mag moet map zijn...zou het dan toch die rode wijn zijn????

Moe maar voldaan.....

Moe maar voldaan, met naast mij een glaasje rode wijn, zit ik op mijn kantoor...vrijdagavond...een intens gesprek, was het einde van mijn zakelijke week...een afronding met een gouden randje. Zomaar een gesprek...ongelooflijk intens en diepgaand. Wat een eer, wat een mooi iets dat ik dit mag doen. Hoe heb ik ooit manager willen zijn, bezig zijn met organiseren, herhalen, steeds weer hetzelfde te doen...resultaten behalen en hup weer verder...mijn baas blij, mijn bonus in orde...het enige wat me op de been hield, waren al die mooie mensen. Met al die mooie kernen, met al die intenties, met al die emoties...een coach vanachter mijn bureau. Waar dan ook. Een coach die maandelijks wel haar rapportages in moest leveren, een coach die vooral wel resultaten en meer omzet moest zien te genereren. En als dat kon met minder mensen, dan graag....
En vanmiddag zei ik het nog 'dan ga je letterlijk plat op je bek. Dan ga je gestrekt, dan donder je in elkaar...en dan pas zie je waar je mee bezig bent geweest.' En dan pas ga je doen wat je hart je ingeeft...en als ik dit opschrijf, dan zie ik mensen om me heen, die hetzelfde doen of hebben gedaan. Die directeur die nu campingbaas is in Frankrijk. Die andere directeur die diep ging en nu geniet van zijn eigen bedrijf. Die collega die manager af is. Of die collega die nu thuis zit en niet meer verder mag, die een nieuwe levensweg mag inslaan. En misschien vanuit boosheid naar blijheid komt. Die ook straks terugdenkt aan die directeur met dat roze jasje...en eigenlijk dankbaar is, dat dat jasje van die gekke dingen deed. Waardoor je je mag kon dichtklappen en kon zeggen 'ik ben klaar'. Dus jasje, dank je wel nog. You've saved my life...of heb ik dat dan toch zelf gedaan???
En nu dan, bezig zijn met de essentie van het leven. Met mensen in gesprek, om hen die dingen te laten doen, zodanig dat ze dicht bij zichzelf komen. Hun echte kern weer terugvinden, weer raken...geweldig. En dat ik dit zomaar mag doen....ik drink mijn glas leeg en ga naar mijn vrouw. De essentie van het leven. Ga luisteren naar Rosanne haar drumspel. Naar Floor haar verhalen. En kijken naar Smaken verschillen. En jullie straks ook, maandag 16 maart a.s. Het schiet al op.
Een fijn weekend...het is weekend.
Liefs
Anita

Zomaar een break in de week...

Tja lieve mensen en daar zitten we dan, een vliegtuigramp vlakbij Schiphol. Ongelooflijk zo dichtbij en zoveel leed, zoveel verlies...hoe bizar zijn mijn gedachten, denkend aan verlies en vervolgens denk ik aan vandaag. Ik was in Wijk, eerst bij OPB, daarna nog bij een vriendin, met wie ik veel deel. Het mooie is dat haar man van koken houdt, ze woont in een prachtig huis, een galerie, waar ook in gekookt wordt...en dus terwijl wij praten samen, krijg je mooie hapjes te proeven...wat een feest he...een mooi glas water, een nespresso, een olijfje en heerlijke bijzondere hapjes...en ondertussen praat je over verbinding in business...7 april gaan we het verder uitwerken, met nog zo'n mooi mens erbij...drie vrouwen...bijzonder he..en nu ik eraan denk, kreeg ik van haar man, steeds drie hapjes tegelijk op een bordje...mooi symbolisch toch..
En net keek ik naar tv en zag ik een swingende Annemarie Jorritsma, die 'proud mary' zong samen met Sieb van der Ploeg...geweldig...ik word helemaal blij van dit soort beelden!
Ondertussen lees ik een blad, en daarin staat 'je verbeelding is de hoogste vlieger die je kunt oplaten' ......en dit vind ik weer zo'n zin die ik met jullie wil delen! Een mooi medium deze weblog, een medium om mijn gedachten vorm te geven. Mijn gevoelens te delen en verbinding tot stand te brengen.
Ik geniet...steeds meer, ik voel het, steeds meer...ik reed terug en dacht aan een gesprek met een directeur, toen ik nog in loondienst was en weet je ik voelde me zo bevrijd...en opeens moest ik denken aan die directeur met dat roze houtje-touwtje jasje aan en ik glimlachte terwijl ik achter stuur zat. Wat kan een mens zich vrij voelen...en blij voelen...
En ondertussen zit ik zomaar hier, en morgen ga ik coachen en weer delen bij Servant Leadership...heerlijk!
Liefs, Anita

