Na een heerlijke nacht, hier en daar wat wakker, maar toch lekker geslapen, zit ik hier met mijn pillen en bakje vla achter de pc. Ondertussen is Annemarie al het blad aan het wegvegen en maakt weer allerlei vazen leeg...mijn grote dikke boeddha doet het goed hoor, hij glimlacht me tegemoet en deze woensdag lijkt me best een lekkere dag te gaan worden. Mijn maag houdt zich redelijk, mijn lijf heeft even genoeg rust, dus straks stap ik onder de douche en ga ik mij lekker aankleden. Gisteren stond Jannie uit Den Haag voor de deur met zonnebloemen en Annemarie kwam gezellig met Marga terug..was leuk. Ondertussen verslind ik boeken en tussendoor geniet ik van The Secret, mijn kadootje van Gabija...Het mooie is dat dit boek je doet nadenken over hoe je bijvoorbeeld nu naar je ziektebeeld kijkt. Ga je erin mee, of ga je er zodanig mee om, dat je zelf het heft in handen neemt. En dat laatste dat doe ik. Ik knok tegen alles....gisteren heb ik naar Vinger om de Pols gekeken, naar Willem Nijholt, die keelkanker had. Hij spreekt over before cancer en after cancer...goed om naar dit soort programma's te kijken. Het relativeert, en het geeft je als het ware tips hoe ermee om te gaan...hoe ingewikkeld het ook is. Want uiteindelijk moet je zelf die strijd strijden, ondanks alle support, alle liefde, het is jouw lijf wat het gevecht aan gaat. Maar mijn lijf is sterk, en knokken kan ik, dus het komt goed.
Ondertussen ben ik tussendoor bezig met van alles, met contacten leggen, met sites bezoeken die me van alle kanten worden aangereikt (ja Jo-Anne graag ontvang ik die sites van jou....ik mail je nog!) en met contacten leggen met uitgevers, om van deze weblog een boekje te maken, voor lotgenoten, voor jullie, voor iedereen die het maar lezen wil. Wie weet wat er allemaal komen gaat...ik ben heel benieuwd. Ik hou jullie op de hoogte.., ik had mij voorgenomen in deze periode van minder aktief in de maatschappij staan, voor mijzelf een plan van aanpak voor mijn leven te gaan maken. Dus als straks die hyper nachten weer komen gaan, dan ga ik daarmee aan de slag. Als mijn hoofd niet meer stil wil staan, dan ga ik hiermee verder. Een eigen bedrijfje starten, voor het schilderwerk van Annemarie en voor mijzelf, om af en toe freelance wat te kunnen doen, lesgeven of iets heel anders. Leuk...zomaar voor later. Ik heb er nu alweer zin in en heel veel zin...
En in mijn goede week, volgens de arts gaan dus die leukocyten weer opbouwen na de 14e dag...dus aan het einde van die week, ga ik steeds even naar Arinso. Gesprekje met Chea, haar coachen in haar rol, overdracht van Kirsten naar Rob regelen en gesprekjes met Hylke. Lijkt me heerlijk...alle mensen weer even zien, vasthouden en een praatje hier of daar...geweldig. En op deze manier redden we het wel met elkaar en hoop ik in januari 2008 weer met frisse moed bij Arinso te mogen beginnen, maar voor die tijd hoop ik me nog met veel dingen bezig te mogen houden ook voor Arinso, zodat ik niet een zinloos/nutteloos Arinso-jaar achter me heb liggen. Het meest zinvolle dit jaar blijft wel voor mij de kanker te overwinnen en daar ga ik voor!
Annemarie gaat naar een koffie-ochtend met ouders van de groep van Rosanne. Dit is een beetje de groep waar de school zijn/haar handen aan vol heeft, dus hier is genoeg te bespreken. De groep is al in 2-en gesplitst en de school is alert op het samenspel van al deze karaktertjes.
Vanmiddag krijg ik de spreekbeurt van Rosanne te horen, over jawel...katten, want volgende week vrijdag mag zij op de boerderij bij mijn pa haar poesje uitzoeken....oh wat zal ze blij zijn! Semmie 2 is dus in aantocht.
Ik wens jullie een mooie dag toe, met wat zon indien mogelijk. Ik hoop dat de zon doorbreekt. Doet altijd goed, of je nu binnen bent of buiten.
Dikke zoen, Anita
