Het is alweer herfst nu...en dat betekent, dat het al weer vroeg donker aan het worden is. Dat je 's morgens de lichten van de auto weer aandoet, of het licht op je fiets..dat ja na gaat denken over die andere kleding, of je wel of geen jas aan doet. En als je naar buiten kijkt, wordt groen weer langzaam geel, ga je bladvegen, al met al weer een periode die mooi is, het koude vocht in de lucht, lekker fris wel weer...en terugdenkend aan de zomer, was deze weer zo goed....gewoon zo basic en zo goed!
En nu, zo rond half acht, was ik op kantoor. In mijn nette kleding, want vandaag ga ik eerst naar Henk, ons voorstel bespreken wat we vrijdagochtend voorleggen aan de opdrachtgever. En aansluitend naar Rijswijk, voor de tweede intervisie-bijeenkomst met mijn groep voor Defensie. Leuk, ook met de collega's met wie ik dit mag doen is het leuk. Daarna terug naar huis, en dan op de fiets naar Leiden, naar Ada, waar ik vanavond ga eten, en eens eventjes bijpraten, gewoon lekker ouderwets.
Thuis gaat het wel lekker, school, Floor heeft het druk, leert veel, Rosanne doet haar ding, commotie rondom de voetbal, wel of niet voetballen met leeftijdsgenoten. Bijzonder hoe Roos graag 15 wil zijn en zich ook zo wil gedragen, alleen lukt het nog niet altijd...had ik denk ik ook wel vroeger. Je wilt altijd groter en ouder zijn dan je echt bent....en dan is het lastig dit te begrijpen. Maar mijn lieve Annemarie, heeft ongelooflijke rugpijn. Ze loopt zoals ik liep, zo zielig...ik heb haar net een kopje thee op bed gebracht. Volgens mij zo'n vrouwenkwaal...ingewikkeld wat je lijf allemaal doet he...en je hebt er niets over te vertellen! Althans zo lijkt het...
Weet je, ik wens iedereen een goede dag. Ik hoor weer vreselijke berichten over kanker, weer heel dichtbij, heel intens en ingrijpend allemaal...en juist dan realiseer ik me weer, dat je iedere dag moet genieten, heel eenvoudig, heel fijn, maar wel gewoon genieten....
Liefs, Anita