85 jaar worden en eruit zien als een koningin...

Tja en gisteren hebben wij de verjaardag van tante Anita gevierd, temidden van allerlei high tech keukens, in keukencentrum Tieleman...een prachtig restaurant met heerlijk eten. Mooie grote kroonluchters, lange banken, en kleedjes die glijden...met familie en vrienden, met Kim haar schoonheidsspecialiste en met de familie Reen, oude vrienden van vroeger, de zoon die nu bijna 60 is, was een jaar of vijf toen hij tante Anita leerde kennen...trouw, liefde en verbondenheid waren thema's die voelbaar waren. Veel ouderen, de ene 80-jarige na de andere, feestjes volgen elkaar op! Nieuwe heupen, nieuwe knieeen, hartkleppen en hartinfarcten, alles hebben ze overleefd met elkaar. En tussen alles door, genieten ze van het leven, soms is een partner al een tijd geleden overleden, maar met elkaar genieten ze, steeds maar weer. Oom De hield een prachtige speech en hij heeft besloten om deze crisistijd als volgt te bestrijden - gewoon maar doorgaan met geld uitgeven. Zodat de economie in ieder geval niet door onze familie slechter zal worden. Wij gaan gewoon door met leven, met genieten, van elkaar en met elkaar. Het was een prachtig feest, van een tante, die weliswaar 85 jaar is maar er uitzag als een koningin, maar dan wel een hele leuke! Ik hou wel van koningin Beatrix, en van ons koningshuis, maar soms zie je van die ernstige en serieuze gezichten en mijn tante Anita, die geniet met volle teugen en wij genieten met haar mee! Op naar de volgende mijlpaal! Tante Maartje, op 26 april wordt 80! En dan Pa van Loon 31 mei wordt hij 80, en daarvoor op 30 mei wordt zijn Els 70! Top wat een jaar....
Anita

Drummen....

Jawel hier boven staat een heus drumstel en zojuist kwam een razend enthousiaste Rosanne even naar huis om haar drumstel uit te proberen! Geweldig...de beelden spreken voor zich. Of de buren ons nog aardig vinden, is maar de vraag....

Fijn weekend,

Anita

De grootste kracht die een mens heeft, is de kracht om te kiezen....

