waar de rust zo duidelijk voelbaar is. Dank je wel!

En nu, nu is het maandagochtend, zo dadelijk een leuk gesprek, een coachtraject, dan allerlei telefoontjes, mails en wat al niet meer. Een rustige lekkere week ligt voor me. Tijd voor een goed gesprek, een kop koffie met deze en gene...kortom, tijd voor de balans.

Hier nog wat foto's die Reynaud me gisterenavond nog heeft gestuurd. Gisterenavond lagen wij al om 8 uur in bed. Met 'boer zoekt vrouw' als laatste beeld, gleden wij weg in een diepe slaap. Heerlijk, moe maar voldaan!
Liefs, Anita

Een waterig weekend!

Dit weekend staat in het teken van water, en vanmorgen toen ik wat boodschappen deed, begon het al, het plensde...en achteraf zal ik terugkomen op dit waterige weekend! Het is namelijk een verrassing voor Emmy en Reynaud. Een soort dankjewel voor al die bijzondere momenten met elkaar!
Afgelopen week was ongekend druk, negen dagdelen (soms ook avonden) les gegeven, veel contacten daarnaast. De komende week is vooral een week vol coachtrajecten, gesprekken, en Servant Leadership. Lekker en die week erop, is weer zo'n bomvolle week. Trainingen, coachen en wat al niet meer. Ook november loopt goed. Veel te doen...maar ook wel tijd voor een kop koffie met iemand die ik al lang niet heb gesproken. Zo heb ik afgelopen week een nachtje bij Ellen in Amstelveen gelogeerd, ik had haar sinds Pa's verjaardag niet meer gesproken. Was gezellig...lekker lang ouderwets praten met elkaar. Leuk toch he...vriendschappen! Gisteren was ik vooral bezig met verandermanagement, een klein groepje in Utrecht, leuk om stil te staan bij het effect van veranderen. En dat dan weer geplaatst in de context van alle veranderingen in ons leven, de wereld.
Ondertussen heb ik vanmorgen al mijn dagelijkse piano-moment gehad leuk om weer die akkoorden te kunnen spelen. Ik ben echt een kluns, maar het is zo bijzonder, als je er zomaar een melodietje uit hoort komen. Ik ben mezelf weer wat handiger aan het maken, zodat ik enigzins voorbereid in januari weer pianoles van mijzelf mag hebben. En niet als een sukkel bij die leraar aankom. Snap je...een vorm van ijdelheid!
Lieve mensen, we gaan genieten van het waterige weekend...we gaan ervoor! Heerlijk. En ik wens jullie allemaal een mooi rustig en vooral lekker weekend, met al diegenen die je dierbaar zijn! Liefs, Anita

Goedemorgen!

Goedemorgen lieve mensen! Of je nu op kantoor zit, thuis lekker met de kachel een beetje aan, of onderweg naar weet ik wat, vandaag is weer zo'n prachtige dag. Een dag met een flauw zonnetje, lekkere nachtvorst, waardoor je neus weer koud gaat worden en ik zit netjes in het pak op kantoor. Een kop koffie met Claudia, praten over onze business. Dan een gesprek bij het NIBC, waar ik in november een presentatie/lezing mag verzorgen en last but not least een coachgesprek. Morgen en overmorgen ben ik weer uithuizig, aan het trainen, vijf dagdelen in zijn totaliteit. Kortom dan weet je het wel weer...en het voelt zo lekker om zo bezig te zijn. Om hard te werken, met mensen in contact te komen. Zo had ik gisterenmiddag in Amsterdam, zomaar een mooi gesprek met een van mijn cursisten, over het leven, over citaten, over werk. Leuk en interessant. En aansluitend gisterenavond, na een volgens mij sprankelende avond Organisatiekunde, kwam ik in gesprek met iemand van het UWV, een cursiste. Deze dame is betrokken bij allerlei programma's binnen het UWV over diversiteit, vrouwelijk leiderschap etc. En zij vroeg mij of ik in januari een lezing wilde verzorgen over dit soort onderwerpen, bij het UWV. Voor de Raad van Bestuur, voor het management, voor een heel groot gezelschap...geweldig! En een hele lieve bescheiden jongen uit de groep vroeg me heel voorzichtig of ik ooit een boek had geschreven over wat ik had meegemaakt, hij herkende me uit Smaken Verschillen...schattig he! Doodop kwam ik om 23.10 aan op het station Voorschoten, waar mijn liefste Annemarie met de auto op me stond te wachten...heerlijk. Na een glas wijn, rolde ik zo ongeveer ondersteboven mijn bed in. Moe maar voldaan!
Nog even een mooi gedichtje van Plint, zie ook www.plint.nl :

