Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 27 april 2012

Oude tantes...en een zonnige vrijdag


Goedemorgen allen. Thuis even werkend, naar Almere...en dan weer naar Haarlem. Een drukke, een volle dag. En overal is het druk, veel meldingen gisterenavond nog. Mijn mensen op een training Presentatietechnieken, kortom veel! Verbinding met Yarden ligt eruit, dus veel doen via mijn eigen mail. Techniek staat voor niets. Gisteren een prachtig gesprek met een dame van 94 tijdens het inloopspreekuur in een Zorginstelling in Amsterdam. Ik was hier samen met Taco...deze dame is alleenstaand, en wilde het hebben over haar uitvaart. We raakten in gesprek over het Remonstrantse geloof. Mooi hoe zij sprak over haar leven, haar liefde, haar zuster en de dominee. Soms krijg je zomaar van die lieve kleine kadootjes...en dit gesprek was er weer eentje. En gisterenavond kreeg ik een mail van mijn nicht. Zij is 57 geworden en ik was op haar high tea...in Zeeuws Vlaanderen. En daar was mijn tante Tanneke, 87 jaar. En jawel kanker...heel voorzichtig wat vervelende plekjes erbij, na de scan is dit gebleken. Een behandeling thuis, maar tante klaagt niet, tante klaagt nooit. Een tante waar ik werkelijk zielsveel van hou. Want als kind zei ik al tegen mijn moeder 'mam als jij later dood gaat, dan ga ik bij tante Tanneke wonen'. Een tante waar ik met mijn vriendinnetje Jannie uit Den Haag, samen met mijn moeder, mee naar Parijs, naar Frankrijk ben gegaan. Een tante met wie ik, samen met mijn moeder en een vriendin van mij, naar Ibiza ben gegaan. Om te genieten, om te lachen. Een tante bij wie ik altijd werkte in de zomervakantie in de sportwinkel. En bij die tante hoort een oom, een hele oude, 89 nu..en oom hield van zeilen. En ik mocht op zondag mee zeilen op de Westerschelde...hoe mooi kan je jeugd zijn. En nicht Anne en ik, wij houden de familieband in stand. Door te fietsen, te praten over coachen in een vuurtoren, met uitzicht op de Westerschelde...over huisjes in Griekenland. Over de dingen die er toe doen. Dus hier een foto van mijn tante (de dame met de bos grijs haar en bril op, op de tweede foto zit ik naast haar)...en een foto van mijn tante en mijzelf, op de verjaardag van mijn nicht! Geniet van deze dag. Ik ga naar Almere, het werk roept, de plicht vraagt dat ik de auto instap en mijn dingen ga doen. Het wordt weer een latertje deze week, de vierde al....oh ja en ik ben gevraagd als jurylid van de Vereniging Toeleveranciers Uitvaartbranche, om te jureren voor de Innovatieprijs in de Uitvaartbranche, op persoonlijke titel. Gaaf he...de Uitvaartbeurs in Gorinchem eind september, daar zal ik als jurylid rondlopen. Ik ben er blij mee en trots ook dat wel! Weer zo'n aparte rol in de wereld van de Uitvaart. Dag, Anita

woensdag 25 april 2012

Dit citaat wil ik nog wel delen....over ouder worden

Age is an issue of mind over matter, if you don't mind, it doesn't matter. Mark Twain

Het mooi van ouder worden is, dat je je minder zorgen maakt. Je bent minder snel boos, je hebt minder last van stress. Kortom alles mag wat meer gaan, zoals het gaat. Go with the flow zegt men ook wel eens. En die grijze haren, die heb je toch al. Wilde ik deze vroeger nog kleuren, nu mag het er zomaar zijn. Maar met dat lijf is het wel een beetje anders merk ik nu. Want zomaar wat kilo's verliezen, door bewuster te leven, doet goed. Fruit, water, stevig bruin brood met gerookt vlees...het brengt me veel. Heerlijk...en die leeftijd, geef mij nog maar heel veel jaren...in goede gezondheid en vol liefde...dan kan ik dat mooi een beetje delen, met de wereld om mij heen. Dag, liefs, Anita

En bijna is het weer donderdag....

