En soms zijn er van die momenten, dan wordt er als het ware door een andere macht, een andere kracht, voor jou beslist. Dan voel je dat je een stap wilt gaan zetten, die gebaseerd is op zekerheden, op vastigheid, maar ergens in jou is een heel klein stemmetje dat dit het hier niet mee eens is. En zo was het vandaag, ik zou gebeld worden voor een vastere verbinding met een club in Rotterdam. En dat stemmetje dat bleef maar de kop op steken, want wil ik wel die vastigheid aangaan of niet...of niet met deze club, ik twijfelde en twijfelde...want ergens aan de horizon gloort nog iets anders, iets meer aansprekends voor mij en dat komt pas volgende week. En mijn gesprekspartner heeft dit gevoeld, simpelweg gevoeld. Dus hebben wij dit naar elkaar uitgesproken. De afstand tussen de core business van dit bedrijf en de persoon Anita van Loon is misschien wel te groot, waardoor een vaste verbinding niet de wens is. Niet van het bureau en niet van mijzelf. Wel kiezen wij ervoor om samen opdrachten te gaan doen. Ieder vanuit de eigen identiteit...dus blijf ik dicht bij mijzelf en vrij, in mijn eigen ruimte...en pffffttt alsof er iets van me af is gevallen. Dus binnenkort praten wij verder, maar dan vanuit de relatie die er ondertussen wel is! Over een mogelijke opdracht, als interimmer....
Weer een knoop doorgehakt...spannend! Opgelucht, ik ga verder...straks naar de kapper, ik zie eruit als een 'woesteling'. Fijne dag, Anita