Bekentenis
Ik mag je
Nee ik mag je niet
Ik moet je. Dat bedoel ik

Ik heb je lief
Nee heb ik niet
Ik word je lief. Dat bedoel ik

Ik ga met jou
Nee ga ik niet
Ik sta je bij. Beloof ik

Ben stapel op je
Hou je vast
Ik. Hou. Van. Jou

Geloof ik....

Simpel, gewoon heel simpel lief he...heb een mooie dag! Voor ons ligt een bijzonder mooi weekend..met twee bijzondere mensen...Emmy en Reynaud. Ik heb er zin in...dag, liefs, Anita

Een hele drukke week voor de boeg...

En vanmorgen ben ik gaan wandelen in alle vroegte naar kantoor. Weer een nieuwe optie...heerlijk, die frisse wind door je kop en lekker even buiten zijn. Heel bewust, net zoals ik gisterenavond heel bewust vroeg naar bed ben gegaan. Want er ligt een bizarre drukke week voor me. Vandaag nog wat afspraken hier op kantoor. Dan naar Amsterdam, Ajax staat op de agenda met mijn sporttekenaar Fred. Aansluitend een college in Amsterdam, dan pikt Ellen me op om 22.00 uur, daar slaap ik, want morgen heb ik wederom drie colleges in Amsterdam. Morgenavond ben ik zo rond 23.15 uur weer in Voorschoten. Woensdag hier op kantoor, een afspraak bij een opdrachtgever, en aansluitend een coachgesprek, donderdag drie colleges in Utrecht en Den Haag, en vrijdag twee colleges in Utrecht. Wel gaaf, een ongekend volle agenda. Bijzonder...gelukkig is de week erna, weer wat rustiger, wat meer zaaien, wat nieuwe contacten opdoen. Het is wel altijd zoeken, want als ZZP'er heb je het niet zelf in de hand, je hebt het soms veel te druk, en soms weer veel te rustig. De uitgebalanceerdheid van een baan in loondienst ontbreekt volkomen. Niet gezellig voor het thuisfront...helemaal niet!
Verder geniet ik eventjes nog van mijn kopje koffie, mijn boterhammetje en de rust...heerlijk vind ik dit. Gisterenavond kreeg ik een telefoontje, van Erica Terpstra, leuk he..ik had haar gemaild en zij reageerde erg leuk. Verwelkomde me bij het NOC-NSF omdat ik nu zitting heb in het bestuur van de Nederlandse Boks Bond. Erica ken ik omdat zij als buitengewoon ambtenaar van de burgerlijke stand, het huwelijk van een goede vriendin van mij heeft voltrokken en we twee volle dagen feest hebben gevierd ooit met elkaar. Leuk...en het bijzonder is dat deze vrouw, je dan op bijeenkomsten waar zij spreekt, altijd even hartelijk begroet. Mooi mens...ja en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me hoeveel mooie mensen ik niet om me heen mag hebben. Werkelijk intens genieten is dat! Voelt heel goed allemaal. En soms lopen lijntjes heel bijzonder, ga ik op stap met Wouter naar SL, blijkt dat ik zijn zus, Manon weer ken...de fotograaf hier uit Voorschoten. Mooie en soms ook weer o zo kleine wereld...
Lieve mensen, het zal weer even duren, ik hoop dat jullie een fijne week hebben. Geniet ervan. Ik wel, ik ga lekker aan de bak. Zo dadelijk wat telefoontjes plegen. Liefs, Anita

Huis verhuurd!!!