Dag, na een intensieve week. Met veel besprekingen, afspraken, vergaderingen, trainingen en ontmoetingen, zit ik hier, al bijna 4,5 kg lichter en met een goed gevoel. Soms kun je zomaar simpelweg gelukkig zijn. En dat ben ik dan ook...door mooie reacties, door het afronden van een coachtraject, en door het opstarten van twee nieuwe. Jawel twee nieuwe opdrachten. En ook dat andere Politiekorps lijkt zomaar door te gaan. En ik...ik geniet. Vandaag zei ik nog 'ik realiseer me iedere dag maar weer, dat gezondheid, een dak boven je hoofd, liefde en vriendschap in mijn leven is. En ik voel me rijk...'.
En dat, wilde ik vandaag even kwijt. En verder ga ik nu de krant lezen...kus, Anita

donderdag 19 april 2012

Mijn hoed die heeft vier deuken...

Mijn hoed die heeft vier deuken [Arch. nr. L1361-01]



Wie kent dit liedje niet. Een kamplied. En dit kamplied hebben wij gezongen tijdens de Leergang met de Politie, geweldig. En iedere keer lieten wij een woord weg, en dan maakten wij in plaats hiervan een gebaar, dit is een geweldige ervaring, geinitieerd door Gijs. Een serieuze, creatieve politieman. En wat hebben wij weer genoten, Monique en ik, deze keer. Inspirerend, onder de indruk van datgene wat wij mochten ervaren, steeds weer op zoek naar het goud in de mens, de politiemens deze keer. Twee dagen in Made, de Korenbeurs, is zeker de moeite waard. Een mooi hotel, met goed eten, Ned als nieuw zeelandse Sauvignon Blanc, kortom...genieten. En deze 14 politiemensen, haalden weer het mooiste uit zichzelf. En wij, Monique en ik, wij hebben zo gelachen, genoten, en deze twee daagse was een mooie aanvulling op ons brede spectrum aan opleidingen, wat mij mogen verzorgen. Steeds maar weer. Ondertussen een nieuwe coachklant binnen gekregen, maandag een ontmoeting met wellicht nog een nieuwe klant. En ondertussen liggen er kooltjes in het vuur. Nu de kwartaalafsluiting voor Yarden en heerlijk genieten van een lekkere maaltijd thuis. Ik eet rustiger, ik drink veel water, ben al vier kilo kwijt en voel me heerlijk. Er gaat nog meer af, geloof me. Ik heb me ook de afgelopen dagen zeer gematigd gedragen, samen met Mo...want ook zij is bewust aan het leven, eten en drinken. En dat was te zien, liters water dronken wij samen. Geen snacks, geen kroketje, geen croissant...nee gezondheid is ons thema. Heerlijk om dit zo samen te doen. Mijn hoed die heeft vier deuken...vier deuken heeft mijn hoed. Geweldig...dank je wel Gijs. Dank je wel andere mooie politiemensen. Wat een prachtige opdracht. Fijne avond, Anita

dinsdag 17 april 2012

Politie, coachaanvragen, nog een keer Politie en Yarden natuurlijk!

