Ja dit moment, zaterdagochtend vroeg. Doodse stilte, het NRC en mijn Nespresso in ook nog mijn favoriete kopje. Dit kopje had ik al in 1997 en heb ik nog steeds. Het is ook overal mee naar toe gegaan en altijd bij me gebleven. Ik had het in Groot-Ammers, in Schoonhoven, in Voorschoten, in Wassenaar en nu hier op tafel in Nieuw-Vossemeer. Fijn, ooit waren er meer, verloren gegaan in het leven, zoals soms meer verloren gaat in het leven. Geeft niks en laatst waren we bij Roel en Karin en toen kreeg ik er weer eentje mee. Dus nu heb ik er weer twee. Maar op de een of andere manier, zijn deze gekke kopjes alleen voor mij. Het lijkt wel alsof er nooit iemand anders uit drinkt. Grappig, een ritueel in eigen huis. Rituelen. Afgelopen week sprak ik heel veel mensen, op de Bosdrift, in Hilversum, tijdens een plechtigheid, maar ook zo aan de grote tafel in het inloop rouwcafé. En een familie vertelde me, dat een kopje koffie na het grafbezoek van hun kind, ook een soort ritueel is geworden. Een ritueel tussen de dood en het leven, tussen het zijn bij je dierbare en de overgang weer naar de dagelijkse gang van zaken. En zo'n kopje koffie bij de haard, is dan een bruggetje van de ene situatie naar de andere. Mooi hoe wij als Uitvaartstichting dan bruggetjes mogen en kunnen zijn. En dit kopje koffie hier aan tafel, terwijl Annemarie met onze Teun, soms een beetje onze terror Teun naar de puppy cursus is, is het hier heel stil en rustig. En geloof me, dat is wat ik mis, nu we een klein hondje hebben. Rust en stilte, en zomaar iets kunnen laten liggen. Want onze Teun is continue op ontdekkingsreis, en gisteren zei ik tegen Annemarie, ik denk dat ik als kind hetzelfde deed, en gelukkig zo gaf mijn moeder op haar sterfbed aan 'is het toch nog goed gekomen met me'. En met Teun komt het heel erg goed. Hij is te lief voor woorden, hij is een klein brallertje soms, en een schatje en hij is ook zo lekker zacht. Welnu, genoeg over Teun, hij is er nu even niet. En dit is mijn moment. Zaterdagochtend, de stilte van Nieuw-Vossemeer ervaren en lekkere koffie drinken. En daarna me onderdompelen in de krant. Leuk stukje las ik net over 'laten we wat meer met elkaar kletsen' en ik moest glimlachen om dat 'met elkaar'. Een favoriete uitspraak van mij is 'praat niet over de ander, maar met de ander'. Ook op het werk merk ik dat soms. Maar overal eigenlijk. En in dit artikel staat dat een supermarkt inspeelt op de diversiteit van mensen en hun winkelgedrag, wil je snel met de scanner door de winkel heen en hup weer weg, zonder dat je met iemand hoeft te praten, dat kan. En wil je gezellig door die winkel lopen, producten vergelijken, prijzen bekijken, zien wat er allemaal is, en dan uiteindelijk bij een gezellig mens aan de kassa, nog een praatje maken, dat kan ook. En zo ontstaan er juist in die bijzondere Corona tijd ook mooie nieuwe initiatieven. Waar mensen weer naar elkaar omkijken. Waar mensen voor elkaar zorgen. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik kan intens genieten van reclames van supermarkten nu in deze tijd op tv. Omdat die gaan over 'kinderen van een vader, reikt elkaar de hand'. Haha...daar komt mijn opvoeding weer om de hoek kijken. Omzien naar je medemens, die ergens is, of niemand heeft, of...niks heeft. Prachtig. Dit is ook de tijd van kerstgeschenken, voor mij hoeft dit niet. Ik heb al zoveel. En ik heb jou veel liever bij me, dan dat ik cadeaus krijg, ik zit liever met jou te genieten aan tafel, dan dat ik pakjes krijg. Waarom, omdat ik, als ik om me heen kijk, me al zo rijk voel. En omdat mijn vrienden, de mensen die ik lief heb, me zoveel meer waard zijn, dat dure of grote cadeaus. Dus ik heb me voorgenomen, om al die cadeaus af te gaan schaffen. Ik geef je voor je verjaardag een lunch, of iets leuks. Bloemen omdat die je blij maken, leuker nog, bloembollen voor in de tuin, heb je veel langer lol. En jawel, ik schenk er wel een mooi glas bij, speciaal voor jou...
Zo, deze zaterdagochtend, dwarrelen mijn gedachtes over de tafel, kijk ik naar grote witte Amaryllis bloemen en zie ik overal buiten al bolletjes hun kopjes, groene stengeltjes uit de grond steken. Ik hoop nog op sneeuw, winter, ja niet handig op de weg, maar de Benz brengt mij overal, met stevige grote winterbanden eronder, kom ik er wel.
Als ik nu nog iets zou willen schrijven, speciaal voor deze winterse maand, voor de kerst of ter afsluiting van het jaar 2021, dan is het dit. Ik gun een ieder de wijsheid, om je bijdrage te leveren, om met elkaar een einde te maken aan deze Corona tijd. Draag je steentje bij, zodat we straks weer allemaal ongemaskerd over straat kunnen, en elkaar kunnen ontmoeten. Ik wens je, dat je stil staat bij wat er allemaal wel is. Ik zie ondernemerschap, ook hier in mijn dorp, waarbij men altijd kijkt 'naar wat er nog wel mogelijk is'. Ik wens je momenten van reflectie, een goed gesprek met je vriendin, of je vriend. Ik wens je dat je omkijkt naar je buurman, of naar iemand anders die alleen is. Ik wens je liefde en geluk. Maar bovenal wens ik je gezondheid. Ik wens mijn team, wat meer rust, na twee bijzonder drukke jaren. Ik wens mijn team, plezier en tijd met elkaar, zonder werk, dus gewoon een keer lekker eten en drinken samen, plezier maken, genieten, lachen, dansen voor mijn part. En ik hoop dat je je zomaar realiseert, wat een prachtig leven ons leven hier is. Ik geniet ervan als ik naar buiten kijk, de kleuren van de winter zie, bruin, geel, groen, bijna goud soms. Ik hou niet van jassen, maar als ik dan een dikke jas aandoe, dan voel ik weer die wind, die kou. Dan glimlach ik, en wandel ik door. Ik wens je rust, in je lijf, in je hoofd, in je hele zijn.
En nog meer wens ik dat je heel snel weer mag zien. Want ook door Corona heb ik veel mensen gemist het afgelopen jaar. Was het soms stil om me heen, en ooit hoop ik weer een keer te dansen met al mijn vrienden, hier in de tuin. Maar dat komt wel. Ik wens je heel veel favoriete momentjes op zaterdagochtend, omringd door wat jij wilt. Ik geniet er zo van.
En als het dan weer zover is, dat we hier, met uitzicht op de kerk, lekker kunnen eten samen, dat ik je mag omhelzen, als ik dat toevallig zou willen en jij ook, haha...dat we dat gewoon doen. En nu wens ik je een prachtig weekend. Geniet ervan. Alleen of met elkaar. Als je op een verjaardag bent, geniet dan van de mensen met wie je bent. Feliciteer ze van mij. En dan proosten we op het leven! Op je gezondheid, op onze ruimte in dit leven. Dag!
