Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




maandag 10 maart 2008

Uitslag....geen uitslag, donderdag om 16.00 uur bellen!!!

Tja, het duurde langer voordat ik de arts aan de lijn kreeg en om tien over half twee had ik professor Willemze te pakken.Het MRI-beeld is niet gewijzigd ten opzichte van het beeld van 29 november jl. Dit is een wat tegenvallend resultaat helaas. Hij had verwacht dat ik 'schoon' zou zijn. Hij ziet ook dat de wervel die beschadigd is, wat is ingezakt en er slecht uitziet. Daarnaast ziet hij nog littekenweefsel of tumorweefsel. Hij kan dit beeld niet goed interpreteren en heeft hier de radioloog voor nodig. Besloten is nu dat er donderdagmiddag om half twee overleg is over de MRI-beelden met de neuroloog, de orthopaed, professor Willemze en de radioloog. En donderdag om 16.00 uur heb ik een afspraak met Willemze om de uitslag van deze bijeenkomst te bespreken. Dus eigenlijk weten we niets. Kan zijn dat de orthopaed iets wil gaan doen aan de wervel, omdat ik last heb van mijn rug. Kan zijn dat er niets meer gaat gebeuren voorlopig en dat we even twee maanden aanzien, hoe het zal gaan en dat er weer een MRI komt dan. En het minst positieve scenario is dat ik opnieuw behandeld moet worden met chemo's....
We weten dus nog niks...zitten hier een beetje lullig naar elkaar te kijken! Donderdag meld ik me weer, nadat ik professor Willemze heb gesproken.

Dag,
Aniet

'Mother how are you today...'

Dit schilderij heeft Rosanne voor me gemaakt. Dit hangt op mijn kantoor in Nieuwegein.

Dit nummer draaide ik voor mijn moeder op haar begrafenis en dit nummer draai ik nu al voor de derde keer keihard....toch wel een beetje nerveus, toch wel heel spannend en ik weet nog dat ik altijd als het spannend was, heel hard om mijn moeder riep vroeger. Want dat is toch wel heel veilig, te weten dat zij er is en ik weet dat zij ergens nog steeds over mij waakt...

en het afgelopen jaar heb ik meer dan ooit aan haar gedacht, haar om hulp gevraagd, op die momenten dat ik mij volledig afzonderde...en vandaag is een dag, die volgens mij bepalend is voor mijn toekomst. Heb ik een remissie bereikt of.... Ik heb Emmy en Reynaud gisteren gezegd dat ik alles zal aangrijpen om gezond te worden en te blijven, ongeacht wat de uitslag is. Zo zal ik ook de arts, die hen helpt, gaan bezoeken, ik weet niet hoe je hem moet noemen, homeopaat of anders. Geeft niet...je moet volgens mij alle kansen benutten en dat zal ik doen...dat deed mijn moeder ook en het heeft haar leven nog een heel stuk verlengd. Ik kreeg een smsje van Kirsten, die met samengeknepen billen zit af te wachten en ik heb ongelooflijk veel lieve mailtjes, smsjes en zelfs kaartjes weer gekregen van mensen die met mij in spanning zitten....

'I found the love of my dreams....'galmt nu door de keuken en dat is zo ongelooflijk de moeite waard.....'here is a note from you daughter, with me everything is okay....' straks horen jullie meer van me....ik ga nog even muziek luisteren en broodjes halen voor Rosanne...

Liefs,

Anita