En deze dagen staan in het teken van beweging, van flow. Zo starten Monique en ik morgen met de tweede Leergang bij de Politie. Verblijven wij met 14 politiemensen ergens in een hotel in het Brabantse Land. Komt goed. En kreeg ik vanmorgen een berichtje van een ander korps, 't kan zomaar verkeren. Spannend, ondertussen gestart met de Jeugdzorg in Brabant, en ook in gesprek met een andere Zorginstelling, kortom roaring genoeg...en dit, terwijl ik in januari dacht, het zal zomaar een rustig jaar worden. En ondertussen up and running bij Yarden, bezig met een Supermarkt gigant, kortom leuke bijzondere trajecten. Via via...ontwikkelt zich weer een mooi pad, voor mij, voor mijn partners voor 2012. Ik heb er zin in...en dat lijf van mij, houdt zich goed zeg. Ik verlies mooi 1,5 kg per week..ik zal nooit slank worden, want iedere avond is dat 'druifje' zoals mijn collega Hellen zo mooi zegt, voor mij. Dat mooie glas Sauvignon Blanc, gisteren kreeg ik zomaar van twee lieve collega's twee prachtige flessen cadeau..., dat mooie glas dat drink ik graag. Ik drink rustiger, ik eet rustiger, ik slaap rustiger en ik leef regelmatiger en dat alles maakt, dat dat oude lijf van 52 jaar en 8 maanden 't best goed doet. Ik ben gezond en dat voelen, is het ultieme geloof me. Ik hoor om mij heen, vandaag ook weer, over kanker, over dierbaren die aangetikt worden door die rotziekte. Ik ben er bang van of voor. Een sluipmoordenaar...stilletjes woekerend in mooie gezonde lijven. En toen ik zondag met Jannie bij Pa was, keek ik naar de foto's van Freek. En pakte ik zijn foto op de dankbetuiging. En op zo'n moment denk ik aan Jan, 'die arme Jan' zoals mijn vader zo lief zegt, die nog steeds knokt. Een ongelijke strijd, die knokt omdat er zoveel is, wat hem hier bindt. Denk ik aan Ma, aan Ron, aan de man van Anita, mijn collega, en aan al die anderen verder weg. Kanker. Het is er en het blijft...en ik, ik ben een survivor. Zo voelt het ook...de SamenLoop voor Hoop, is voor al diegenen die van veraf of dichtbij kanker hebben meegemaakt. Voor hen die het overleefd hebben, of nog aan het knokken zijn, voor Gitta, voor Sander, voor al die mooie mensen...en ik, ik ben een survivor. En het is alsof het leven dat begrijpt...want ik, ik krijg zoveel moois aangereikt. Van dichtbij, van verderaf, ik mag het leven leven...en dat, dat is zo geweldig. Ik geniet volop. Vol plezier, vol aandacht, vol intensiteit. Geloof me, morgen en overmorgen met al die prachtige politiemensen, dat is genieten. Dat is hard werken en veel delen...en iedere dag weer dankbaar zijn. Dankbaar voor al wat je gegeven is, voor mijn vriendinnetje met wie ik al 35 jaar mooie en intense momenten heb mogen beleven, Jannie. Maar ook voor de liefde in mijn leven, voor ons samenzijn hier in Voorschoten, voor de lol die je hebt, omdat er kinderen zijn in je leven, voor mijn vader die nog steeds bij me is. Voor mijn oude tantes en ooms, voor alles wat er zomaar is. Maar vooral voel ik mij gezegend, met een nieuwe familie, die van Annemarie, en ook daar maak ik me soms zorgen over. Want niets is vanzelfsprekend. En vooral voel ik mij blij met alles wat ik mag ervaren, mag meemaken. Met mooie gesprekken met mooie mensen...hier zit zomaar een enorm 'rijk' mens. Rijkdom is zoveel meer dan materie, ultieme rijkdom is dagdagelijks de dingen doen, die je verrijken. En weet je jongens, dat doe ik...bij Yarden, bij al mijn opdrachten...dus dank je wel voor het leven! Fijne avond. Ik hou van jullie...en ik ben gelukkig...liefs, Anita

zondag 15 april 2012

Fietsen in Zeeland......