Dag allemaal...zomaar een vrijdag, werkend op kantoor, af en toe een afspraak. Over werk, opdrachten, samenwerken en tussendoor veel mailcontact en bellen. Nadenken over sprekers, nadenken over een opleiding, en ondertussen ook een beetje moe zijn. Moe van deze week, een week vol indrukken, gesprekken, mooie momenten...een week met te korte nachten, diepgaande gesprekken, leuk met de meisjes...
Gisterenavond heb ik een duo-college verzorgd samen met Frieda. Een college over zelfanalyse en emotionele intelligentie. Een college waar Frieda als enneagram-specialist een groepsanalyse heeft gedaan! Super...en daarna nog tot diep in de nacht aan de wijn! Heerlijk...en nu een beetje moe, een beetje op...straks even slapen onder de zonnebank...heerlijk!
De komende week is nog drukker lijkt het wel, goede afspraken, concreet dingen in de agenda krijgen. Servant Leadership, nadenken, maar eerst heerlijk uitslapen...oh wat een vooruitzicht...het idee alleen al! En ik vond de titel van vandaag wel weer een hele mooie...ik geniet hier wel van!
Ik las in een advertentie - Wie ik ben en wat ik doe is onlosmakelijk met elkaar verbonden - mooi, het intrigeert me, maakt me nieuwsgierig naar het bedrijf wat hierachter zit! En deze dan - als mijn werk weer werk wordt is het tijd om verder te gaan - !
Het weekend, een combinatie van rust en gezelligheid. Tante Anita die haar 85e verjaardag gaat vieren...gezellig! En zondag, lekker met een boek vroeg naar bed, of iets anders wat misschien nog wel lekkerder is...bedenk het maar! Ik geniet nu al en wens jullie allemaal een goddelijk lekker weekend!
Liefs
Anita

'Halverwege de berg, is het uitzicht ook al mooi....'

Dag allemaal...zomaar een donderdag op kantoor in Voorschoten. Lekker op de fiets, kou en een verdwaalde sneeuwvlok. Bezig met mijn verhaal voor Shell - over Personal Empowerment - een mooi verhaal met veel beeld, en een persoonlijke toelichting...heerlijk! 5 maart mag ik dit gaan doen en ik heb er nu al zin in! En mijn dag begon vanmorgen vroeg hier op kantoor, met een gesprek met een jonge man. Een prachtig mens, die volgens mij in staat is tot hele mooie dingen...die gaat glimmen als hij praat over salsa-dansen, en die huilt als het over andere dingen gaat. Zo puur...en hij gaf mij deze mooie uitspraak toen ik hem vroeg hoe hij onze samenwerking ziet (het was ons derde gesprek) 'halverwege de berg, is het uitzicht ook al mooi....' en weet je, dan kan je dag niet meer stuk. Zelfs al ben je op weg naar Jan-Willem in Rotterdam en krijg je te horen dat treinen vertraging hebben, en cancel je in overleg deze afspraak maar weer! Terug op de fiets, weer naar kantoor. Onverwacht ruimte...en dus nu werken aan mijn les van vanavond, aan mijn verhaal voor Shell, zomaar de tijd krijgen...kadootje toch?

En terwijl ik hier zo simpelweg gelukkig zit te zijn, denk ik aan de afgelopen week, de gesprekken, de bezigheden, de confrontaties, en dan realiseer ik mij steeds maar weer, hoe goed het is dat ik voor mijzelf ben begonnen! En op datzelfde moment weet ik zeker dat ik slechts puur vanuit verbinding dingen met mensen wil aangaan. Zonder verplichtingen of wat dan ook, want vrijheid is het hoogste goed! Zakelijke overeenkomsten voor een periode en dan weer klaar! Met elkaar de dingen doen en zodanig doen, dat het goed blijft voelen. Steeds weer evalueren en bespreken. Steeds weer stil staan bij...en scherp blijven bij mijn eigen gevoel!

Mooie mailtjes, mooie updates over het leven van mensen, bereiken mij iedere dag...geweldig! Wat een rijkdom!

Gisterenavond was de opening door de wethouder van Kunst en Cultuur van de expositie in het Historisch Museum te Voorschoten. Een combi-expositie van 33 kunstenaars uit dit mooie dorp. En natuurlijk hangen daar twee werken van Annemarie. Geweldig mooie werken, een in de etalage en een in de zaal. Leuke reacties, spontaan ontpopte een dame zich tot 'vertegenwoordiger' van Annemarie, omdat zij haar werk zo leuk vond. En zij vertelde dit door en door...mooi hoe die beweging direct alweer voelbaar is. Beweging...

