Vanmorgen kwam Sil hier even langs. Een mooie jonge kerel, die ik ooit mocht coachen. Een man die midden in het leven staat, ergens zo rond de 27 jaar...mooi gekleed en met van die mooie schoenen. Ik vind dat mannen toch maar mazzel hebben met van die mooie schoenen. Vrouwen, die moeten altijd de hoogte in, en het is allemaal zo smal..maar Sil, hij heeft mooie schoenen! Hij kwam koffie bij me drinken en dat is waar ik zo van hou. Als er mensen zomaar nog even voorbij komen, voor een kop koffie, een gesprek, een boek, een woord...heerlijk! En dus begint je dag zomaar mooi...zo dadelijk een nieuwe coachee. Een nieuw gesprek, een kennismaking en dan naar Yarden. Yarden, wat zomaar mijn club is geworden. Gisteren zei een medewerker de legendarische woorden 'Anita je bent een prachtmens, maar je bent soms ook heel streng, net zo'n sergeant-majoor' en dat klopt, want volgens mij is dat leiderschap, zoals meneer Covey het ooit bedacht heeft, leiderschap met een verbinding tussen hoofd, hart en ziel, maar ook leiderschap wat kaders aangeeft, en een duidelijke structuur neerlegt. En dat zien ze geleidelijk aan ontstaan bij Yarden. Die twee kanten van mij, mensgericht maar zeker ook resultaatgericht...want alleen maar een leuke leidinggevende zijn, volgens mij werkt dat niet...
Vanavond rond ik weer een module af in Amsterdam. Dat zijn altijd mooie momenten...en ik heb nog een prachtige tekst om vandaag mee af te sluiten :
'Een gesprek met een wijs mens, kan leerzamer zijn dan jaren van studie' en terwijl ik dit schrijf, moet ik denken aan het boekje 'mijn dinsdagen met Morrie' echt een aanrader. Prachtig!
Groet, Anita
