Zomaar twee keer op een dag...

Lieve mensen, en hier ben ik weer. Gewoon om een beetje mijn blijdschap met jullie te delen. Want stond ik vorige week in Utrecht te vertellen over 'flow' dan lijkt het nu wel, alsof die flow vandaag hier is losgebarsten. Al die zaadjes die ik gezaaid heb....langzaam aan komen er mooie bloemetjes, plantjes uit...
Vandaag bij het NIBC was bijzonder, intensief en mooi. Goede feedback, prachtige bloemen en een mooi boek. Bijzonder. En maandag mijn inventarisatie voor de nieuwe opdracht ingepland, ondertussen allerlei mails voor nieuwe dingen en opdrachten. Het voelt als kadootjes, als waardering en eigenlijk nog meer dan dat! Geweldig. Gesprekken om een training te gaan volgen eind van het jaar, bij een bijzondere enthousiaste club, om vervolgens deze training te kunnen gaan geven tegen mooie dagtarieven!. Een nieuwe club...zomaar weer. Mensen die me benaderen voor lezingen, trainingen, groepssessies. En dus zit ik hier gewoon een beetje te glimmen. En als ik dan denk aan die foto's van mijn 50e verjaardag, met al die prachtige vrienden en vriendinnen....dan ben ik simpelweg zo gelukkig! Gelukkig dat ik het leven weer leven mag, met mijn mooie vrouw, met mijn Annemarie. En tussen al die mooie momenten door, sijpelt er soms iets anders tussendoor....zorgen, verdriet, om al die mensen die nu met iets heel anders bezig zijn. Met een 'survival', met zorg en spanning en verdriet. Ook dat vergeet ik niet...
Liefs, een hele mooie avond....Anita

Fotoboek 50 jaar, 3e kerstdag, en nieuwe klus!!!

Gisteren heb ik bij Roel, Karin en Sanne gegeten en kreeg ik een prachtig zilvergrijs fotoboek van mijn 50e verjaardag (zilvergrijs heeft te maken met mijn mooie haardos!). Geweldig, een mooie impressie van Anita en haar vrienden! Heerlijk...zo was ook dat moment in Dalem weer heerlijk!
Thuisgekomen telefoon van Flakkee, want kerst is toch voor ons altijd een speciaal moment en voor families over het algemeen. Maar wat ingewikkeld, als iedereen bezig is met een tweede relatie, aanhang, kinderen, gescheiden ouders en weet ik wat al niet. Verplichtingen over en weer, en er zijn maar twee kerstdagen. En wij vieren tweede kerstdag, althans daar ga ik nu gemakshalve maar even van uit (moet nog ingeregeld worden) met de familie van Annemarie. En dus eerste kerstdag met mijn familie. Maar....Arie viert eerste kerstdag met de familie van Anja en dus met zijn Noor en haar broer en zussen! En zo nog een aantal perikelen....dus hebben wij besloten dat er dit jaar een derde kerstdag is, en die is op de boerderij. Arie, An en ik zorgen voor de happen, Pa en Els voor de ambiance en tante Anita en oom De en Lydia (die schakelen we nog wel in, want dit is het moment dat de jonge generatie zorgt voor de oudere generatie hebben wij zo bedacht) zijn ook van de partij. Gezellig op de boerderij. Het familiehuis van de van Lonen en zolang dit nog ons familiehuis is, zullen wij er zijn op dit soort hoogtijdagen. Kerst is ook altijd een eerbetoon voor mijn moeder. Het was ons laatste goede moment met haar in ons midden. Zes jaar geleden alweer!
Zo en dat is dus geregeld, broer en ik waren het er zo over eens. Gezellig, gemakkelijk en ongedwongen. Nu nog een kersttenue uitzoeken!
En vandaag was mijn interview over vrouwen en leidinggeven, voor een boek. Vanmiddag mijn lezing over Persoonlijke Effectiviteit...en tussendoor, een smsje met een opdracht. Geweldig...bij een Ministerie, even hands on, helpen met ordenen, processen op de rit krijgen, advies, kortom zsm starten. Gewoon zomaar uit mijn netwerk...geweldig toch! Dit is zoals het moet gaan. En er komt nog meer...wordt vervolgd. Ik hou je op de hoogte. Er staan een aantal spannende zaken op stapel...gesprekken, kansen, of niet...jullie horen mij weer. Liefs, Anita