Dag lieve mensen en terwijl het weer lekker aan het regenen is, ach je zal nu toch lekker een weekendje weg zijn ofzo, maar ja, wandelen door de regen heeft ook zijn charmes vind ik. Een dik regenjack aan, of een parapluie (zoals Ellen zou zeggen, zij is nu een weekend wandelen...brrrrr)op en je ziet de wereld heel anders. Dat is trouwens wel lastig met een bril, je ziet dan net niks meer. Als je op de fiets zit en het gaat regenen zie je minder met bril dan zonder. Weer zo'n nieuwe ervaring!
Ik zit nog even in Schoonhoven en heb zojuist mijn huis weer voor langere tijd verhuurd. Leuk, een leuk stel mensen. Voelt goed. Ze waren enthousiast over het huis, de inrichting en dat is zo leuk he...daar word ik altijd zo blij van, als mensen hier hetzelfde voelen als ik! En echt, het is ook een schitterende stek hier in Schoonhoven. Dus ik hoop dat deze man hier weer erg gelukkig mag worden, samen met zijn vriendin, die af en toe hier ook zal zijn!
Ondertussen werk ik nog even door en wens ik jullie een lekker weekend toe. Wij gaan een feestje bouwen, want Ada is afgestudeerd en geeft een borrel. Leuk he...
Lieve groet, Anita

De wet van de constantheid...volgens Tjeb Maris

Dag en vanmorgen had ik een ontmoeting met Wouter, een relatie van me, bij het Center for Servant Leadership. En daar spraken wij met elkaar over de wet van de constantheid en weer ging het over : identiteit staat vast, overstijgt tijd en plaats, terwijl de uitingen ervan voortdurend aan verandering onderhevig zijn. Zo stevige kost he...en weer was het goed daar te zijn. Bedenk je meest gedenkwaardige prestaties en laat successen jouw weg verlichten. Je prestaties gaan over geven, wat kan jouw aandeel zijn in het werk en de wereld. Maar maak ook de balans op van je fouten, want je fouten bevatten vaak de sleutel tot het patroon wat je zoekt. Soms volgen we met de beste bedoelingen (inkomen, vriendschap, sociale status)de verkeerde paden. De keerzijde is dan, het verschaft ons informatie om orde op zaken te stellen en maakt geleidelijk aan duidelijk waar we goed in zijn. Zo...weer een knoop doorgehakt. Het is vrijdagmiddag. In mijn pak zit ik op kantoor. Het weekend staat voor de deur. Ik heb er zin in. Ik hoop jullie ook. Dag, liefs, Anita

Het volgen van mijn eigen levensweg....