En zaterdagochtend vroeg reden Jannie en ik naar Renesse, met een tussenstop in Goedereede, een kop koffie in De Gouden Leeuw en daarna naar ons hotel, Slot Moerland in Renesse...een heuse oprijlaan en toen...een hotel modern, gebouwd aan een heel klein stukje oud...en verder leek het een leuke NH-hotel...dus werkelijk scheurend van de lach, omdat wij verwachten in een oud slot, of landhuis te logeren (hoe verwarrend kan een foto zijn) kwamen wij daar binnen. En binnen een half uur zaten wij op de fiets. En al fietsend van Renesse naar Burghsluis, naar Serooskerke, naar Scharendijke, naar Emmelot (of was dit nu een andere naam) wind tegen, wind mee, door prachtig duingebied, over zandpaden, 10% stijgen en dus weer dalen, kortom werkelijk gebroken eindigden wij na vijf en een half uur fietsen weer bij ons Slot Moerland. Een fles water, twee glazen wijn en oh ja mijn dieet...de man vijf hele bitterballen. Daarna verkleumd ongeveer een uurtje slapen en dineren voor de open haard, niet veel, weer vanwege mijn dieet...een fles Pouilly Fumé uit het Loire gebied dit keer, twee flessen water en om half elf belde ik Annemarie, ik was kapot...ik denk zo'n kilometer of vijftig gefietst, langs kreken en dijken. En om kwart voor elf was ik van de wereld, diep in slaap...hoezo heftig weekend, gewoon vroeg slapen in een hotel...hoe heerlijk! Na een dag vol indrukken. Pratend, lachend, genietend van het landschap. En genieten van het feit, dat wij hier ooit, ik denk zo'n 33 jaar geleden op drie tandems door het landschap fietsten, met mannen en vrouwen, liefdes van toen...en overnachten in Zierikzee destijds, in tentjes, dronken van de wodka (dat was ook toen) en nu, zoveel jaar later, realiseerden wij ons, dat we oud worden en elkaar trouw zijn gebleven, in moeilijke en mooie tijden. In lief en in leed, dat we verlies hebben gekend, en plezier, dat we met elkaar knokten, bang waren elkaar te verliezen en de uitkomst is, dat dit nooit zal gebeuren. Vandaag al vroeg bij Pa van Loon die zo mooi zei tegen Jannie 'je bent een beetje een derde kind van me he..' en genoot van haar aanwezigheid. Genoot van de middag, waar we tot half vier met zijn drietjes waren. En toen kwamen Els, Ha, Hienh en Anne en Pa zou met hen, op uitnodiging van tante Anita en oom De, met Arie en Noor erbij, gaan eten bij de Chinees. En wij reden terug naar huis, Jannie thuisgebracht en daar was weer mijn lief, Annemarie. Hoe fijn is het om weer thuis te zijn, en hoe mooi is het als je je realiseert dat je elkaar gemist hebt. En vanavond waren wij samen in Amsterdam, bij Angela Groothuizen, in de Kleine Komedie...een prachtige show, we zaten op het balkon heel dichtbij het podium en genoten van muziek, van Angela, van haar muzikale compagnon Nico, van de meisjes van Sway,  van zang, van muzikaliteit en nu, voor het slapen gaan, voor een drukke week schrijf ik deze blog. Overal is hard gewerkt, bij Yarden, door mijn team wederom. En ik...ik was zomaar vrij, een soort vakantie op de fiets. Mijn grijze haren wapperend in de wind, mijn Gaastra jackie aan, mijn spijkerbroek..en het was heerlijk. Dit weekend was heerlijk, een mengeling van vroeger en nu, terugdenkend, vriendschap ervarend, met mijn beste vriendinnetje op stap. Wat een rijkdom...fietsen door de polder...slaap lekker. Liefs, Anita

vrijdag 13 april 2012

Stilte...