En op die expositie spraken wij met twee mensen uit het dorp. Een mooie ontmoeting, de man heeft kanker...het kan geen toeval meer zijn. De vrouw schildert, haar eerste expositie...zo bijzonder. Een intens gesprek, zomaar in de voorstraat hier...

Lieve mensen, en waar je ook staat in het leven, het maakt niet uit, ongeacht waar je bent, kijk eens om je heen, het uitzicht is zo mooi....

Anita

Liefde....

Gisteren was heel Nederland opeens in de weer rondom de liefde...en eigenlijk vind ik, dat de liefde gewoon een dagdagelijks iets is, en dat je ook een boeket bloemen (van Suzie Fleurs natuurlijk!)zomaar kunt kopen voor je geliefde, en niet alleen op een verjaardag, of op 14 februari....Liefde, ik vertelde het nog aan Margreet, met wie ik samen de Leergang Servant Leadership mag volgen, is iets wat zo ongelooflijk intens bij je binnenkomt, en als ik hierover schrijf, dan denk ik natuurlijk aan Annemarie, aan onze liefde...en wat een geluksvogel ben je toch, als je dit mag ervaren....Zomaar de liefde voelen, tot in je tenen, overal doorheen.
En kadootjes kopen voor je liefste, dat is iets wat ook zo heerlijk is, niet alleen maar op een verjaardag, maar gewoon zomaar, op vrijdag de 13e of op donderdag de 12e, of zomaar omdat je die ander gewoon eventjes wilt verwennen. Maar de liefde zit em vooral in samen wakker worden, samen lachen, samen buiten zijn, samen zijn, samen delen, samen zorgen voor, samen praten, samen zijn en dat kost helemaal niets...als je dat mag hebben, voelen, proeven, ervaren dan ben je een mazzelaar...
Liefde kwam ook nog aan de orde tijdens mijn Leergang de afgelopen dagen en liefde is voor mij meer dan de liefde voor Annemarie, dat is ook liefde voor het leven, liefde voor mijn vrienden, liefde voor de mooie gesprekken, voor de mensen met wie je je verbonden voelt. Echt geweldig, zo voelt het, en vrijdagavond had ik nog een 'coach-gesprek' met een hele lieve verdrietige man. Deze man is zijn moeder verloren, doordat zij zelfmoord heeft gepleegd, en hij had het gevoel dat hij in mij zijn moeder weer heeft gevonden. Bijzonder he...emotioneel en mooi, en weet je als ik dat mag zijn voor iemand, als ik die rol mag vervullen, dan voel ik liefde. Liefde voor mijn werk, voor mijn leven, voor mijn zijn...mooi he...
En op de dag van de liefde zijn allebei de schilderijen van Annemarie opgehaald/afgeleverd bij de twee opdrachtgevers. Twee tevreden opdrachtgevers, geweldig...ook dit is liefde, liefde voor het vak van Annemarie, liefde voor het scheppen van de kunst, voor de creatie...prachtig! Mooi om te zien, hoe mensen blij zijn met datgene wat Annemarie maakt...prachtig!
En toen wij bij Oscar waren om de bus op te halen, zodat we het grote doek naar Ellen konden brengen, werden wij verrast door een prachtig schilderij wat Oscar gemaakt heeft voor ons...en binnenkort wordt 'Tegenlicht' van Annemarie geruild tegen dit prachtige werk van Oscar, zomaar...mooi he!
Ik wens jullie een liefdevolle zondag toe...wij gaan vandaag met twee nieuwe geliefden hier het glas heffen, twee mensen die elkaar net gevonden hebben, prachtige verse liefde, ik geniet er nu al van...we beginnen daarom met rose champagne, dat lijkt me wel wat!
Anita