Ingewikkeld hoor het volgen van die eigen levensweg. Voelen wat je past, en wat niet. Soms ben ik met iemand in gesprek en dan heb ik het gevoel, dat we wel van stoel kunnen ruilen. Dan spreekt iemand met mij over een nieuwe baan, een opdracht, een nieuwe kans. En dan zegt dat arrogante ikje in mij (dat kleine stemmetje diep in mij) 'wat jij doet kan ik ook, geen probleem'. En 99 van de 100 keer reageert mijn intuitieve ik, mijn binnenste. En op dat moment heb ik alweer gekozen. Niet direct, want ik heb geleerd (van mijn moeder denk ik...)eerst rustig overal over na te denken. Zodanig, dat ik weloverwogen de juiste dingen doe en zeg. Dus dit alles hoort nog bij het nadenken over. Het maken van een keuze, het aangeven waarom wel, of waarom niet. En dat, dat doen we morgen, in alle rust morgenmiddag ofzo...goed goed nadenken en pas dan beslissen.
Altijd zit er ook een keerzijde aan zo'n verhaal en die keerzijde komt heel dicht bij mijn droom. Bezig zijn met dingen die er echt toe doen. Met mooie intense momenten in ons leven. En volgens mij ziet mijn droom er dan ongeveer zo uit :
'ik ben als werkende mens onafhankelijk en vrij om een keuze te maken die past bij wie ik ben. Ik ben bezig met dingen, die mensen met elkaar in verbinding brengen, ik help mensen op hun zoektocht, ik ben niet bezig met materie, of winst, of geldelijk gewin. Ik geniet van het leven, ik proef ervan, ik lach, ik kan in stilte nadenken over de dingen die er toe doen. Er is harmonie in mijn/ons huis. Met veel liefde en geluk, de kinderen, Annemarie en ik. En om ons heen is ruimte voor vriendschappen, voor familie. Voor geluk, voor creatie, voor kunst, voor de natuur......' weet je, het lijkt wel alsof ons leven al heel dichtbij die droom is aangekomen. Hier en daar nog een beetje bijschaven, schuren en volgens mij zijn wij er dan...of niet? Oh ja, vanmiddag op de radio hoorde ik dat we per dag maar 6 minuten lachen in Nederland. Dat kan toch niet...ik ga er eens op letten. Want volgens mij lach ik zeker meer dan 6 minuten per dag. Sowieso wel eens goed om stil te staan bij hoe vaak je blij, gelukkig, verliefd, vrolijk, boos, of watvoor emotie dan ook voelt. En net komt de Libelle en weet je wat hierin staat 'vrij is de mens als hij op elk ogenblik van zijn leven in staat is zichzelf te volgen'. Als dat geen antwoord is!!!
Dag lieve mensen, ik wens jullie een hele mooie avond toe. Wij drinken een glas mooie rode wijn van Peter Lehmann uit Australie, een shiraz grenache...met een kunstetiket. Heerlijk!
Anita

Bijpraten....

En gisteren was zo'n dag. Een dag vol gesprekken, met oude en nieuwe bekenden, met relaties. Een dag vol informatie, van Voorschoten, naar Hilversum, naar Wijk en weer naar Voorschoten. Tussendoor veel telefoneren vanuit de auto...en oh wat is het dan weer heerlijk om weer thuis te zijn bij Annemarie. Een dag vol beweging, zo noemden Frieda en ik het. Een dag om met een glimlach aan terug te denken. En eenmaal thuis dan is het zo lekker om simpelweg de krant te lezen, wat te eten en samen te zijn. Heerlijk....
Ik verheug me erop altijd weer om de dag weer samen met Annemarie te eindigen. Heerlijk gewoon! Vandaag is een dag vol met mailverkeer, en een afspraak, bij Yarden. Ik ben benieuwd. Heb er zin in.
Morgen weer meer...Anita

Een prachtig verhaal!

En soms heb je van die dagen, dan voelt het vanaf het begin heel goed. Zo ook vanmorgen, al heel vroeg op kantoor. Mail lezen, voordat ik op tournee ga, richting Hilversum, richting Wijk bij Duurstede, allerlei mensen zien, spreken en ontmoeten. En ergens tussen al die mails krijg ik een mail van Rineke, een dame die vorig jaar bij mij in een module zat, en dit verhaal wil ik jullie niet onthouden. Zij stuurde me dit omdat ze vond dat het zo goed bij mij past, mooi he...:

