Een aantal keren al heb ik dit liedje gezongen de afgelopen weken, 'Valencia...' en verder ken ik de tekst niet, ik word er vrolijk van, moet lachen en op de een of andere manier, is het een soort herinnering aan tijden dat ik vaak in de kroeg kwam. Maar nu zong ik dit liedje, of neuriede ik dit liedje in Valencia zelf. Een stad, die indruk op me maakte. Of het nu kwam door dat prachtige penthouse met dakterras, en hot tub, overal airco, drie slaapkamers, drie badkamers, ik voelde me een soort filmster. Of het nu kwam door het fietsen, dwars door en langs Valencia, op weg naar het strand, of zomaar door het park Turia. Het maakt niet uit, Valencia, was geweldig. Een prachtige vakantie met Annemarie, een eerste week met Roos er nog bij. Vrijheid, en na heel veel dromen in de eerste week, kon ik werkelijk alles loslaten. Genieten van wat er was, zelfs af en toe een heerlijke crepe met witte chocolade eten, en toch op gewicht blijven. Geweldig. Ben ik blij mee...
En nu, nu zit ik zomaar op maandagochtend lekker vrij te zijn, kranten door te bladeren, tijdschriften te lezen en te genieten van ons prachtige huis in Wassenaar. Thuis zijn is ook zoooo fijn. Nog even niets hoeven...mijn auto weer voor de deur. Nespresso drinken...was trouwens wel leuk. Op weg terug van het strand kwamen we altijd langs een volgens ons, wijnbar gefietst. En de laatste dag, wilden we daar een glas wijn drinken. En toen zagen we opeens, dat dit ook een koffiebar was met nespresso. En niks wijn, heerlijk genieten van nespresso...wat zalig is dat toch. Zomaar heerlijke koffie drinken. Vandaag ook weer, de krant halen...en nespresso erbij. Wassenaar is druk, veel toeristen, veel mensen op de been. De zon schijnt wel, een lange broek aan...gek idee. Mijn bruine benen verstopt in een lange broek...
Valencia, voor wie er nooit was, ga er gewoon naar toe. Huur een fiets en cross die stad door. Mooie bars, mooie restaurantjes, veel straatmuzikanten, veel mensen die mooie dingen laten zien...de zon op je huid. Een heerlijke temperatuur...gemiddeld 32 graden. En dan lacht het leven je simpelweg toe. Wel bijzonder hoe in Valencia, ik contact had met diverse mensen, via de telefoon. En zo ook met een vriendin van mij, net zo jong of net zo oud als ik, en zij heeft een hersentumor met uitzaaiingen, het ziet er niet goed uit. Zij hoopt nog mee te mogen doen met een trial, om te kijken of er nog iets mogelijk is voor haar...bizar. Hoe geluk, hoe leven en dood dichtbij elkaar liggen. Mijn vriend Cees daar gaan we nog even naar toe, ergens deze week, omdat ook hij steeds dichterbij de dood komt, dan bij het leven. En ondanks al dit verdriet, leef je zo intens. Raakt het leven je aan. Voel je geluk, en ervaar je dankbaarheid, voor alles wat is.
Een mooi bericht van mijn directeur, en van de voorzitter van het hoofdbestuur. En alles maakt, dat dingen samenkomen en op zijn plaats vallen. Ik voel me een rijker mens, dan twee weken geleden, door deze mooie vakantie. Door alles wat er langs gekomen is en ik geniet vandaag, van deze vrije dag. De komende week, lekker genieten nog, wat helpen bij Mila in de wijnbar en daarna weer volop aan de slag bij Yarden. Deze week ga ik even een paar uur langs, om een workshop te volgen. Een keer koken voor mijn schoonouders. Fijn. De dagelijkse kleine dingen, die maken, dat thuis zijn ook weer heel fijn is. Dat Valencia, een hoofdstukje in mijn leven is geworden, met een mooi gouden randje...ik wens iedereen dat je soms zomaar een hoofdstukje mag toevoegen, hoe klein of groot ook, aan je verhaal van je leven. En dat je de rijkdom voelt, dit te mogen doen, simpelweg omdat het jou gegeven is, te leven en nog een tijdje door te leven. Geniet...liefs, Aniet