LET OP - UITZENDDATA SMAKEN VERSCHILLEN AANGEPAST

Dag allemaal

Eventjes op de valreep...ik krijg zojuist een mail van Smaken Verschillen...de uitzending is een week vervroegd!!! Dus aub in de agenda's aanpassen en kijken :
maandag 16 tot en met vrijdag 20 maart 2009! Vanaf 19.55 tot 20.30 uur en op vrijdag worden alle vijf de aflevering achter elkaar gespeeld, van 18.00 uur tot 20.30 uur! De vrijdaguitzending is vanuit Voorschoten...mijn aflevering!
Een fijne dag, ik ga weer naar Hilversum, Center for Servant Leadership....
Anita

2009 het jaar waarin ik 50 hoop te worden en nog meer serieuze zaken!

Tja...bijna 50, rimpeltjes, grijs haar, maar wel volop in het leven!!!

Tja en het jaar 2009 is al eventjes aan de gang. Een jaar vol opmerkelijke momenten, ontmoetingen, en een jaar waarin veel hoogtepunten elkaar zullen opvolgen. Het jaar waarin mijn moeder alweer zes jaar niet meer hier bij ons is, het jaar waarin tante Anita morgen (12 februari) 85 gaat worden, het jaar waarin volgens mij ook oom Wim (mijn oom uit Breskens) 85 is geworden op 8 februari. Het jaar waarin Annemarie's vader op 6 maart ook 85 gaat worden, het jaar waarin mijn vader op 31 mei (let op...) 80 jaar gaat worden. Maar ook het jaar waarin ik zelf 50 ga worden, ongelooflijk, tijdens de opname van Smaken Verschillen werd ik al tante Anita genoemd. En ja, 50 jaar klinkt wel bloedserieus! 2009 het jaar waarin wereldwijd een enorme crisis gaande is, of het nu ING, NISSAN, Fortis, of de autodealer om de hoek is, het is een jaar waarin enorme klappen vallen. Het jaar waarin veel mensen hun baan kwijt raken, het jaar waarin veel mensen onzeker zijn over wat er allemaal nog komen gaat. Het jaar waarin er mooie dingen gebeuren, maar ook heel veel verdrietige. Het jaar waarin ik vol vertrouwen het leven tegemoet mag zien, weer gezond mag zijn. Niet meer bang hoeft te zijn voor chemo's, bestralingen, of puncties. Maar het jaar waarin ik geinspireerd mag leven, mag werken, en mag netwerken. Fantastisch. Ik geniet, ik ontmoet mensen die ik heel veel jaren geleden voor het laatst heb mogen ontmoeten. Het jaar waarin ik me realiseer dat de wereld klein is, en dat er steeds weer contacten ontstaan, die weer in verbinding staan met nog meer kansen, nog meer mensen. Maar ook het jaar van de ouderdom en die komt zomaar opeens binnen...en dus zijn Annemarie en ik vrijdagavond naar de opticien gegaan en heb ik een bril besteld, zomaar een bril, voor altijd, de leesbril gaat in de doos, en Anita van Loon zal met een bril op, door het leven gaan. Foto's op de website zullen worden aangepast...en weer ben ik een beetje ouder. Het begon met grijs haar, met een lichaam wat soms laat zien, dat je een jaartje ouder bent. Met lijntjes rond je ogen, met een huid die extra verzorging nodig heeft, maar ja...wel een lijf wat de hele wereld weer aan kan. Wel ogen die vol vrolijkheid door een bril de wereld inkijken. En genieten van alles om me heen. Van de mooie contacten, de leuke gekke, bijzondere mensen die ik zomaar tegenkom. De mooie opdrachten, de wensen, de dromen...de liefde, het geluk en mijn gezondheid...dus wat maakt het eigenlijk uit. Ik word 50 en ik ga minimaal voor de 80, of zoals Anita senior voor de 85! Afgesproken???