En ik realiseer me, op deze mooie vrijdagavond, dat het stil was op mijn blog. Dat ik niet geschreven heb, al een week ofzo...en deze week eindigde met op vrijdag de 13e de uitvaart van Wieger's moeder in Leeuwarden. Kijkend naar een collega uitvaartverzorger uit Noord, vol bewondering, hoe deze dame omging met een haperende muziekinstallatie en toch een mooie uitvaart wist neer te zetten. Verwondering over familie-omstandigheden en genieten van de pure muziek, passend bij deze mens. Wieger is een medewerker uit mijn team. En mijn standpunt is al heel lang, dat ik naar uitvaarten van ouders of dierbaren van mijn teamleden ga. Heftig, intens, emotievol. En zo had ik een prachtige rit over de afsluitdijk. Zo reed ik 420 km vandaag. Zo had ik vanuit de auto contact met collega's. Gesprekken, met klanten, zo werk je mobiel tegenwoordig. In mijn trainingen staan we stil bij het Nieuwe Werken. Welnu, ik was een soort van schoolvoorbeeld vandaag. Ondertussen water drinkend, tomaten etend en 3,5 kg kwijt in 1 week tijd. Zomaar omdat ik regelmatig leef. Gisteravond een mooi diner met een collega in Sanz. En Erika uit haar bed gebeld, zomaar om bij te praten. Kortom mijn mobiele wereld is belangrijk. En de storing bij Vodafone zorgde deze week voor veel onregelmatigheid. Een smsje met mijn broer. Een reservering in een Zorghotel voor Pa en Els, alles gebeurt vanuit die auto. Een emotievol gesprek met een collega, of zomaar inspreken bij Ada. Het gebeurt onderweg naar een afspraak. Heerlijk. En ondertussen zat ik vanmorgen in Laren aan de koffie en sprak een dame mij aan en herkenden wij elkaar. Een vrouw van een oude vriend van Annemarie ofzo...hoe bijzonder. Ik was daar even, nadat ik bij Monique was geweest, om de Politie voor te bereiden. Leuk, hoe een dag verloopt. En deze week was ook weer afscheid nemen, mensen aanspreken, en met mensen in gesprek gaan. En zo heeft weer iemand mijn team verlaten. En steeds weer realiseer ik me, dat het goed is, zoals het is. Want iemand moet ergens willen zijn. En het moet werken, en lukken, de klik tussen hem/haar en het overige team moet er zijn. En is dit niet zo, dan raakt me dat, maar het leven is ook loslaten weer verdergaan. Zo had ik een prachtige ontmoeting, zomaar met een nieuwe medewerker in Cluster West, Ina, ergens tussen de 2e en de 1e etage. Zomaar komen er mensen op je pad, waar ik dankbaar voor ben. Kadootjes van het leven. Vandaag op de Afsluitdijk fotografeerde ik prachtige luchten, wolken, zon en de zee...en heb ik tien minuten of een kwartier zitten slapen in de zon. Heerlijk...even genieten. En ik wens jullie allen, een mooi, een rustig weekend toe. Jannie uit Den Haag en ik, wij vieren ons 35-jarige samenzijn, met een hotel in Zeeland, en een bezoek aan mijn vader. Mooi he...echte vriendschap. Dag, liefs, Anita

vrijdag 6 april 2012

Jarige nicht, 35-jarige vriendschappen en de theory U....

