Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




maandag 7 april 2008

Fietsen, homeopathie en nog veel meer moois....

Gisteren, op die prachtige zondagmiddag lekker gefietst naar Den Haag. Een kop koffie, een glas wijn bij Jannie, Joost en Lisa...praten over de site van Annemarie! En daarna lekker gegeten bij An's mama en Reynaud. Weer gezellig, weer warm en intens en toen in het donker terug op de fiets...door de polder tussen Leidschendam en Voorschoten, het deed me denken aan fietsen door de Oostmoer, toen ik kleiner/jonger was...alleen het geflikker van je fietslicht voor je zien en verder alleen maar donker...
Vandaag een mooie dag bij Arinso, gewerkt van 07.00 tot 14.30 uur, dus 7 uur gewerkt en een half uurtje pauze met Zenaida...mooi he..
en daarna had ik een afspraak bij dokter Van Riel, een homeopaat of iets wat er op lijkt..een man die mij gezien had toen ik net kanker had gekregen. En nu zag hij me weer en toen ik hem vroeg hoe het met me ging zei hij 'perfect' en dit heeft te maken met hoe ik naar het leven kijk. Hoe ik in het leven sta, hoe ik me gedraag, ik heb dingen losgelaten en van me af gegooid. En gek om hier te zeggen, maar zo voelt het ook. Alsof ik klaar ben, alsof ik mijn leven veranderd heb, mijn instelling veranderd is. Daarom voelt het ook zo goed....een heleboel mensen zullen dit niet begrijpen. Maar dat geeft niet. Voor mij, voor ons voelt het goed. En toen hij daarna nog even voor de vuist weg opmerkte wat Annemarie moest doen aan haar schildklier en watvoor effect dit op haar heeft, toen keken we naar elkaar en glimlachten. Want het is heel bijzonder als iemand als het ware dwars door je heen kijkt...en meer zeg ik niet hierover. Want dit moet je voelen...dank je wel Emmy en Reynaud. Het was weer een moment met een gouden randje en dit soort momenten moet je koesteren en vasthouden, en nooit meer moet je jezelf verliezen in de run van het leven. Of terugvallen in oude patronen....
en voor jullie nu, een mooie avond...wij gaan genieten. Van elkaar. Van dit alles. Vandaag sprak ik zomaar een collega, die ik nog niet kende tot voor kort op de gang bij Arinso. En toen had ik zomaar een heel mooi gesprek over ziek worden, over weer beter worden en wat dit proces met je doet. Hij zei en dat vond ik zo mooi 'toen ik het gevoel had dat ik kanker had (dit bleek achteraf niet zo te zijn) toen realiseerde ik me opeens wat dit zou betekenen voor mijn partner, mijn kinderen en toen realiseerde ik me opeens wat geluk is in je leven....' en dat is nou net wat ik bedoel...ik ben me zo optimaal bewust van alle mooie dingen om mij heen, dat ik me het gelukkigste mens van de wereld voel!
Dag, dikke kus, mooie dag...

Anita