Anita

Gelukskunde, een nieuw lesprogramma

Gelukskunde is een nieuw ontwikkeld lesprogramma voor de basisscholen, maar ook voor MBO- en HBO-opleidingen. Een niet verplicht vak, waarbij scholen zelf de keuze kunnen maken, of dit voor hun school relevant is. Het lesprogramma heb ik gekocht en het is erg leuk, om in mijn werkzame leven iets mee te gaan doen. Want er staan zulke prachtige voorbeelden in, wat denk je bijv. van : 'Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 50% van je geluksgevoel door je genen wordt bepaald. Het zit dus al in je als je geboren wordt. Ongeveer 10% van je geluksgevoel wordt bepaald door de omstandigheden waarin je verkeert. En de overige 40% daar kun je zelf iets aan doen. Dat zijn de activiteiten die jij onderneemt om gelukkiger te kunnen worden. Daarbij gaat het niet alleen om de dingen die je doet, maar ook om de dingen die je denkt!'
Gelukskunde, ga ik dus gebruiken in mijn lessen. Zo ga ik samen met Frieda, een vriendin van mij, een les uit de module Communicatie en Persoonlijke Effectiviteit verzorgen. Frieda is een vrouw die zorgt voor verbinding, die alleen al door haar zijn, verbinding maakt. Haar specialiteit is enneagrammen en toen ik in de theorie zag/las dat dit in mijn les aan de orde zou komen, heb ik Frieda uitgenodigd, als gastdocente. Mooi en vooral leuk! En dit soort verbindingen maken mij blij, gelukkig...en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me dat het met die eerste 60% van mij wel goed zit....het grootste gedeelte zat er al in toen ik geboren werd. En toen ik me realiseerde wie mijn ouders waren, en waar ik mocht opgroeien, in watvoor heerlijke omgeving, kreeg ik er denk ik al wel 20% bij in plaats van de gebruikelijk 10! En vanaf dat moment ben ik gaan werken aan die overige procenten. Door het leven te leven, het leven te drinken alsof het champagne is....en met jullie drink ik maar weer eens op gezondheid, liefde en geluk! En weer denk ik aan mijn vrienden, die knokken met hun dochter, voor hun dochter! En aan al die anderen, voor mij onbekenden, die vechten voor hun partner/met hun partner, Andrea uit Den Haag, iets van die procenten in mij, die hoop ik naar jullie door te mogen sturen, zodat ook het geluk jullie weer toelacht!
Een mooie zondag, volgend op een mooie zaterdag, met de ouders van Annemarie en Reynaud, met mooi en heerlijk eten, een goed glas wijn en een gesprek, met een lach, dank je wel! Vandaag onze kwartaaldunch met mijn vriendinnen, in Voorburg deze keer...heerlijk!
En tussendoor lekker samenzijn met mijn vrouw...mijn lieve Annemarie!
Anita

Flow....

Tja...en soms zit je in de flow...dan gaat alles, zoals je het wilt...dan praat je over opdrachten, dan komen er mensen op je pad, dan ontstaan er spontaan samenwerkingsvormen, dan loopt het leven zoals het moet lopen! Geweldig...en in die sfeer werk ik nu...de telefoon die gaat en gaat. De mailbox vol...de agenda gevuld, met mooie en leuke dingen! Afspraken, ontmoetingen, contacten en nieuwe of hernieuwde contacten...en steeds weer die balans tussen mijzelf, mijn gezin, mijn werk en mijn vrienden! Intens....en nu, een redelijk rustig weekend, naar de kapper, naar Oscar samen met Annemarie...een ontmoeting bij An's mama en Reynaud, waar ook An's papa weer bij is! Zondag dunchen met Gemma en Artje, geweldig! Mijn vriendinnetjes van de opleiding tot coach, alweer zoveel jaar geleden...op dat moment wist ik nog niet, wat ik nu weet...maar wat ik zeker weet, is dat het goed is wat ik heb gedaan. En wat ik steeds weer doe, keuzes maken, vanuit mijn hart!
Vandaag was ik even bij mijn tante Anita en oom De, en bij mijn vader en Els. Mooi om die familie-banden te mogen voelen, om te mogen delen en leuk om bij te praten. Mijn vader die langzaam aan weer de oude aan het worden is, met een iets kleiner buikje, maar wel met weer een twinkeling in zijn ogen. Tante Anita en oom De, met wie het lekker praten is, over het leven en alles wat daarbij hoort...een hapje, een drankje, het leven is toch wel mooi nietwaar?
Een heel fijn weekend gewenst...
Anita

