Met een kloppende teen, was ik al om 04.44 uur wakker....ik moest glimlachen want ik roep altijd dat 4 mijn geluksgetal is, dus dat belooft wat.
Gisteren heb ik een drukke dag gehad voor mijn doen. Mijn wijnkast op orde gebracht, Judith op bezoek onverwachts en gekookt voor Annemarie. Met kaarsjes aan, een mooi voorgerecht en een heerlijk hoofdgerecht. Een prachtige fles wijn gedronken, gekregen van Roel en Karin op 3 november 2006....jawel, super zacht en heerlijk....een topper!!!
Annemarie mocht chillen en lekker in de kamer genieten....ik was uiteindelijk lekker moe, maar wel voldaan. Het was een mooie en rustige avond samen. Heerlijk.
Mijn armen doen zeer, zowel links als rechts, maar voor de rest voel ik me wel goed. Je kunt er werkelijk geen zinnige uitspraak over doen, hoe je je voelt na een kuur. De arts zei in het begin, je moet iedere kuur op zich zien. En dat doen we dan maar. Maar dat mijn lijf deze kuren gaat kennen en aan kan, dat is duidelijk. En eventjes moet ik denken aan mijn nichtje Noor die zegt altijd 'Anita, een echte van Loon geeft nooit op....' en ziehier het resultaat. Een glas wijn drinken op de vijfde dag, na mijn chemo, goddelijk toch.....
Hier op tafel liggen foto's van Annemarie's werk, zoals deze geclusterd opgehangen gaan worden in 'de Markiezen van Wassenaer' ik vind het zo leuk. Ik ben wel trots op mijn vrouw, en ze maakt ook hele mooie schilderijen. De meisjes vinden het helemaal niet leuk, want voor kinderen is alles wat anders wordt gek of vreemd. En zeker voor deze meisjes, alle veranderingen doen voor hen een beetje pijn. Ze begrijpen niet of nog niet, dat hun mama schildert en graag schilderijen wil verkopen, of opdrachten wil krijgen. Zij denken dat hun mama niet werkt en schilderen is een hobby, dus dat bewaar je allemaal voor jezelf. Florine had al aangegeven welke schilderijen wel en welke niet verkocht mochten worden. Lief he....
Ik kruip nog eventjes in bed...en hoop dat jullie een mooi en rustig weekend voor de boeg hebben. Geniet ervan.
Anita