'Als de dingen in je leven je even allemaal te veel worden, als 24 uur in een dag niet meer genoeg tijd lijkt, denk dan eens aan ditbericht...Een professor stond voor de klas om een les filosofie te geven.Hij had een aantal voorwerpen voor zich liggen. Toen de klas begon,nam hij zonder iets te zeggen de lege pot van de mayonaise. En begon deze te vullen met golfballetjes. Toen deze hier helemaal mee gevuld was, vroeg de professor aan zijn studentenof de pot nu helemaal vol was.Zij antwoordden van wel. Toen nam de professor een doos met kralen en kiepte deze in de pot.Hij schudde lichtjes met de pot en de kralen rolden tussen de open plekken tussen de golfballetjes. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was. Ze gaven weer eenzelfde antwoord: ja, de pot is vol. De professor nam nu een doos met zand en kiepte dit zand in de potmet golfballetjes en kralen. Natuurlijk vulde het zand alle ruimte op tussen de golfballetjes en de kralen. Weer vroeg de professor aan zijn studenten of de pot nu vol was: de studenten antwoordden van wel. Van onder het bureau nam de professor nu twee koppen koffie en kiepte de hele inhoud van deze twee koppen koffie in de pot metgolfballetjes, kralen en zand. De hele inhoud verdween in de pot. De koffie vulde de ruimte op tussen het zand. De studenten begonnen te lachen."Nu", zei de professor, "nu wil ik dat jullie deze pot zien als jullie eigen leven. Deze pot gevuld met golfballetjes, kralen, zand en koffie, stelt namelijk het leven van een mens voor.""De golfballetjes zijn de belangrijke dingen in het leven:je familie, je kinderen, je geloof, je gezondheid en je favoriete bezigheden.Dingen die ervoor zorgen dat als er niets meer op de wereld was dan deze dingen, je leven toch gevuld zou zijn.""De kralen zijn de andere dingen die belangrijk zijn. Je werk, je huis, je auto. Het zand, dat staat voor de kleine dingetjes die belangrijk voor je zijn.""Als je het zand als eerste in de pot kiept en hem hiermee vult, is er geen plek meervoor de kralen of voor de golfballetjes.Dat zelfde geldt ookvoor je eigen leven. Als je al je tijd en energie aan de kleine dingetjes besteedt, dan kun je nooit meer ruimte hebben voor de dingen die belangrijk voor je zijn.Besteed aandachtaan de dingendie belangrijk voor je zijn. Speel bijvoorbeeld met je kinderen. Neem tijd voor een onderzoek voor jegezondheid zo nu en dan. Neem je partner mee uit eten. Doe nog iets leuks, er is altijd nog wel ergenstijd om het huis te poetsenof de dingen te repareren. "Zorg eerst voor de golfballetjes,de dingen die echt het allerbelangrijkste voor je zijn. Stel je prioriteiten. De rest is maar zand." Eén van de studenten steekt een vinger op en vraagt waar de tweekoppen koffie in die pot dan voor zouden moeten staan. De professor lacht en zegt de student dat ze daarmee een heel goede vraag heeft gesteld. "Ik wilde daarmee alleen nog maar weer eens aangevenen bevestigen, dat, hoe vol je leven ook mag zijn, (Hallo Anita,Ik weet niet of je me nog kent (heb begin van het jaar les van je gehad) maar bij dit verhaaltje moest ik aan jou denken. Altijd positief.vandaar dat ik hem maar naar je door stuur.groetRineke) er is altijd wel een plekje om samen met een vriend of een dierbare een kopje koffie te drinken."De koffie staat klaar en zo niet dan zetten we een hele kan!!!!!
Wat een mooi verhaal he...dank je wel Rineke! Je maakt mij en anderen wellicht blij, zomaar op deze mooie morgen. Het regent buiten en binnen schijnt het licht. Nog mooier nu, door dit begin! Fijne dag, Anita

De piano is gearriveerd....

En ja hoor daar staat hij dan, een prachtig glimmend zwarte KAWAI...met mooie toetsen en een zwarte Beethoven bank ervoor. Ik tokkel nog alleen heel simpele melodietjes...maar het genieten is begonnen. Vanavond heb ik vrij gepland voor mijzelf, om piano te gaan spelen. Heerlijk. Gisterenavond moest ik lesgeven in Amsterdam, dus moest ik de deur weer uit...ik baalde enorm, maar de les was erg leuk...maar de piano nog leuker...tja hoe moet dat nu!
Verder, loopt het wel lekker volgens mij...rommelig en druk, op allerlei gebied. Ik ga nu naar kantoor, heb twee afspraken en moet nog wat documenten afmaken. Vanmiddag een belafspraak. Skype sinds kort vanaf kantoor. Met Harry...leuk is dat, en makkelijk. Voor mensen die het niet kennen, skypen is gratis bellen met andere aangeslotenen via de laptop. Je ziet dan door de webcam, de mensen met wie je praat. Een soort conference call en dus ideaal. Harry woont ver weg, ergens diep in Brabant, richting Limburg en wij reden altijd allebei naar Nieuwegein. Daar recht tegenover mijn oude werkgever NorthgateArinso ontmoeten wij elkaar in de business lounge van het Mercure Hotel. Wij sloten de laptop aan en gingen aan de slag, nu doen we dit anders. Prima...goed initiatief van Harry. Dag, tot later...liefs, Anita en een fijne dag!