Smaken Verschillen wordt uitgezonden vanaf maandag 23 maart a.s.!

Jawel lieve allemaal...het gaat gebeuren, vanaf maandag 23 maart tot en met vrijdag 27 maart a.s. komt de uitzending Smaken Verschillen op tv, op NET5, vanaf 19.50 tot 20.30 uur! Dus allemaal kijken, naar Anita en haar geweldige tafelgenoten...ik ben zo benieuwd hoe de uitzending eruit gaat zien!

En als jullie nog wat willen zien, kijk maar eens op www.annemariesmitshuysen.nl geweldig nieuw werk! Prachtig....

Welterusten!
Anita

Bijna jezelf verliezen....en toch weer niet...

En soms gebeurt het, dat je weer 'oud gedrag' gaat vertonen. En dat je weer terugvalt en vooral gaat doen, wat een ander doet. Omdat het 'zo hoort' of althans in mijn beleving. En op zo'n moment dan komt er een confrontatie en dat was voor mij ook zo, gisteren...het sudderde al langer. Een stevig gesprek, waarbij ik zoveel minder emotioneel ben, met een van mijn opdrachtgevers. Waarbij ik merk, dat ik gewoon alles op het spel zet, want de prijs voor mijn onafhankelijkheid is hoog merk ik. Ik wil hiervoor een hoge prijs betalen. Maar doordat wij de dialoog voeren met elkaar, doordat wij in gesprek zijn en blijven, komen we goed uit zo'n gesprek en realiseer ik me weer, dat ik nooit meer een 'kopie' wil worden van een ander, nooit meer 'wenselijk gedrag' ga vertonen om de ander te pleasen. Want ik hou het niet vol. Het enige wat ik uiteindelijk dan bemerk is dat dit soort gesprekken met nog meer energie kosten, dan andere gesprekken, maar dat is op te lossen...dus vanavond vroeg naar bed!
Het mooie vind ik, dat ik moe maar voldaan thuiskom. Want zorgen voor mijzelf, dichtbij mijzelf blijven is ingewikkeld...ik wil namelijk nooit meer tegenover iemand zitten en boos, huilend mijn map dicht slaan en roepen 'ik ben klaar met jou'. Want dan ben ik over mijn grenzen heen gegaan, net zoals bij mijn laatste baantje in loondienst, en dat is zo jammer, jammer van de verkeerde energie...
Op dit moment zit ik in een flow, een flow van mooie contacten, van mensen die me bij blijven, mensen met wie ik iets wil doen, te veel dat realiseer ik me ook...leuke opdrachtjes, leuke vragen, netwerken in optima forma...geweldig! Ik heb twee groepen dames lesgegeven en een 100% score gehaald. Allemaal geslaagd. En dan voel ik me blij (voor de dames) en trots tegelijk. Dan realiseer ik me, dat het goed is wat ik aan het doen ben. Dat ik het belangrijk blijf vinden, dat er wederzijds voldoening is...
Gisterenavond hebben we afscheid genomen van Kim en Marleen, afscheid in die zin, dat hun stageperiode erop zit..en op zo'n moment denk ik 'wat staan er toch mooie jonge mensen klaar om de maatschappij in te stappen, en als ik werkgever was, dan zou ik het wel weten....geweldig, werkelijk waar!'.
Dag, geniet van je dag, het is koud, maar mooi...
Ik ga weer
Anita