Een land, een samenleving.....

Goedemorgen allen. Met een gevoel, dat toch de redelijkheid overheerst heeft, en dat Nederland geleerd heeft, zit ik hier na te denken over de verkiezingen. Mijn collega Edward, een jonge D66 man geniet nog na denk ik van een geweldig feest. De krant staat bol van de verhalen en de diverse partijleiders en hoe zij het ervaren hebben. Ik ben tevreden en uitermate benieuwd naar hoe het nieuwe kabinet er uit zal gaan zien. Gisterenochtend heel vroeg al gestemd, omdat ik gisterenavond een gesprek had jawel over hoe jij zelf, Nederland een klein stukje toleranter, mooier kunt maken, dan je nu al doet. En altijd als ik hierover nadenk, denk ik terug aan de boerderij, waar mensen uit allerlei landen en windstreken verbleven, om door mijn vader te worden 'onderwezen' over de aardappelteelt. En dit maakte, dat ik al heel vroeg te maken kreeg met iemand die het hindoeïsme aanhing, of iemand die een taal sprak, die ik niet kon verstaan. In mijn loopbaan tot nu toe, kwam ik vaak in situaties terecht, waar ik te maken kreeg met mensen uit andere culturen, gemeenschappen. En ik weet nog hoe ik mijn eerste Turkse buurman kreeg in Den Haag,en daar op de vloer zat, want de banken werden uit de kamer gehaald en je zat als in een moskee daar op de vloer thee te drinken. Mijn buurvrouw had eerst een andere Nederlandse naam, en opeens kwam zij met haar Turkse outfit naar beneden en haar naam was vanaf dat moment Emine. En voor mij maakt het niet uit hoe je heet, het gaat er voor mij om, wat je doet en hoe je de dingen doet. En op deze laatste zin, kom ik straks nog wel terug...daar wil ik nog wel iets over kwijt. De Stichting Een Land, Een Samenleving, probeert eigenlijk in Nederland de integratie tussen al die mensen wat te bevorderen. En in dit bestuur mag ik zitting gaan nemen. Hoe geweldig is dit. Dankzij Melek een Turkse dame, die ik via Yarden heb ontmoet. Ik ben trots op hoe ik als klein en onbeduidend individu mijn bijdrage mag leveren. Hoe ik met mijn contacten in Amsterdam en omgeving, hiermee verder kan gaan. Ik ben enthousiast en blij...ik zal jullie aangehaakt houden. En nu vandaag eventjes thuis, want het was weer een week vol avonden. En ik merk, dat ik een tikje van de griep van Annemarie heb meegekregen. Ik snotter wat af en ook zaterdag is het weer Yarden dag voor mij. De Ledenraad in Almere, een lange stevige bijeenkomst, waar ik probeer vooral goed te luisteren. Communicatie, verbaal en non verbaal geeft mij zoveel informatie, dat ik met name in dit soort sessies, waar ca 40 mensen met elkaar samenzijn, goed observeer. Ik ben daar altijd aanwezig samen met Ron Bavelaar, voorzitter van onze Directieraad en het voltallige Hoofdbestuur. Leuk want zaterdag wordt er een, in mijn ogen zeer aansprekende, nieuw bestuurslid voor het Hoofdbestuur voorgedragen. Top, in een woord top. Mooi hoe je hier ook ziet, dat de integratie van culturen, geleidelijk aan binnen Yarden zijn intrede doet. Het gaat langzaam. En toen kwam ik bij de cultuur van Yarden. En hoe ik deze ervaar op dit moment... En als het gaat over cultuur, dan begin ik bij mijzelf, want ik zie mijzelf als een van de cultuurdragers binnen ons bedrijf. En voor mij zijn kernwaarden, merkwaarden, hierbij heel belangrijk. En een van deze waarden is - waarde toevoegend - een mooie waarde om bij stil te staan. Hoe voeg jij je waarde toe. Voor mij zijn waarden als eerlijkheid, openheid erg belangrijk. En dit komt tot uitdrukking in hoe je met elkaar om gaat. Wat je zegt, wat je doet. Waar je voor staat. Spreek je elkaar aan als je iets echt vindt, of doe je dit op een andere manier. En als ik dan kijk naar mijn huidige team, dan mogen we af en toe met zijn zessen wel even schuren, maar we kunnen wel van elkaar op aan. We durven elkaar wel aan te spreken. We halen de angel er wel uit. En ik probeer dit naar anderen ook zo te doen. Lastig is voor mij, als anderen dit niet naar mij doen. Als ik uit de wandelgangen geluiden opvang, die me raken. En dan gaat het niet eens over mijzelf. En ik wil dan zo graag die wereldverbeteraar zijn, die mensen net dat zetje geeft, om met de ander in gesprek te gaan. Nogmaals in het belang van het grotere geheel. En gisterenavond thuis had ik het hier met Annemarie over. En was ik eventjes geraakt, door hoe dit soms kan gaan. Oneerlijkheid, iets afwentelen op de ander, kortom jouw rotzooi op iemand anders zijn of haar bord deponeren. Tja...en een uitspraak vanuit mijn jeugd 'wat gij niet wilt, dat u geschiedt, doe dat ook aan een ander niet' of 'behandel de ander niet, zoals jij niet behandeld wilt worden' maakt dan dat ik het gesprek aan zal gaan, met de ander, als ik dit soort geluiden hoor. De confrontatie nooit uit de weggaan, heb ik geleerd. En ik hoef niet te winnen, maar ik wil het wel benoemen. Het gaat volgens mij in het leven niet over winnen of verliezen, maar over het samen doen. En dat is de andere uitdaging, welke ik heb, in mijn verschillende rollen binnen Yarden. Dus die cultuur, ik vind mijn weg erin. Ik geloof dat dit overal wel speelt, hoe mensen het met elkaar doen. En Yarden is weliswaar uniek, maar hierin niet anders dan welk ander bedrijf. De mensen maken je dienstverlening. En dit impliceert voor mij ook echt dat iedereen zich hier bewust van moet zijn, hoe doe jij het. Hoe spreek jij, hoe ga jij om met anderen. In mijn training zeg ik zo vaak - ga eens voor die spiegel staan, kijk jezelf recht in de ogen en stel jezelf de vraag - hoe doe ik dit? Hoe ga ik om met mijn medemens, en denk dan aan een land, een samenleving. En probeer vanuit dat perspectief, jouw bijdrage te leveren, waarbij eerlijkheid jouw basis is. Ga ervoor...ik realiseer me, dat ik nog veel te leren heb. En altijd wil blijven leren, door na te denken, waarom de dingen gaan zoals ze gaan, en wat ik daaraan kan doen, om dingen te veranderen. Tja...best een stevige opdracht, iedere dag weer. Voor nu, voor al die winnaars en verliezers, recht je rug, en ga door, goed verliezen is ook een kunst, kijk maar naar de Partij van de Arbeid. Luister naar de woorden van Asscher hoe hij blijft geloven in de eigen idealen! Prachtig en jawel het formele bericht is binnen - Welkom binnen het bestuur van de Stichting Een Land Een Samenleving - ook 16 maart is een prachtige dag! Genoeg te doen als het gaat over tolerantie en integratie, dichtbij en veraf. Ik ga ervoor....