Mooie woorden....

"Wat voor ons ligt en wat achter ons ligt, is onbeduidend in vergelijking met wat IN ons ligt. En wanneer we dat wat IN ons ligt naar buiten brengen gebeuren er wonderen" door H.D. Thoreau.

Dit is nu weer zo'n uitspraak, die zo klopt bij waar ik mee bezig ben! Anita

Maandagmorgen

Terwijl de nespresso lekker ruikt, mijn agenda geleidelijk aan gevuld raakt, zit ik vol spanning hier op kantoor. Vandaag ga ik praten bij een opdrachtgever over twee trainingsdagen, vanavond verzorg ik een training over Leiderschap en nog veel spannender, vanmiddag komt mijn KAWAI, mijn piano. Het weekend heb ik (geweldig dat internet) een aantal muziekstukken gedownload en uitgeprint, en zo maak ik dus een bij mij passend muziekboek, zodat ik lekker kan gaan spelen. Mooie en bijzondere muziek...nog lekker simpel om te starten. En als ik dan weer in het ritme zit, dan ga ik les nemen, nog heel even wachten!
Het weekend was heerlijk...de rust, het uitslapen, boodschappen doen en lekker koken voor twee hele mooie mensen...ik was de kok...het hele huis vol met kaarsjes, bijzonder sfeervol. Het werd laat, gezellig laat, wat kun je als mens veel delen met elkaar. Mooi...altijd kijk ik terug op dit soort dagen....zondagochtend was de ochtend van het 'plaatsmaken' een kastje uit de keuken staat nu in Schoonhoven. Want hier komt de piano. En het lekkere van schoonmaken en plaatsmaken is dat je opruimt. Ik bewaar altijd zoveel...(en dan ben ik nog niks in vergelijking met mijn broertje...).
Ondertussen staat deze week in het teken van werk, nieuw werk, perspectief, maar tussendoor ook nog Servant Leadership, en vliegen met Marco. Heerlijk is dat altijd. Dit zijn de mooie momenten die maken dat mijn leven nooit saai is. Yarden staat in de agenda, en het afstuderen van Ada. Maar ook een hernieuwd contact met het Antillenhuis, een training, kortom veel en vooral veel leuks. Maar steeds weer tussendoor piano spelen...oh ik zit te glimmen!
Hier nog een mooie spreuk : 'rijkdom is een kwestie van een blije geest, niet van veel geld'.
Fijne dag, Anita

De piano...

Jawel jawel...de piano komt eraan. Maandagmiddag wordt ze gebracht, ja ze heet KAWAI en ze is prachtig zwart, hoogglans...schitterend. Na lang wikken en wegen, komt ze in onze keuken te staan. Genieten echt...snel wat simpele boekjes kopen en veel avonden studeren en spelen...les nemen ga ik aan het eind van het jaar pas doen, omdat ik nu een erg onregelmatige agenda heb, met soms wel drie avonden werk. Dus nog even wachten, maar wel al genieten, op voorhand...met de Beethoven kruk erbij. Wauw...
De week is druk, de agenda vol. Bijzondere ontmoetingen, veel trainingen. Veel te doen. Gelukkig. Gisteren had ik drie modules achter elkaar...Management en Organisatie, Utrecht en Den Haag. En allemaal leuk. Echt heel erg leuk...genieten dus gewoon! Vandaag een kantoordag, eerst een conference call met Harry, daarna een coachtraject, een boekrecensie en vervolgens Fred de sporttekenaar. Het leven is toch echt geweldig he...het weekend ligt voor ons. Lekker wat eten met vrienden, en voor de rest vooral rust. Samen zijn en heel lang uitslapen. Een drukke week ook weer voor de boeg volgende week! Met mooie en bijzondere ontmoetingen weer. Ik heb er zin in, doe mijn best! Dag, liefs, Anita