Goedemorgen, voordat ik vertrek naar de militairen, Camp New Amsterdam in Soesterberg, nog even een rustmomentje en dit deel ik graag met jullie! Gisteren was mijn moeders verjaardag, en bijzonder hoeveel mensen dit nog weten. Dank je wel voor die lieve berichtjes. Want ja zij zou 78 zijn geworden dit jaar...en gisteren toen ik daar rond liep en in die lijkkisten keek, kwam het filmpje van haar overlijden nog wel even langs. Niet verdrietig, maar meer, hoe mooi we dat hebben gedaan. Haar afscheid, haar kleding, de zorg met name...want ook al is iemand niet meer hier, zij kan wel bij je zijn. Waar dan ook, maar zeker in je hart. En dat is zij...vandaag glibber ik rustig naar Soesterberg, ontmoet daar drie geweldige intervisie-coaches en pas zo rond een uur of vier ben ik echt zelf aan de beurt. Tot negen uur vanavond en morgen weer. Een drukke agenda, een druk schema, een vol programma is eigenlijk een beter woord!
En gisterenavond kwam ik thuis en toen hadden Annemarie en ik een feestelijk diner, eigenlijk bestemd voor Pa en Els, maar die zijn niet gekomen door de sneeuw...en wij stonden stil bij het feit, dat ik bij Yarden, wat toch ook weer een droom was, iets mag gaan doen. Ik hou jullie op de hoogte...het komt goed. Veel liefs, een fijne dag, Anita
