En vandaag kregen Annemarie en ik een boekje, wat ik al twee keer heb mogen ontvangen...de eerste keer kreeg ik dit boekje van Neelie Kroes, de tweede keer van Nicolien uit Amerika (de zus van Els) toen ik ziek was, en nu vandaag kregen wij dit boekje van onze lieve buurvrouw Jeannette...en iedere keer krijg ik dit boekje, wat echt een prachtig boekje is, met een speciale boodschap...en weet je, dit boekje wil ik wel honderd keer krijgen...want het is zo prachtig 'mijn dinsdagen met Morrie' van Mitch Albom. Dus wil je ooit iemand iets heel bijzonders geven...koop dan dit boekje, het is zo prachtig...zo intens, zo vol wijsheid, zo'n mooi bijna spiritueel boekje...en alleen al door het ontvangen van zo'n boekje, voel je de rijkdom die het leven je te bieden heeft....
Deze buurvrouw heeft het afgelopen jaar haar geliefde, haar man, haar grote liefde verloren...en af en toe ontmoeten wij elkaar, een gesprek in de straat, een kaartje over en weer, af en toe breng ik haar een roos...en deze mevrouw was het ook, die zomaar stopte toen ik in 2007, of 2008 met mijn kale koppie op het bankje voor het huis zat en een praatje met me maakte...ik kende haar als die mevrouw met dat hondje...meer niet. En zo kan een simpel woord, een gebaar, je zoveel brengen...gewoonweg door er voor elkaar te zijn!
Vandaag moest ik ook nog even denken aan mijn moeder - oordeelloos aanschouwen - of nog mooier, 'oordeel niet verwonder je...' en ik dacht aan haar, omdat wij mensen zo ontzettend in staat zijn om de andere neer te sabelen met oordelen, met onze mening, met...terwijl ik mijzelf alleen maar afvraag 'als een mens van een mens houdt...is dat toch gewoon goed'....tja, maar het wordt wel ingewikkeld als het twee vrouwen zijn...want daar vinden we nogal vaak iets van. En dat is eigenlijk een beetje jammer toch...en ja, ik begrijp dat het wennen is, ik begrijp dat het ingewikkeld is, zeker als er kinderen bij zijn, maar liefde mag er toch gewoonweg zijn....
Wat een mooie dag...ik was bij mijn meneer in Tholen en daarna bij mijn liefste meneer op Flakkee, mijn vader....fijne avond...
Iedereen is weg, voetballen, turnen, kijken en ik geniet van muziek en de Libelle...wat een rijkdom!
Anita
