En na een bizar drukke week, met veel emotievolle momenten, hoogtepunten, dieptepunten, kortom alles mag er zijn is het zomaar weer zaterdagochtend. Yarden, Annemarie, Anita, Anne, mijn emoties...veel gesprekken thuis, op kantoor, het is heftig en meer dan dat. Ook een leuk artikel met een leuke foto in de krant, de foto staat hierbij nu. Geweldig intensieve gesprekken in Alkmaar, mooie mensen...werd ik gewoon lekker ziek. Ik was eigenlijk de hele week al ziek, koorts, keelpijn, oorpijn...en gisteren had ik een zieke medewerker aan de telefoon, en hij gaf aan nog wel een weekje ziek te zijn. En ik, ik loop maar door...en vannacht werd het dus heftig, kloppende oren, een keel die heel dik is, dus, pillen, strepsils en zie hier Van Loon zit er weer...
Ondertussen wel een prachtig concert van Claudia de Breij bijgewoond in Haarlem...en gegeten bij De Koningin. Een leuk restaurantje uitgezocht door de nu 50-jarige Erika. Een restaurant waar je allerlei kleine gerechtjes kunt eten, leuk, lekker en bijzonder, en Claudia de Breij, is werkelijk fantastisch...haar teksten gaan over de liefde. Mooi hoe haar verhaallijn is, dat liefde over 60 jaar nog na te vertellen is, aan je kleinkinderen en alles daarom heen, eigenlijk niet....(de vrije en simpele interpretatie van haar show door Anita van Loon laat dit duidelijk zijn). De komende week wordt zo nog gekker, dan deze al was....en ik hoop dat er daarna iets van rust gaat komen en verschijnen. Dat de avonden dan ook kunnen verworden tot momenten van rust, dat er ergens weer een balans in ere hersteld kan worden. Straks ga ik weer een poosje naar mijn vader. Een moment van reflectie eigenlijk, een moment van rust...samen aan de appelsap...ik kan er zomaar naar verlangen.
Mijn oor suist nog na, ondertussen draaien we Buddha Bar muziek...lekker...en denk ik terug aan Egypte...heerlijk! Zonnebank ga ik zo nog even nemen...liefs, Anita
