Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 2 december 2016

En....weer beter? Jawel....

En nu zit ik hier aan tafel. Net een fotograaf langs geweest, David, van het NRC, gaaf, foto's met mijn oude bril op. De houten bril is te groot en glijdt constant van mijn neus(je) af. Ik lach, terwijl ik dit schrijf, want mijn koppie is wat smaller dan het lange tijd was, en nu, na de ingreep in het LUMC nog wat meer. Vanmiddag opgehaald door Carla voor een gesprek in Haarlem. Gek, daar weer te zijn. Ver weg, en toch dichtbij. En vooral een gevoel van 'het is goed, zoals het is' maakt zich meester van me. Om me heen, heerlijk gevulde wijnglazen, ik heb wat wijn besteld, Salice Salentino riserva Selvarossa 2012, prachtig uit Apuliƫ, oftewel Zuid Italiƫ. Een goddelijke wijn, in een prachtige kist. Fantastisch om zo te drinken, maar ook heerlijk bij vol smakende gerechten. Ook een kist met medaille winnaars uit de Bordeaux besteld. Ja ik ben van de kisten tegenwoordig. Omdat ik de spiegeltjes, de chateau namen die op een kist staan, spaar. En eraf timmer. De rest is prachtig hout voor de houtkachel en wat ik met die spiegeltjes ga doen, weet ik nog niet. Iets gaafs maken denk ik. Of laten maken. Maar hoe leuk zou het zijn, als ik zelf een creativiteit in mij ontwikkelen ga en hier dus iets mee kan. Wat dacht je van een kistje Chateau Cap Saint-Martin 2012 Prestige, lekker bij een ribeye of zoiets. Nu doe ik net als of ik er veel verstand van heb, en dat valt echt wel mee. Maar wijn, hoort bij mij, zoals ook de Mercedes bij mij hoort. Vanmiddag reden Carla en ik achter een E350 cabrio, prachtig, een uitzicht van heb ik jou daar. En het doet me denken aan het liedje van Rubberen Robbie ofzo 'die nederlandse sterren die stralen overal'. Een lied van vroeger, en zomaar komt het bij me binnen. Nu witlof met ham en kaas. Lekker thuis eten. Ik voel me supergoed, de wond ziet er best aardig uit. Verband eraf, en ik beweeg me goed. Het weekend is begonnen. Ik heb contact met iemand, via Facebook, die vroeger bij ons in de polder woonde. Leuk, herinneringen worden gedeeld. Hij schreef me, dat hij mijn moeder zo mooi vond. Gaaf he. Genieten dus. Fijn weekend, jawel ik ben weer beter. Doe mijn best. Bedankt mensen uit West, bedankt Arnold voor je vervoer, bedankt Bart voor het zijn van mijn chauffeur. Dag, allemaal, Anita