Tja...gisteren een managementdag bij Yarden. Genieten is dat...met de theory U als basis. Een prachtige manier om los te laten, te leren luisteren op verschillende niveau's en een vorm van stilte meditatie. Wandelen met mijn collega Jeanet uit Noord. Kortom een dag met zomaar weer zo'n heel mooi randje. Vandaag een prachtig gesprek met een levensmiddelenorganisatie...interessant, uitdagend. Monique die intakes aan het doen was bij de Politie, ik bij Yarden...waar we last hadden van 'de Vodafone perikelen' maar met elkaar lossen we alles op. De moeder van Wieger overleden, zomaar opeens...gisterenavond een aanvraag voor een training. Kortom beweging volop, en uit bijzondere hoeken. En morgen is mijn nicht jarig, althans zij is nu jarig en viert het morgen, met een high tea in St. Pier ergens in Zeeuws Vlaanderen, dus vroeg naar Paps, dan naar nichte Annemarie en dan eindigend met een borrel bij Tonny en Niek in Den Haag. Druk, veel en ongekend leuk. Dan Paasdagen met enerzijds de familie van Annemarie en tweede Paasdag nog een keer naar mijn Pa. Want ja...steeds weer realiseer ik me, dat hij er nog is. Altijd maar weer is hij er weer. Ik ben weer in de weer met Zorghotels voor de zomervakantie van Pa van Loon en zijn Elsje, zoals hij het zo mooi zegt! En ja...dan is er ook nog iets heel bijzonders, want Jannie en ik zijn 35 jaar bevriend en dat gaan we gewoon vieren. In Renesse volgend weekend, een dagje voor onszelf, een dagje met Pa...gezellig. Fietsen, samenzijn...heerlijk. Hoe mooi kan mijn leven zijn. Boekpresentaties, interessante bijeenkomsten, mooie ontmoetingen...kortom, veel en intens. En nu, samen met mijn lief lekker niks. Die mooie bel wijn...en verder genieten van wat er is. Dag, fijn weekend....liefs, Anita

dinsdag 3 april 2012

Winnaars hebben een plan, verliezers hebben een excuus!


Dag, en met deze prachtig uitspraak van Erben Wennemars, wil ik jullie vandaag vertellen over een mooi initiatief dat ontwikkeld is voor Cluster West. Een project, genaamd 'Cluster West - gezond en wel 2012' met als mooie bijzin - samen is leuker -. Een project waarbij we bewust gaan kijken naar onze levensstijl, ons patroon, ons zijn. Een manier van samenwerken om gezond te blijven, om met elkaar plezier te maken, om met elkaar te delen, om samen te werken aan een goede energie. En vandaag was de kick off. Een mooi initiatief, waarbij naast mensen uit mijn Cluster, ook mensen vanuit Almere en de overige drie cluster managers waren, alsmede Sabrina, mijn directeur. Als je het hebt over verbinding, over lol, dan was/is deze voelbaar geweest. En dus gaan we proberen wat gewicht te verliezen, wat meer in balans te komen, tussen rust en werk, tussen actief en passief bezig zijn. En met elkaar gaan we als Cluster West in drie maanden tijd proberen 5% af te vallen. Ik hou jullie op de hoogte...en nu, zomaar lekker lezen, gezonde ontspanning...een glaasje wijn, een Sauvignon Blanc...jawel! Dag, Anita

maandag 2 april 2012

Zomaar in het halfdonker in de keuken....

En vandaag zit ik zomaar in het halfdonker in de keuken. Heb lekker gewerkt op kantoor, zowel vandaag bij Yarden, als vanavond bij mijzelf. Van alles regelen en doen. Facturen versturen...spullen uitzoeken, administratie voor Papa gedaan. Voor mijzelf. BTW-aangifte en wat al niet meer...gerommel in de marge. Kreeg een leuk telefoontje, voor een nieuwe lead, in de voedingsmiddelenwereld...wat spannend toch weer. Wil ik dat het rustiger gaat worden, wordt het zomaar spannender. Past me wel. Ligt me wel...mama Emmy is geopereerd. Houdt ons bezig...rare verschijnselen, afwachten op uitkomsten...een vorm van huidkanker. Brrrr...die rotkanker. Was vanavond nog bezig met een prachtig filmpje van KWF, een filmpje waarom wij met elkaar bij Yarden hier zo mee bezig zijn. Omdat iedereen een morgen mag verdienen. Omdat er altijd weer een morgen komt. Deze week komt er ook mogelijk een reactie op mijn andere politie verhaal...ik hou jullie op de hoogte. Liefs, Anita